Θαρραλέα, αλλά κολοβή η απόφαση του πρωθυπουργού, Kevin Rudd, να συγκρουστεί με το κομματικό κατεστημένο, που διαφεντεύει το Εργατικό Κόμμα Νέας Νότιας Ουαλίας.

 Θαρραλέα, διότι παραμονή των εθνικών εκλογών τολμά να συγκρουστεί με το σάπιο κομματικό κατεστημένο της Νέας Νότιας Ουαλίας, που κατέλυσε τις δημοκρατικές διαδικασίες, διέσυρε το Εργατικό Κόμμα με απάτες και κομπίνες και το οδήγησε στην ταπεινωτική ήττα στις πολιτειακές εκλογές του 2011.
Χρόνια ολόκληρα το Εργατικό Κόμμα της βόρειας αυτής Πολιτείας μαστίζεται από τον κομματικό παραγοντισμό, από παραταξιακά στεγανά, από παραταξιακό φεουδαρχισμό, που αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του, το εξέτρεψαν από τις παραδοσιακές αρχές και αξίες του και εξέθρεψαν τη διαφθορά.

 Τον παρελθόντα Δεκέμβριο ο πρώην υπουργός και εκ των «σοφών» του Εργατικού Κόμματος, John Faulkner, διαμαρτυρόταν δημόσια για τη μετατροπή του Εργατικού Κόμματος σε κλειστή λέσχη παραταξιακών φίλων και ζητούσε την παραδειγματική αποβολή από το κόμμα των διεφθαρμένων μελών του.

Το θύμα του παραταξιακού πολέμου, πρώην πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας, Νathan Rees, ζητούσε την αποκατάσταση του δικαιώματος των μελών να εκλέγουν τους κομματικούς και κοινοβουλευτικούς ηγέτες του κόμματος. Και οι δύο αγνοήθηκαν προκλητικά από την ηγεσία του κόμματος, διότι έθιγαν τα κακώς κείμενα και απαιτούσαν την επαναφορά διαδικασιών που θα κατέλυαν το μονοπώλιο της κομματικής εξουσίας της δεξιάς.

Χρόνια ολόκληρα, η δεξιά παράταξη του Εργατικού Κόμματος Νέας Νότιας Ουαλίας υπαγορεύει πολιτικές, επιβάλλει υπουργούς και πρωθυπουργούς, τιμωρεί με το σκληρότερο, δυνατό τρόπο κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη που στιγματίζουν τις ανορθόδοξες πρακτικές της και απαιτούν την αποκατάσταση του δικαιώματος των μελών να εκλέγουν τους ηγέτες τους.

Η παραπομπή των δύο πρώην Εργατικών υπουργών, Eddie Obeid και Ian McDonald, στην πολιτειακή Επιτροπή Κατά της Διαφθοράς (ICAC) είναι ένα από τα συμπτώματα του θανατηφόρου καρκίνου, που απειλεί την ύπαρξη του πολιτειακού κόμματος και υποσκάπτει τα θεμέλια του κόμματος εν τω συνόλω του.
Ο διασυρμός του κόμματος δεν είναι αποκλειστική ευθύνη της δεξιάς της Νέας Νότιας Ουαλίας. Μέρος της ευθύνης βαραίνει και την εθνική ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, ιδιαίτερα τα φιλόδοξα μέλη του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας, που τη χρησιμοποιούσαν για την επιτυχία των δικών τους στόχων.
 Θαρραλέα, επαναλαμβάνω, η απόφαση του κ. Rudd να θέσει σε «καραντίνα» το Εργατικό Κόμμα Νέας Νότιας Ουαλίας, να θέσει το αμαρτωλό πολιτειακό κόμμα υπό τον έλεγχο της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος, να αποκλείσει τη συμμετοχή εργολάβων και επενδυτών σε κομματικά και κοινοβουλευτικά σώματα, να θεσπίσει κομματικό συνήγορο υπεράσπισης των μελών του κόμματος, επιτροπή εφέσεων των μελών κατά των αποφάσεων του κόμματος και αδιάβλητη διαδικασία αποβολής διεφθαρμένων μελών.

Κολοβή, όμως, η απόφαση, διότι αφορά τη Νέα Νότια Ουαλία μόνο, αντί να θέτει υπό τον έλεγχο της Εκτελεστικής Επιτροπής ολόκληρο το κόμμα, διότι ο παραγοντισμός και η παραταξιακή φεουδαρχία λειτουργούν και στις άλλες Πολιτείες.

Δύο πρόσφατα, κλασσικά παραδείγματα στη Βικτωρία τονίζουν, ότι το πρόβλημα του Εργατικού Κόμματος είναι γενικό, δεν είναι περιφερειακό.
Παράδειγμα πρώτο: Πριν προλάβει να ανακοινώσει την αποχώρησή της από την πολιτική η πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Nicola Roxon, η τοπική δεξιά του Εργατικού Κόμματος είχε επιλέξει ως διάδοχό της στην έδρα Gellibrand τον Tim Watts, πρώην στενό συνεργάτη του πρώην υπουργού τηλεπικοινωνιών, Stephen Conroy, προσδίδοντας ακαδημαϊκή σημασία στην ψηφοφορία των τοπικών οργανώσεων.

 Παράδειγμα δεύτερο: Μόλις ο πρώην υπουργός Φυσικών Πόρων, Martin Ferguson, ανακοίνωσε την παραίτησή του από το υπουργείο του και, ακολούθως, την αποχώρησή του από την πολιτική, η πρώην πρωθυπουργός, Julia Gillard, και άλλα στελέχη της δεξιάς, έσπευσαν να χρίσουν διάδοχό του τον υφυπουργό Άμυνας, David Feeney. Οργανωμένη, η δεξιά της Βικτωρίας κινητοποίησε τα 330 και πλέον μέλη λιβανέζικης καταγωγής της έδρας, με αποτέλεσμα ο κ. Feeney να εκλεγεί από την πρώτη ψηφοφορία με 383 ψήφους έναντι 247 που έλαβε η αντίπαλός του, Mary Ann Thomas.

Τα αποτελέσματα των ψηφοφόρων στις προαναφερόμενες δύο έδρες δεν αντανακλούν τη θέληση των ψηφοφόρων τους. Πιστοποιούν τη θαυματοποιό δύναμη της μαζικής στελέχωσης (branch stacking) των τοπικών τμημάτων του κόμματος με προσκείμενους στη δεξιά παράταξη – το ίδιο έκανε παλαιότερα και εξακολουθεί να κάνει και η αριστερά, όπου μπορεί. Πρακτική που ακυρώνει την ψήφων των μελών του κόμματος.

Γι να κριθεί σοβαρή η απόφαση του κ. Rudd και για να εκτιμηθεί από το εκλογικό σώμα ως προσπάθεια εξυγίανσης του κόμματος ο πρώτος πολίτης της χώρας οφείλει να θέσει υπό επιτήρηση όλα τα πολιτειακά κόμματα. Διαφορετικά η ενέργειά του θα κριθεί ψηφοθηρική και θα απορριφθεί από τους ψηφοφόρους.
Η άποψη, ότι «πρόκειται για πρώτο θετικό βήμα» μπορεί να ικανοποιεί τα μέλη ή κάποια μερίδα των μελών του Εργατικού Κόμματος. Δεν ικανοποιεί το σύνολο των ψηφοφόρων, από τους οποίους ο κ. Rudd προσπαθεί να αντλήσει ψήφους.