Το θέμα των προσφύγων παραμένει αιχμή της προεκλογικής εκστρατείας των πολιτικών κομμάτων. H Εργατική κυβέρνηση Rudd υπεραμύνεται της απόφασής της να κλείσει τα σύνορα της χώρας, η αξιωματική αντιπολίτευση λαϊκίζει προβληματικά με μία συνθηματολογία συγκάλυψης των πραγματικών προθέσεών της και οι Πράσινοι για να αναχαιτίσουν την ολισθαίνουσα δημοτικότητά τους.

Μία εθνική υπόθεση, που απαιτεί υπερκομματική αντιμετώπιση, χρησιμοποιείται από κυβέρνηση και αντιπολίτευση ως ψηφοθηρικό εργαλείο σε βάρος του κύρους της Αυστραλίας, της ενότητας του αυστραλιανού λαού και της εθνικής οικονομίας.

 Η κυβέρνηση ισχυρίζεται, ότι η επιλογή της Παπούα-Νέας Γουϊνέας ως τόπου εγκατάστασης των επιβατών των πλοιαρίων που μπαίνουν στα χωρικά ύδατα της Αυστραλίας είναι «ο δυναμίτης» στα θεμέλια των διεθνών κυκλωμάτων διακίνησης προσφύγων.

 Ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Μετανάστευσης και άλλα πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης προσπαθούν να πείσουν το λαό, ότι η μεταφορά των προσφύγων στο γειτονικό κράτος «θα σπάσει το επιχειρηματικό μοντέλο των διακινητών προσφύγων». Με απλά λόγια, το κλείσιμο των συνόρων θα αποθαρρύνει πρόσφυγες να αναζητούν άσυλο στην Αυστραλία. Άρα, τα κυκλώματα διακίνησης προσφύγων θα συρρικνωθούν σταδιακά, διότι δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.
Ουσιαστικά, η κυβερνητική πολιτική θεμελιώνεται στην υπόθεση, ότι η κυβέρνηση της Παπούα-Νέας Γουϊνέας θα τιμήσει τη συμφωνία που υπέγραψε με την Αυστραλία και, φυσικά, τις προβλέψεις των σχετικών αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για παροχή ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης στους πρόσφυγες, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και προστασία από τα εγχώρια κυκλώματα εγκληματικότητας και βίας.

 Η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί κάθετα με την επιλογή της κυβέρνησης, χαρακτηρίζει τη συμφωνία με την Παπούα-Νέα Γουϊνέα «προεκλογικό τέχνασμα» της κυβέρνησης και ζητά «το κοστολόγιο» της εγκατάστασης και συντήρησης των προσφύγων κατά τους προσεχείς δώδεκα μήνες.
Όσον αφορά τη δική της πολιτική, διακοπής του ρεύματος προσφύγων η συντηρητική παράταξη επιμένει στην επιστροφή πλοιαρίων στα λιμάνια από τα οποία αποπλέουν –οσάκις κρίνεται εφικτό– παρά τις προειδοποιήσεις των τελωνειακών Αρχών, ότι η ρυμούλκηση πλοιαρίων είναι «εξαιρετικά επικίνδυνο» τόλμημα και συνεπάγεται την έγκριση των χωρών της περιοχής μας.

Οι Πράσινοι παίζουν έξυπνα το χαρτί της «φιλανθρωπίας». Ζητούν «ανθρώπινη» μεταχείριση των αλλοδαπών που επιλέγουν την Αυστραλία ως ασφαλή προορισμό, αντί του εγκλεισμού τους σε «απάνθρωπα» κέντρα κράτησης, χωρίς εγγύηση για την προστασία των ιδίων και των παιδιών τους. Κίτρινα, προεκλογικά συνθήματα σαφούς ψηφοθηρικής στόχευσης.

Εν προκειμένω, οι Πράσινοι –και όσοι υποστηρίζουν τις θέσεις τους– αγνοούν ότι «η φιλανθρωπία αρχίζει από την κατοικία κάθε ανθρώπου», δηλαδή κάθε υπεύθυνος οικογενειάρχης οφείλει να φροντίζει την οικογένειά του πρώτα και μετά τους υπολοίπους. Στην Αυστραλία του 2013, που ασθενείς ταλαιπωρούνται στα Τμήματα Πρώτων Βοηθειών των νοσοκομείων, ηλικιωμένοι χωρίς εισοδήματα, οι ανάπηροι, οι λήπτες κοινωνικών επιδομάτων επιβιώνουν μετά βίας, η μόρφωση παραμένει προνόμιο των πεσόντων –για να δώσω μερικά παραδείγματα– η φιλανθρωπία προς τρίτους είναι απρόσιτη πολυτέλεια.

Ήδη, η διάσωση των προσφύγων, που θαλασσοπνίγονται, η μεταφορά τους σε κέντρα κράτησης και η συντήρησή τους κοστίζουν στον Αυστραλό φορολογούμενο πολλά δισεκατομμύρια ετησίως, χρήματα που θα μπορούσαν να διατεθούν για τις άμεσες ανάγκες εκατομμυρίων πολιτών.

Επί κυβερνήσεων Χάουαρντ καταγγείλαμε επανειλημμένα την πολιτική Pacific Solution, διότι ο αριθμός των προσφύγων που κατέφθαναν, τότε, στην Αυστραλία ήταν πολύ χαμηλότερος από το σημερινό. Και ήταν αντιφατική η πολιτική της κυβέρνησης Χάουαρντ, για απομόνωση προσφύγων σε κέντρα εκτός Αυστραλίας, όταν είχε συνεισφέρει ως «πρόθυμη» χώρα στους περιφερειακούς πολέμους που ξεσπίτωσαν εκατομμύρια ανθρώπους.

Η πολιτική διαχείρισης των προσφύγων της πρώτης κυβέρνησης Rudd ήταν λανθασμένη, δεν χωρά αμφιβολία. Η ακύρωση της πολιτικής Χάουαρντ, χωρίς πρότερη συστηματική εκτίμηση των συνεπειών, εγγράφεται στα αρνητικά του κ. Rudd.

Επειδή το «δις εξαμαρτείν ου ανδρός σοφού» δικαιούμαστε ή θέλουμε να πιστεύουμε, ότι ο κ. Rudd έμαθε από το λάθος του.