H αντικατάσταση της πρωθυπουργού, Julia Gillard, από τον προκάτοχό της Kevin Rudd, ενδέχεται να προκαλέσει συνταγματική κρίση, εκτιμούν κορυφαίοι συνταγματολόγοι της Αυστραλίας, με πιθανά ενδεχόμενα την έκτακτη σύγκληση της εθνικής βουλής από την αντιβασιλέα, Quentin Bryce, ή το διορισμό του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Tony Abbott, πρωθυπουργού, μέχρι τις εκλογές της 14ης Σεπτεμβρίου.

Η άλλη εκδοχή, που συζητείται ευρέως, είναι ο διορισμός υπηρεσιακού πρωθυπουργού, πριν τη διενέργεια πρόωρων εθνικών εκλογών.
Καθώς αυξάνεται η πίεση στην κοινοβουλευτική ομάδα του Εργατικού Κόμματος να αποφασίσει αν το Εργατικό Κόμμα θα κατεβεί στις εκλογές με αρχηγό της την κ. Gillard ή τον κ. Rudd, συζητείται το ενδεχόμενο πτώσης της κυβέρνησης, αν η αλλαγή πρωθυπουργού δεν τύχει της στήριξης των ανεξάρτητων βουλευτών, Tony Windsor και Rob Oakeshott, που την στηρίζουν.

Συνταγματικά, κυβερνά το πολιτικό κόμμα που έχει εξασφαλίσει τη δεδηλωμένη, δηλαδή την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των μελών της εθνικής βουλής. Εν προκειμένω, η κυβέρνηση Gillard κυβερνά με την «γραπτή» εμπιστοσύνη των ανεξάρτητων βουλευτών, που εξασφάλισε η πρωθυπουργός κατά τις μαραθώνιες μετεκλογικές διαπραγματεύσεις.

Αν η κοινοβουλευτική ομάδα του Εργατικού Κόμματος αποφασίσει να αντικαταστήσει την κ. Gillard με τον κ. Rudd, ο αντικαταστάτης της δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει χωρίς τη στήριξη των κ. Windsor και Oakeshott. Αν οι δύο ανεξάρτητοι βουλευτές άρουν την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση Rudd και συνταχθούν με τον Tony Abbott, τότε o αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακηρύσσεται αυτομάτως πρωθυπουργός της χώρας.

Αν, πάλι, οι ανεξάρτητοι βουλευτές δυσκολεύονται να αποφασίσουν αν θα στηρίξουν τη νέα κυβέρνηση, τότε υπάρχει συνταγματική δυνατότητα σύγκλησης έκτακτης συνεδρίασης της βουλής για να διαπιστωθεί ποιο πολιτικό κόμμα έχει την πλειοψηφία που χρειάζεται για να κυβερνήσει.

Υφίσταται εκδοχή η αντιβασιλέας να κρίνει –μετά ην άρση της εμπιστοσύνης των ανεξάρτητων βουλευτών– ότι το Εργατικό Κόμμα έχασε την πλειοψηφία του και να ζητήσει τη γραπτή έκφραση ενδιαφέροντος από το Εργατικό Κόμμα και το Συνασπισμό για το σχηματισμό κυβέρνησης.
 Εκτιμάται, ότι οι συνταγματικές επιπλοκές δεν απασχόλησαν τους υποκινητές της αντικατάστασης της κ. Gillard, διότι σχεδιάζουν να θέσουν θέμα ηγεσία μετά τη λήξη των εργασιών της εθνικής βουλής, για να αποτρέψουν ψήφο μη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

 Εν τω μεταξύ, η κ. Gillard επιμένει, ότι δεν την απασχολεί η φημολογία για επικείμενη αντικατάστασή της. «Πρόκειται για ανακυκλωνόμενες φήμες, οι οποίες δεν πτοούν εμένα, προσωπικά, μήτε την κυβέρνηση, η οποία συνεχίζει το έργο της» είπε στους δημοσιογράφους.

Στη δε συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, την τελευταία για τη θητεία της παρούσας βουλής, η πρωθυπουργός σύστησε στους συναδέλφους της «να διαθέσουν το χρόνο τους και την ενέργειά τους μέχρι τις εκλογές για την προβολή του κυβερνητικού έργου, αντί να επικεντρώνουν στην επανεκλογή τους».
H συνεδρίαση της Τρίτης πέρασε «ανώδυνα» για την πρωθυπουργό, παρά την επικίνδυνη φημολογία για «ανατροπή της». Οι ηγέτες της δεξιάς σιώπησαν και η ομάδα του Kevin Rudd απέφυγε οποιαδήποτε κίνηση εμμένοντας στη δέσμευσή της να μην θέσει θέμα αρχηγίας, αν δεν το ζητήσει η πλειοψηφία των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας.

Η κ. Gillard δέχθηκε, όμως, καταιγιστικά πυρά στη γερουσία από τρεις γερουσιαστές του κόμματός της. Το δρόμο των επιθέσεων άνοιξε η απερχόμενη γερουσιαστής της Βόρειας Περιφέρειας, Trish Crossin. Με απόφαση της πρωθυπουργού η κ. Crossin αντικαταστάθηκε από την ολυμπιονίκη Nova Peris, ενέργεια που επικρίθηκε έντονα από πολλά μέλη του Εργατικού Κόμματος.

Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία της στο σώμα, η κ. Crossin υποστήριξε, ότι «η απόφαση της πρωθυπουργού να την αντικαταστήσει είναι λανθασμένη», επέκρινε «την εξουσία ενός ατόμου να αποφασίζει τι είναι καλό και τι κακό για το κόμμα» και τόνισε, ότι «η ευρύτερη αντιπροσώπευση των Αβοριγίνων γυναικών στην εθνική βουλή δεν πρέπει να στρέφεται η μία γυναίκα εναντίον της άλλης».

Την αντικατάσταση της κ. Crossin επέκριναν και οι γερουσιαστές Kim Carr Doug Cameron. Στις αγορεύσεις τους τα δύο στελέχη της αριστεράς συμφώνησαν, ότι «η αντικατάσταση της συναδέλφου τους ήταν άδικη».