Mικροί–μεγάλοι, Πλωμαρίτες και μη, έτρεξαν την Παρασκευή, 17 Μαΐου στην εκδήλωση «Μy Big Fat Greek Contribution Dinner Dance», που διοργάνωσε η Μελβουρνιώτισα –με ρίζες στο Πλωμάρι– Σοφία Βάτου, προκειμένου να στηρίξει τις προσπάθειες που γίνονται εκεί για να πάρει ανάσα ο τόπος από την Κρίση από την οποία βάλλεται.
Η Σοφία συνεργάζεται στενά με το Φορέα Ανάπτυξης Πλωμαρίου (Plomari Forum) στο έργο του οποίου συμβάλουν κυρίως εθελοντές με αρχηγό και εμπνευστή το γνωστό επιχειρηματία, Γαβριήλ Χαλδέζο.
Η εκδήλωση της Σοφίας Βάτου και της ομάδας της σημείωσε μεγάλη επιτυχία και απέφερε το ποσόν των $5.007.
Όπως δήλωσε, θα τα παραδώσει η ίδια στο Φορέα και θα διατεθούν για συγκεκριμένο έργο που θα συνδέεται με τις παρούσες ανάγκες του χωριού, στον τουριστικό τομέα.
Όπως θα πει ο κ. Χαλδέζος, «ο τουρισμός είναι μια ουσιαστική πηγή ζωής στον τόπο» και «η προώθηση του τουρισμού θα γίνει συστηματικά σε συνεργασία με τους φορείς του Μόλυβου, της Γέρας και της Καλλονής.
Ο ίδιος είχε μιλήσει για την ανάγκη «σωστής και άμεσης πληροφόρησης των τουριστών» για την ανάγκη ¨να στηθεί στο κέντρο της πλατείας του Πλωμαρίου περίπτερο ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό, καθώς επίσης και πινακίδες σε διάφορα σημεία του νησιού».
Ήδη, πρέπει να υπενθυμίσουμε, έχουν γίνει πάρα πολλά από τον Φορέα, αναφορικά με τον καθαρισμό και την αναβάθμιση των τουριστικών χώρων του χωριού, όπως θα τονίσει όμως ο κ. Χαλδέζος «χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμη για να κινηθεί ο τουρισμός και να βρει ο τόπος τους κανονικούς του ρυθμούς».
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ
Η Σοφία και η ομάδα της με βεβαιώνουν ότι το έργο τους θα συνεχιστεί: «Αυτό ήταν μία αρχή που απέδωσε, δεν σταματάμε όμως εδώ. Όσο ο τόπος έχει ανάγκη, δεν γίνεται εμείς εδώ να εφησυχάζουμε. Από την εκδήλωση, εκείνο που εισπράξαμε από τον κόσμο είναι ότι θέλουν να βοηθήσουν, ότι τους ενδιαφέρει πραγματικά να συμβάλλουν, όσο μπορούν, στο να σταθεί ο τόπος και οι άνθρωποί του ξανά στα πόδια τους.
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι, επίσης, ν’ αλλάξει το κλίμα σε ευρύτερη κλίμακα, μεταξύ των ομογενών, και να δουν τι μπορούν να προσφέρουν, αποφεύγοντας την αρνητική κριτική που, σε τελευταία ανάλυση, δεν βγάζει πουθενά, για να μη πω ότι είναι έκφραση μικροψυχίας. Όπως λένε, πολύ σωστά, οι Αγγλοσάξονες «δεν κλωτσάς κάποιον όταν έχει πέσει κάτω». Αντίθετα, το βοηθάς να σηκωθεί.
Θαύματα δεν γίνονται, βέβαια, από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτό είναι γνωστό. Είναι μεγάλη υπόθεση όμως να πάρει ο άλλος το μήνυμα ότι «Είμαστε κι εμείς εδώ». Αν ο καθένας βάλει το πετραδάκι του, μπορεί να χτιστεί κάτι που θα δώσει ανάσα στον τόπο. Κι’ αυτό είναι η πίστη ότι «δεν έχουν όλα χαθεί». Όχι, όσο υπάρχουν άνθρωποι!
