Μέχρι τα μέσα Ιουνίου 2013 η ελληνική κρίση άμεσα δεν είχε φτάσει στη Μελβούρνη και μάλιστα στα σαλόνια μας. Σήμερα, όμως, η αγαπητή μας Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (η γνωστή μας ΕΡΤ), παρουσιάζεται μόνο ως «μαύρη οθόνη». Καταργήθηκε η ΕΡΤ με σκοπό να γεννηθεί ένας νέος φορέας, η Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Ίντερνετ και Τηλεόραση Α.Ε. (ΝΕΡΙΤ).

 Από ό,τι βλέπω και καταλαβαίνω, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να «αναμορφώσει ευρωπαϊκά» την ΕΡΤ και προτίμησε να «ρίξει το παλιόσπιτο» και να κτίσει ένα νέο. Συμπλέω με την κυβέρνηση να «καθαρίσει το οικόπεδο» και να κτίσει ένα καινούργιο κτίσμα. Όσοι στη Μελβούρνη έχουν κάνει αυτό ακριβώς με ένα παλιόσπιτο, έχουν βγει κερδισμένοι. Και αυτό θα γίνεται συνέχεια.

 Η κυβέρνηση είπε πως όλοι οι εργάτες της ΕΡΤ θα αποζημιωθούν και οι νέοι θα προσληφτούν αξιοκρατικά. Δεν βλέπω τίποτε το μεμπτό με αυτό. Μία εκλεγμένη κυβέρνηση έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει όταν όλα κινούνται μέσα στα όρια της δικαιοσύνης. Δυστυχώς, όμως, γι’ αυτήν, βιάστηκε, σκόνταψε και τραυματίστηκε σοβαρά. Δεν είχε ένα νέο έτοιμο σχέδιο και αυτό την έκανε να είναι ευάλωτη και ανέτοιμη για μια τέτοια μεγάλη αλλαγή.
 Το νέο νομοσχέδιο βρίσκεται ακόμη στα σκαριά και δεν έχει περάσει από τη Βουλή των Ελλήνων να γίνει νόμος. Πολλές φορές οι λεπτομέρειες είναι πιο σπουδαίες από τις μεγάλες τομές. Αυτό είναι το δύσκολο νομοθετικό στοιχείο που έχει σήμερα η κυβέρνηση και κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα. Ήδη ακούσαμε τόσα πολλά και περισσότερα θα ειπωθούν μελλοντικά που αφορούν και εμάς τους Απόδημους γιατί και εμείς είμαστε δέκτες αυτής της ενημέρωσης. Μάς αφορά όλους πολύ άμεσα μια και η ΕΡΤ βρισκόταν στα σαλόνια μας και μάλιστα σε περίοπτη θέση. Χωρίς άλλο η νέα ΝΕΡΙΤ θα μάς έλθει σύντομα και θα την αγαπήσουμε εξίσου γιατί η ενημέρωση είναι ένα απαραίτητο κοινό μας αγαθό.

 Αντί να συζητούμε για το παρελθόν και για τα «κεκτημένα», γιατί δεν προτείνουμε στην κυβέρνηση ό,τι καλύτερο μπορούμε για το νέο φορέα; Αυτό, δυστυχώς, δεν το άκουσα σχεδόν από κανέναν και το θεωρώ μεγάλη παράλειψη.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΔΩ ΑΒC

 Έχουμε μία άμεση πείρα εδώ στην Αυστραλία ως ακροατές, τηλεθεατές και διαδικτυακοί αναγνώστες, από το κρατικό μας σύστημα ενημέρωσης –το δικό μας ΑΒC– το οποίο είναι άκρως ουδέτερο και εξυπηρετεί ποιοτικά όλα τα στρώματα της κοινωνίας μας, χωρίς διακρίσεις, χωρίς κομματικά συμφέροντα, αλλά μόνο εθνικά. Επίσης, για να εξυπηρετηθούν οι νεότεροι κάτοικοι της χώρας που έρχονται σήμερα, δημιουργήθηκε η νέα μας υπηρεσία η SBS. Εξάλλου, βλέπουμε και ακούμε το αγγλικό BBC, αλλά και άλλα αγγλόφωνα ιδρύματα που όλα εξυπηρετούν δημοκρατικά το εθνικό ακροατήριο που υπηρετούν.

 Ένα όμως μειονέκτημα στο αρχικό νομοσχέδιο του ABC, το οποίο φαίνεται και απογοητευτικό είναι η παράλειψη να μείνει ζωντανή η δημόσια αυτή φωνή σε γραπτό κείμενο που θα ήταν μία περίληψη όλων σε μία κρατική εφημερίδα ή περιοδικό, ημερήσιο ή σε μία εβδομαδιαία έκδοση. Για φανταστείτε εάν είχαμε αυτή την κοινή εφημερίδα για όλα τα έτη του ABC από την ίδρυσή του! Θα ήταν ένα μεγάλος εθνικός θησαυρός. Τον 21ο αιώνα απαθανατίζουμε τα πάντα με την ψηφιακή τεχνολογία, αλλά το γραπτό κείμενο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει τίποτε. Τα γραπτά μόνο μένουν. Η πείρα λέει πως ήταν όντως μία σοβαρή παράλειψη που τότε κανείς δεν την είχε σκεφτεί, αλλά σήμερα λείπει και φαίνεται.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΚΟΝΗΜΑ

 Με στεντόρεια φωνή από τη Ελληνική Διασπορά, θέλω να διαβιβάσω αυτή την εμπειρική πρόταση στη σημερινή κυβέρνηση μια και το νομοσχέδιο για τη ΝΕΡΙΤ συζητείται και διαμορφώνεται σήμερα. (Στο ακρωνύμιο της ΝΕΡΙΤ, το Ι, προσωπικά με ενοχλεί -όπως και τη Στήλη τούτη- γιατί στο Πανελλήνιο ήδη έχει επικρατήσει ο ελληνικός όρος Διαδίκτυο και όχι ΄Ιντερνετ που είναι γλωσσικά στείρος, δυσκολοπρόφερτος και ακουστικά άβολος.)

 Προτείνω, λοιπόν, το νέο σχήμα της ΕΡΤ ως ΝΕΡΙΤ, που θα ορθοποδήσει σύντομα, να συμπεριλάβει και μία ημερήσια, ή έστω μία εβδομαδιαία εφημερίδα ή περιοδικό, με μία περίληψη των όσων ακούγονται στο διάστημα αυτό ως ενημέρωση όλων. Να μην είναι μία νέα εφημερίδα ανάμεσα σε όλες που σήμερα κυκλοφορούν, αλλά μία συνόψιση όλων από εθνική πλευρά, μία σφαιρική γραπτή ενημέρωση, γιατί κανείς δεν μπορεί να διαβάσει όλες τις ελληνικές εφημερίδες.

 Το έντυπο αυτό θα πρέπει να φέρνει και κάποια έσοδα για το κράτος και θα καλύπτει τα έξοδά του και τις άμεσες ανάγκες του νέου φορέα. Φρονώ πως και στη διαδικτυακή μας εποχή χρειάζονται τα γραπτά κείμενα γιατί μόνο αυτά μένουν. Θεωρώ πως μια τέτοια πνευματική γραπτή προσφορά θα εκτιμηθεί από όλους –και από τις επόμενες γενεές– γιατί έτσι μόνο προσφέρεται μία άκρως χρήσιμη εθνική υπηρεσία και η συμπερίληψη στο νέο νομοσχέδιο θα αποτελέσει ένα σημαντικό εθνικό μας διακόνημα.