Όπως έχουμε γράψει ξανά στη στήλη αυτή, το ¨Ένεκεν¨ είναι ένα άκρως ενημερωμένο και αρκετά αξιόλογο περιοδικό –επιθεώρηση πολιτισμού όπως είναι ο επίτιτλός του– που μας έρχεται από τη Θεσσαλονίκη τέσσερις φορές το χρόνο και το οποίο βρίσκεται αισίως στο 27ο τεύχος του. Και λέμε αισίως γιατί το να κυκλοφορείς ένα τέτοιο περιοδικό εν είδει βιβλίου –μιας και κάθε τεύχος έχει πάνω από 200 σελίδες– είναι κατόρθωμα, μέσα μάλιστα σε μια ζοφερή ελληνική κοινωνία φτώχειας, ανεργίας, μιζέριας, ανασφάλειας και άκρατου εθνικισμού-ρατσισμού, με τη δραματική άνοδο νεοφασιστικών-νεοναζιστικών μορφωμάτων που απειλούν να σημαδεύσουν τη σύγχρονη πολιτική και όχι μόνο καθημερινότητα, αλλά και εν μέσω μαζικής –σχεδόν– απέχθειας προς κάθε τι που προέρχεται και εκπορεύεται από τα κατεστημένα πολιτικά κόμματα.
Φιλοξενούνται τα “κλασικά” κείμενα-μελέτες για τα προβλήματα του γενικότερου αριστερού κινήματος, αλλά και κείμενα για την άνοδο του νεοναζισμού στην Ελλάδα και την Ευρώπη καθώς και για ζητήματα ψυχανάλυσης, τέχνης κ.λπ. Γράφουν οι Ανέστης Ταρπάγκος, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Bertold Du Ryon, Ελπινίκη Ναούμ, Claude Duprat και Francois Le Lionnais.
Επίσης, στο παρόν τεύχος παρουσιάζεται αφιέρωμα στις γυναίκες. Κι αυτό μέσα από μια σειρά άρθρων όπως της Νταντής Σιδέρη-Σπεκ με τίτλο “Μήδεια-Πηνελόπη”, της Βιρτζίνιας Γουλφ με τίτλο “Το σημάδι στον τοίχο” (σε μετάφραση Τ. Παπαπάντου), της Λίνας Φυτιλή με τίτλο “Το δίχτυ της μνήμης” και του Γιάννη Τσιτσίμη για την ποίηση και τη ζωή της (μοναδικής ίσως) Ελληνίδας υπερρεαλίστριας ποιήτριας Μάτσης Χατζηλαζάρου. Φυσικά, παρουσιάζονται εδώ και μικρά πεζά, ποιήματα, μεταφράσεις και παρουσιάσεις βιβλίων αρκετών άλλων γυναικών (ποιητριών και συγγραφέων) της εποχής μας, όπως των Αλεξάνδρας Μπακονίκα, Κατερίνας Παπαδοπούλου, Βικτωρίας Καπλάνη, Ξένιας Καλαϊτζίδου, Θεοδοσίας Δουτσίου, Μελίτας Τόκα-Καραχάλιου, Έλσας Κορνέτη, Άννας Γρίβα, Χλόης Κουτσουμπέλη, Λύιας Γιόκα, Πόλυς Χατζημανωλάκη, Έλενας Αβραμίδου, Niki Eideneier και Μαρίας Κουγιουμτζή.
Ιδιαίτερη σημασία, κατά τη γνώμη μου, έχουν δύο ακόμα κείμενα. Το πρώτο της Δήμητρας Κυρίλλου με τίτλο “Αποχαιρετισμός στον Ναγκίσα Οσίμα” και αφορά το μεγάλο Ιάπωνα σκηνοθέτη κινηματογράφου που έφυγε πρόσφατα. Το δεύτερο είναι της “δικής μας” Έρμας Βασιλείου με τίτλο “Το θέρος των βροτών” και αφορά κριτική παρουσίαση της ομότιτλης ποιητικής συλλογής του Γιώργου Γιαννόπουλου –ο οποίος είναι ταυτόχρονα ο εκδότης και διευθυντής του περιοδικού “Ένεκεν” – ένα αρκετά αξιόλογο κείμενο, το οποίο φιλοξενήθηκε πρόσφατα και στο μπλογκ μου στη διεύθυνση http://tokoskino.wordpress.com
Δεν λείπουν, βέβαια, οι επίσης κλασικές παρουσιάσεις ποιημάτων, μικρών πεζών και κριτικών-παρυσιάσεων βιβλίων και από συγγραφείς και ποιητές του ανδρικού φύλου, όπως οι Νάνος Βαλαωρίτης, Ανδρέας Καρακόκκινος, Γιώργος Γιαννόπουλος, Γιάννης Βαϊτσαράς, Γιάννης Μαλεζάς, Γιώργος Ανέστης, Κώστας Δρουγαλάς, Γεράσιμος Βώκος και Πέτρος Γκολίτσης.
Και το 27ο τεύχος του “Ένεκεν” είναι μια έκπληξη, όπως άλλωστε κάθε τεύχος.
