Γνωρίζω την Anna Burke από το 1998, που έθεσε υποψηφιότητα για την κοινοπολιτειακή έδρα Chisholm. Μού τη σύστησε ο μακαριστός πατέρας Νικόλαος Μουτάφης, ο οποίος και την συνέδεσε με τον ελληνισμό του Οakleigh και των γύρω περιοχών.
Από τότε δεν την αφήνω ήσυχη, κάθε φορά που προκύπτει κάποιο θέμα που αφορά τον Ελληνισμό -εντός και εκτός των ορίων της έδρας της- ειδικού ή γενικού ενδιαφέροντος. Κάθε φορά που χτυπώ την πόρτα του γραφείου της ή την ενοχλώ τηλεφωνικά, ανταποκρίνεται πρόθυμα, ακούει προσεκτικά και δεσμεύεται «να βοηθήσει όσο μπορεί».

 Τελευταία συνεργαστήκαμε στενά, όπως και με τη Μαρία Βαμβακινού, για την περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Ενικό Πρόγραμμα Διδακτέας Ύλης. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Από τον Οκτώβριο του 2012, που έγινε πρόεδρος της κοινοπολιτειακής βουλής, την ενόχλησα επανειλημμένα για την υπογραφή αμοιβαίας συμφωνίας Αυστραλίας-Ελλάδας για παροχή βίζας εργασίας σε Έλληνες που επισκέπτονται την Αυστραλία και τανάπαλιν. Ανταποκρίθηκε πρόθυμα και μαζί με τη Μαρία Βαμβακινού μετέφεραν το αίτημα στα αρμόδια κυβερνητικά κλιμάκια. Η συμφωνία δεν έχει υπογραφεί, ακόμη. Άσχετο. H κ. Burke τίμησε, όμως, την υπόσχεσή της να βοηθήσει.
 Στην προθυμία της να στηρίξει κάθε λογικό αίτημα οφείλεται η θερμή, μακρόχρονη σχέση της σχέση της με την ομογένεια, σχέση για την οποία υπερηφανεύεται και δηλώνει απερίφραστα ότι θα διατηρήσει εσαεί.

Τη συνάντησα προ ημερών σε γνωστό στέκι του Oakleigh και, μεταξύ καφέ και πρωινού, μιλήσαμε για την αλλαγή τη τύχης του Εργατικού Κόμματος μετά την αποκατάσταση του Kevin Rudd, τη δυνατότητα του Εργατικού Κόμματος να κερδίσει τις εκλογές, τη θητεία της στην προεδρία της βουλής και, φυσικά, τη σχέση της με τον Ελληνισμό.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Anna Burke η τύχη του Εργατικού Κόμματος άλλαξε ριζικά από την ημέρα που επέστρεψε ο Kevin Rudd. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν μαζική επιστροφή ψηφοφόρων στο Εργατικό Κόμμα, μετά από μακρά περίοδο αποστασιοποίησης, και οι αριθμοί σάς ξαναδίνουν δυνατότητες νίκης. Τι προσφέρει ο Κevin Rudd στους ψηφοφόρους, που δεν μπόρεσε να προσφέρει η Julia Gillard;
Αυτό που προσφέρει ο Kevin Rudd είναι η εναλλακτική επιλογή, που οι ψηφοφόροι αναζητούσαν. Η επιστροφή του αποκατέστησε την αισιοδοξία των ψηφοφόρων του Εργατικού Κόμματος στη δυνατότητά μας να κερδίσουμε τις εκλογές. Οι ψηφοφόροι αισθάνονται σήμερα, ότι οι εκλογές δεν θα είναι μονόδρομος για το Συνασπισμό, θα είναι μία σκληρή αναμέτρηση με πιθανότητες νίκης του κόμματός μας.
Σήμερα οι ψηφοφόροι μας ακούν, σε αντίθεση με το παρελθόν που μας αγνοούσαν. Μας ακούν, αναλύουν τις προγραμματικές εξαγγελίες μας και διαπιστώνουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι παντελώς γυμνή και γι’ αυτό ασκεί αρνητική πολιτική.

 Λέτε, δηλαδή, ότι ο Kevin Rudd κάλυψε το έλλειμμα αξιοπιστίας που είχε το Εργατικό Κόμμα με πρωθυπουργό την κ. Gillard;
Δεν είμαι βέβαιη αν υπήρξε έλλειμμα αξιοπιστίας επί των ημερών Gillard ή αν υπήρξε ένα μεγάλο κενό. Το εκλογικό σώμα δηλώνει, μέσω των δημοσκοπήσεων, ότι ο κ. Rudd κάλυψε αυτό το έλλειμμα αξιοπιστίας ή το κενό που υπήρχε στη σχέση της κυβέρνησή μας με το εκλογικό σώμα.
Η κ. Gillard ήταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας και ήταν φυσικό να υπάρξουν προβλήματα στη σχέση της με το λαό, που δεν ήταν έτοιμος να την δεχθεί. Λυπηρό, αλλά γεγονός. Επιπροσθέτως, ο κ. Rudd ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και το 2007 – ο λαός τον αγκάλιασε τότε, τον άκουσε τότε, τον ακούει και τον αγκαλιάζει και σήμερα.
Ο αυστραλιανός λαός μαθαίνει, επιτέλους, τα επιτεύγματα της κυβέρνησης που είναι πολυάριθμα και ουσιαστικά. Ακούει προσεκτικά τις προγραμματικές εξαγγελίες μας, τις υιοθετεί και τις στηρίζει, κάτι που δεν έκανε επί ημερών Gillard. Ακούγοντάς μας, ο μέσος ψηφοφόρος αντιλαμβάνεται ότι η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί να τον παγιδεύσει και να πάρει την ψήφο του με συνθήματα, όχι με συγκροτημένη φιλολαϊκή πολιτική, σαν την πολιτική του Εργατικού Κόμματος.
 Αυτό είναι το στοιχείο που έφερε στο Εργατικό Κόμμα επιστρέφοντας στην πρωθυπουργία, η επανασύνδεση με το λαό που μας είχε αγνοήσει.

Συνδέσατε την αδυναμία της κ. Gillard να κερδίσει το λαό με το γένος της. Πιστεύετε ότι θα ξαναδούμε γυναίκα πρωθυπουργό στο μέλλον;
 Βεβαίως το πιστεύω. Η δυσκολία ήταν η εκλογή της πρώτης γυναίκας και, μάλιστα, υπό συνθήκες που επηρέασαν σε κάποιο βαθμό την αξιοπιστία της. Ο τρόπος εκλογής της, νομίζω, δημιούργησε στο λαό το αίσθημα ότι η επανεκλογή του κ. Rudd στην πρωθυπουργία διόρθωσε το λάθος του 2010. Παρά ταύτα, θα είναι άστοχο για οποιονδήποτε να ισχυριστεί ότι δεν υπήρξαν προβλήματα με το γένος της κ. Gillard.

H κυβέρνηση Gillard, αν και δεν είχε πλειοψηφία στη Βουλή και τη Γερουσία, επιτέλεσε σημαντικό νομοθετικό έργο, προώθησε επιτυχώς σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Δεν τις καρπώθηκε όμως, πολιτικά. Γιατί;
Έχετε δίκιο. Παρά τις λειτουργικές δυσκολίες η κυβέρνηση πέρασε νόμους για το φόρο ρύπανσης, φόρο υπερκερδών της εξορυκτικής βιομηχανίας, Εθνικό Δίκτυο Ευρυζωνικών Τηλεπικοινωνιών, εθνική ασφάλεια αναπήρων, εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις Gonski – για να αναφέρω μερικές από τις ιστορικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν από την κυβέρνηση Gillard. Πρόκειται για νομοθετικό άθλο από μία κυβέρνησης μειοψηφίας.
Με ρωτάτε, γιατί δεν καρπωθήκαμε πολιτικά αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Υποθέτω, διότι η κυβέρνηση Gillard ήταν κυβέρνηση μειοψηφίας, που δεχόταν καθημερινά τα πυρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί δήθεν «ομηρείας» της από τους Πράσινους και η κ. Gillard αποτέλεσε διαρκή στόχο λυσσαλέων επιθέσεων από την αντιπολίτευση, ως άτομο και ως πρωθυπουργός, που έβλαψαν την αξιοπιστία της. Προσθέστε σε αυτά και τη μανιώδη καταδίωξη της κ. Gillard από μερίδα των μέσων ενημέρωσης και θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
Εκτιμώ, ότι το στοιχείο που έβλαψε ιδιαίτερα την κυβέρνηση και απόκοψε τους ψηφοφόρους ήταν η ταύτιση του κόμματος με την ηγέτιδά του, την πρωθυπουργό. Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα γεγονότα του παρελθόντος είναι, ότι τα προσωποπαγή κόμματα διατρέχουν τον κίνδυνο απόρριψής του από τους ψηφοφόρους, εάν δεν μπορέσουν αν διαχωρίσουν το κόμμα και την πολιτική του από τον εκάστοτε ηγέτη ή ηγέτιδά του.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, ότι ισοψηφείτε με το Συνασπισμό στη δεύτερη κατανομή – μετά τη διανομή των σταυρών δεύτερης προτίμησης των άλλων πολιτικών κομμάτων. Πόσο αισιόδοξη είστε για νίκη του κόμματός σας και παραμονή στην εξουσία;
Είμαι εκ φύσεως αισιόδοξος άνθρωπος. Πιστεύω, λοιπόν, ότι μπορούμε να κερδίσουμε τις εκλογές.
Ξέουμε, όλοι, ότι πρέπει να δώσουμε σκληρή μάχη για να παραμείνουμε στην εξουσία και προσπαθούμε με όλες τις δυνάμεις μας. Η διαφορά δύο ποσοστιαίων μονάδων, που υφίσταται μεταξύ του Εργατικού Κόμματος και του Συνασπισμού, είναι η διαφορά που συνήθως χωρίζει τα κόμματα εξουσίας. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για μας είναι, ότι μετά την αλλαγή ηγεσίας ξαναμπήκαμε στην κούρσα των εκλογών με πιθανότητες νίκης, πιθανότητες που δεν είχαμε με αρχηγό την Julia Gillard.
Θεωρώ, ότι οι πιθανότητες νίκης του Εργατικού Κόμματος θα αυξηθούν μέχρι τις εκλογές, καθώς θα αποκαλύπτεται η προγραμματική γύμνια του Συνασπισμού και η αδυναμία του κ. Abbott να κυβερνήσει. Ο λαός δεν πείθεται με συνθήματα, ο λαός απαιτεί συγκροτημένη πολιτική και όραμα για το μέλλον της χώρας, που ο Συνασπισμός του κ. Abbott δεν έχει.

Κατά γενική εκτίμηση η πολιτική διαχείρισης των προσφύγων ήταν και παραμένει η Αχίλλειος Πτέρνα του Εργατικού Κόμματος. Ακόμη και σήμερα μερίδα του λαού αμφισβητεί την ικανότητα του κόμματός σας να βρει αξιόπιστη, βιώσιμη λύση του προβλήματος. Πώς θα πείσετε τους ψηφοφόρους, στο χρόνο που απομένει μέχρι τις εκλογές, για την ορθότητα των επιλογών σας;
Το θέμα των προσφύγων δεν ήταν ποτέ εύκολο για το Εργατικό Κόμμα, διότι, σε αντίθεση με την αξιωματική αντιπολίτευση, επιδιώκουμε λύση η οποία θα είναι ταυτόχρονα ανθρωπιστική και αποτελεσματική, όσον αφορά την προστασία των εθνικών συνόρων.
Εμείς απορρίπτουμε την επικίνδυνη πολιτική ρυμούλκησης πλοιαρίων στα λιμάνια από τα οποία αποπλέουν. Εμείς αναγνωρίζουμε, ότι υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και επιδιώκουμε την εξεύρεση λύσης, η οποία θα τους παρέχει την αναγκαία βοήθεια, χωρίς να υπονομεύει την ασφάλεια των συνόρων μας.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον επιδιώκουμε την εξεύρεση περιφερειακής λύσης στο διογκωνόμενο πρόβλημα των προσφύγων. Δυστυχώς, η αξιωματική αντιπολίτευση και οι Πράσινοι πολέμησαν με μανία, επί τρία χρόνια, κάθε προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε κέντρα φιλοξενίας και διεκπεραίωσης αιτήσεων για παροχή ασύλου, εκτός Αυστραλίας.
Γνωρίζουμε, ότι η δημιουργία κέντρων εκτός Αυστραλίας θα λειτουργήσει, όπως λειτούργησε το παρελθόν. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι η Ινδονησία και η Μαλαισία στηρίζουν την περιφερειακή λύση του προβλήματος, διότι το πρόβλημα των προσφύγων είναι κοινό, δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα της Αυστραλίας. Είναι περιφερειακό, διεθνές. Οι Έλληνες γνωρίζετε καλύτερα το πρόβλημα εξ αιτίας της καθημερινής άφιξης προσφύγων στην Ελλάδα.
Ακούστε, οφείλουμε όλοι να ιεραρχήσουμε αντικειμενικά τις προτεραιότητές μας. Προτιμάμε να πνίγονται άνθρωποι, που τα εγκληματικά κυκλώματα διακίνησης προσφύγων φορτώνουν σε ανασφαλή πλοιάρια, ή να κλείσουν τα κέντρα διακίνησης προσφύγων που λειτουργούν σε χώρες της Ασίας;
Θεωρώ, ότι όλοι θέλουμε το δεύτερο. Ε, αυτό προσπαθεί να επιτύχει η κυβέρνηση με την εγκατάσταση των προσφύγων εκτός Αυστραλίας και την εξεύρεση περιφερειακής λύσης του προβλήματος.

Διατελέσατε πρόεδρος της κοινοπολιτειακής Βουλής -η δεύτερη γυναίκα πρόεδρος του σώματος μετά την αείμνηστη Joan Child- σε περίοδο κοινοβουλευτικής αστάθειας, κορύφωσης των συγκρούσεων κυβέρνησης-αντιπολίτευσης και συχνών εκτροχιασμών συναδέλφων σας. Τα καταφέρατε θαυμάσια. Πώς πετύχατε να κρατήσετε ισορροπίες μέσα σε ένα τόσο εκρηκτικό κλίμα;
Κυρίως, με τη χρήση της κοινής λογικής, την πείρα από τη λειτουργία του σώματος και την εκτίμηση των εντάσεων που προκαλεί η οριακή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος. Η αντιπαράθεση στο χώρο της Βουλής είναι υγιής, ενισχύει τη δημοκρατία και παράγει θετικά αποτελέσματα. Βλάπτει, όμως, το κύρος του σώματος και εκτροχιάζει τη συζήτηση επί της ουσίας των θεμάτων όταν λαμβάνει προσωπικό χαρακτήρα. Και πρέπει να ομολογήσω, ότι υπήρξαν πολλά περιστατικά που με ανάγκασαν να κάνω χρήση των κανονισμών της βουλής για να αποτρέψω τον εκτροχιασμό της συζήτησης.
Ακούστε, δεν είμαστε συνηθισμένοι σε κυβερνήσεις μειοψηφίας, σε ετερόκλητους κυβερνητικούς συνασπισμούς, που προκαλούν από τη φύση τους εντάσεις. Παρά ταύτα, το σώμα ψήφισε εκατοντάδες νομοσχέδια, που σημαίνει ότι επιτέλεσε σημαντικό νομοθετικό έργο. Εύχομαι ο ιστορικός του μέλλοντος να με κρίνει με επιείκεια και αντικειμενικότητα.

Θα αποδεχόσασταν πρόταση να παραμείνετε στην προεδρία της βουλής μετά τις εκλογές;
Βεβαίως, θα δεχόμουν, έχοντας αποκτήσει σημαντική πείρα από τη θητεία μου στην παρούσα Βουλή. Θα Αποδεχόμουν με την ευχή, να μην υπάρξει στη νέα Βουλή η κοινοβουλευτική αστάθεια των τελευταίων τριών ετών.

Αλήθεια, κ. Βurke, πότε θα γίνουν εκλογές;
Αν ξέρετε την ημερομηνία, σας παρακαλώ να μου την πείτε και μένα. Ο πρωθυπουργός θα αποφασίσει.

Συμμερίζεστε την εκτίμηση, ότι παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία ενδέχεται να ζημιώσει το Εργατικό Κόμμα;
Ιστορικά μακρόσυρτες προεκλογικές εκστρατείες κούρασαν τον κόσμο. Είμαστε όλοι ενήμεροι του εγγενούς κινδύνου, όμως, ο πρωθυπουργός κρίνει ότι υπάρχουν επείγοντα θέματα που πρέπει να διευθετηθούν πριν ανακοινώσει την ημερομηνία των εκλογών, ώστε οι ψηφοφόροι να έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης της χώρας και ολοκληρωμένη γνώμη για τις πολιτικές των διεκδικητών της εξουσίας. Προσωπικά, εύχομαι να γίνει η ανακοίνωση σήμερα, ει δυνατόν.

Στα δεκαπέντε χρόνια, που βρίσκεστε στην πολιτική διατηρήσατε εξαιρετικές σχέσεις με τους Έλληνες ψηφοφόρους και τον ευρύτερο ελληνισμό της Βικτωρίας και της Αυστραλίας. Τι θα θέλατε να πείτε στον Ελληνισμό, ενόψει των εκλογών;
Είχα, έχω και θα συνεχίσω να έχω στενή σχέση με τον ελληνισμό. Είναι μία σχέση, η οποία εδράζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, στην αλληλοκατανόηση και στη διαπίστωση από τον ελληνισμό, ότι το Εργατικό Κόμμα είναι το πολιτικό κόμμα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα αιτήματά του. Γι’ αυτό η σχέση αυτή άντεξε στο χρόνο.
Οι Έλληνες είστε «πολιτικά όντα» και δεν παρασύρεστε από συνθήματα και κούφιες υποσχέσεις. Οι Έλληνες ξέρουν ότι το Εργατικό Κόμμα μερίμνησε και μεριμνά για τις συντάξεις και το εφάπαξ τους, για την υγεία τους, για την στήριξη ανάπηρων μελών των οικογενειών τους, για τη μόρφωση των παιδιών και των εγγονιών τους, για το περιβάλλον, για τη δικαιότερη δυνατή κατανομή του πλούτου που παράγει η Αυστραλία. Γνωρίζουν, συγκρίνουν και διαπιστώνουν, ότι το Εργατικό Κόμμα είναι το πολιτικό κόμμα που τους αντιπροσωπεύει.

Με τους Έλληνες με συνδέουν και οι κοινοί αγώνες για τις εθνικές σας υποθέσεις, για την οικονομική ενίσχυση του Oakleigh Grammar και, πιο πρόσφατα, για την περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδακτέας Ύλης.
Καλώ τους Έλληνες να παραμείνουν πιστοί στο Εργατικό Κόμμα και να το στηρίξουν με την ψήφο τους στις εκλογές.