Το πραξικόπημα κατά της κ. Gillard, περάν της υψίστης πολιτικής σημασίας του για το Εργατικό Κόμμα, προκάλεσε και μία εξαιρετικά σημαντική καθαρτική παρενέργεια στο κυβερνών κόμμα.
Οδήγησε, αναίμακτα στην πόρτα εξόδου της Βουλής και της Γερουσίας στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, που υπό άλλες συνθήκες θα παρέμεναν για να διαιωνίζουν τη ζημιογόνα διάσπαση σε αντιμαχόμενες παρατάξεις και να αναστέλλουν συνεχώς την ανανέωση του κόμματος.
Την Julia Gillard, που αποχωρεί από την πολιτική τιμώντας τη συμφωνία της με τον Kevin Rudd να αποσυρθεί από την πολιτική η ηττημένη/ο ηττημένος της αναμέτρησης για την αρχηγία του κόμματος, ακολούθησαν στην πόρτα της εξόδου από την κυβέρνηση και/ή την πολιτική οι:
Wayne Swan, Θησαυροφύλακας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, από τους σκληρότερους επικριτές του Kevin Rudd που παραιτήθηκε από τα υψηλά αξιώματά του, αλλά παραμένει στην πολιτική.
Craig Emerson, υπουργός Εμπορίου, φανατικός υποστηρικτής της πρωθυπουργού αποσύρεται από την πολιτική
Peter Garrett, υπουργός Παιδείας παραιτήθηκε από το υπουργείο του και αποχωρεί από την πολιτική.
Greg Combet, υπουργός Κλιματικής Αλλαγής, αρνήθηκε να υπηρετήσει τον Kevin Rudd και ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική.
Stephen Conroy, υπουργός Τηλεπικοινωνιών και αρχηγός του Εργατικού Κόμματος στη Γερουσία, επίσης αρνήθηκε να υπηρετήσει τον Kevin Rudd αλλά παραμένει στην πολιτική.
Joe Ludwig, υπουργός Γεωργίας, παραιτήθηκε από το υπουργείο του. αλλά παραμένει στην κοινοπολιτειακή Γερουσία.
Simon Crean, ο πρώην αρχηγός του Εργατικού Κόμματος και πρώην υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική μετά από 23χρονη συνεχή θητεία στην εθνική Βουλή. Παροπλισμένος από το Μάρτιο, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά του να επισπεύσει τη λύση του προβλήματος της αρχηγίας του Εργατικού Κόμματος, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική, αρνούμενος την προσφορά υπουργείου από τον κ. Rudd.
Stephen Smith, υπουργός Άμυνας, αποχωρεί από την πολιτική, «κουρασμένος» από τα πολύχρονα ταξίδια του μεταξύ Καμπέρας και Πέρθης.
Martin Ferguson, υπουργός Φυσικών Πόρων, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την πολιτική πριν την ανατροπή της κ. Gillard.
Nicola Roxon, υπουργός Δικαιοσύνης, η γυναίκα που έκανε την πρώην πρωθυπoυργό, Julia Gillard, να κλάψει με την αποχαιρετιστήρια ομιλία της, παραιτήθηκε τον παρελθόντα Φεβρουάριο για προσωπικούς λόγους.
Ομολογουμένως, η αποχώρηση από την κυβέρνηση τόσων στελεχών δημιουργεί «μεγάλο έλλειμμα» πείρας». Δημιουργεί, όμως, και ένα κλίμα αισιοδοξίας για μελλοντική διευθέτηση υφισταμένων παραταξιακών και προσωπικών διαφορών, που καταρράκωσαν το Εργατικό Κόμμα την τελευταία τριετία και έριξαν τη δημοφιλία του στο Ναδίρ.
Η ενότητα, η ανανέωση και η ριζική αλλαγή νοοτροπίας είναι αναγκαία για το Εργατικό Κόμμα, ιδιαίτερα αν η ευφορία που προκάλεσε στο εκλογικό σώμα η αλλαγή η ηγεσίας μεταφραστεί σε ψήφους και παραμείνει στην εξουσία. Η δυνατότητα των παρατάξεων να ανεβάζουν και να κατεβάζουν αρχηγούς, να μοιράζουν υπουργεία ετσιθελικά και όχι αξιοκρατικά, να ακυρώνουν κεκτημένα δικαιώματα των μελών και να υποβάλλουν πολιτικές έχει εξαντλήσει την ανοχή του εκλογικού σώματος, συμπεριλαμβανομένης και της παραδοσιακής βάσης του κόμματος. Η ελάχιστη εκτροπή από τα υπεσχημένα, για ενότητα και συνεργασία θα οδηγήσει σε πολιτικό όλεθρο.
Η αλλαγή προσωπικού, η αλλαγή των δομών και των πρακτικών του Εργατικού Κόμματος συζητούνται επίμονα κατά τη μετά Hawke-Keating εποχή, χωρίς αποτέλεσμα. «Οι εραστές» της εξουσίας, οι ηγέτες των παρατάξεων, και οι απειλητικές παρεμβάσεις ηγετών του συνδικαλιστικού κινήματος απεδείχθησαν ανυπέρβλητα εμπόδια.
Όσοι αδυνατούν να εκτιμήσουν την κρισιμότητα των ημερών για το Εργατικό Κόμμα θα προσφέρουν μεγάλη υπηρεσία στο κόμμα τους, αν κατευθυνθούν στην πόρτα της εξόδου μετά τις εκλογές. Το ίδιο ισχύει και για τον «μεταμορφωμένο» Kevin Rudd. H ετικέτα του «μεσσία» πρέπει να τον ταπεινώσει και να τον αποτρέψει από αποφάσεις και έργα, που σημάδεψαν αρνητικά την πρώτη θητεία του, διαμέλισαν το κόμμα και το αποσυνέδεσαν από το εκλογικό σώμα.
Του θυμίζουμε το αρχαίο γνωμικό «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
