Το περασμένο Σαββατοκύριακο, με αφορμή τις εορταστικές εκδηλώσεις του 2ου Φεστιβάλ Συγγραφέων «Αντίποδες» στο Wheeler Centre για τα 150 χρόνια από τη γέννηση και τα 80 χρόνια από το θάνατο του παγκόσμιου Αλεξανδρινού ποιητή, ένας σημαντικός αριθμός ομογενών, αλλά και ατόμων μη ελληνικής καταγωγής, είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε ένα σημαντικό στοχαστικό γεγονός. Συμμετείχαν σε εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου, που ήταν ταυτόχρονα κατανοητές και σε ευρύτερα, σε μη «ειδικά» ακροατήρια.
Με αφορμή το διήμερο για τον Κ.Π. Καβάφη, αποδίδοντας εύσημα στους οργανωτές και στο όνομα της ανάγκης για ακόμη μεγαλύτερη εξωστρέφεια στα όσα κάνουμε, ή στα όσα προγραμματίζουμε να κάνουμε, ας προτρέψουμε τους εαυτούς μας να σκεφτούμε συστηματικά και «διαφορετικά». Αρχίζοντας με το άνοιγμα μιας δημόσιας συζήτησης στην όποια δημόσια σφαίρα διαθέτουμε ως Ελληνοαυστραλοί, για την ανάγκη να προβάλουμε τους καλούς μας εαυτούς, καθώς επίσης και τη χώρα καταγωγής μας στην ευρύτερη Αυστραλία.
Η συζήτηση αυτή θα μπορούσε να έχει ως κεντρικό άξονα τη δυνατότητα για έναν παρεμβατικό «εισοδισμό» των οργανισμών μας στα όσα ήδη γίνονται ή προγραμματίζονται να γίνουν στο χώρο του πολιτισμού από την ευρύτερη Αυστραλία.
Στο πολιτιστικό ημερολόγιο της ευρύτερης Αυστραλίας, στα μεγάλα της Φεστιβάλ, στα μεγάλα της μουσεία, έχουν υπάρξει στο παρελθόν αποσπασματικά παραδείγματα όπου συμμετείχε η Ελληνοαυστραλία ή η Ελλάδα, με εκθέματα και συναυλίες για παράδειγμα. Ενδεικτικά αναφέρω συναυλίες της Μαρίας Φαραντούρης στο Art’s Centre της Μελβούρνης πριν χρόνια, ή τη συνεργασία του Μουσείου Powerhouse του Σίδνεϊ με το Μουσείο Μπενάκη. Γιατί να μην προσπαθήσουν όσοι από τους οργανισμούς μας μπορούν, όσοι από τους ιδιώτες μας ενδιαφέρονται, να μπουν, συν τοις άλλοις, «σφήνα» σε αυτά τα μεγάλα Φεστιβάλ δίνοντάς τα μια Ελληνοαυστραλιανή ή μια ελληνική διάσταση;
Οι προϋπολογισμοί, οι οργανωτικές δυνατότητες, τα μεγάλα ακροατήρια είναι όλα ήδη εκεί «έξω», είναι έτοιμα, είναι ετήσια, μπορεί και να μας περιμένουν ενδεχομένως… Γιατί λοιπόν, οργανώσεις και ιδιώτες με διάθεση για προσφορά, να μην προσπαθήσουν συστηματικά να διαβούν και αυτόν το δρόμο της ευρύτερης συμμετοχής, της ευρύτερης αποδοχής; Γιατί να μην προσπαθήσουμε να παρέμβουμε, αν μπορούμε, και στο βαθμό που μπορούμε, να παρέμβουμε ως Ελληνοαυστραλοί με εισηγήσεις, με χρηματοδοτήσεις, με διαμεσολαβήσεις, με διασυνδέσεις, με στρατηγική στόχευση;
