«ΟΠΟΥ ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι» λέει η λαϊκή μας σοφία και το θυμήθηκα με την ήττα-έκπληξη του ΠΑΟΚ από την Ουκρανική Μέταλιστ, μέσα στην άδεια Τούμπα.
ΟΥΤΕ τα καλάθια ούτε τα κεράσια έχουν να κάνουν με τους θριαμβευτές Ουκρανούς που έχουν την πρόκριση στα τσεπάκι τους, ενόψει της ρεβάνς της επόμενης εβδομάδας.
ΕΧΟΥΝ να κάνουν με τον ΠΑΟΚ, με την προετοιμασία του, με τον τεχνικό του, με τον Ιβάν τον τρομερό του…
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ, διαβάζοντας και βλέποντας σχετικά ρεπορτάζ παραμονές του αγώνα της περασμένης Τρίτης, περίμενα ότι ο δικέφαλος του βορρά θα κάνει περίπατο, με δύο-τρία γκολάκια και θα πάει για τα τυπικά της πρόκρισης στην Ουκρανία.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, με διέψευσαν οι πάντες!
Τι έφταιξε και έχασε ο ΠΑΟΚ;
Δεν είδα το παιχνίδι και δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική γνώμη.
ΕΚΕΙΝΟ, όμως, που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι, για μια ακόμη χρονιά, η ιστορική ομάδα του εθνικού μας πρωταθλήματος χτίζει στην άμμο.
Και έχει εναποθέσει τα πάντα στην τσέπη του ιδιοκτήτη της Ιβάν Σαββίδη…
ΛΑΘΟΣ…
Μέγα λάθος!
Γιατί είναι πλέον και… επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα χρήμα δεν φέρνει ευτυχία.
Και ούτε το πορτοφόλι του Ιβάν μπορεί να φέρει τίτλους και επιτυχίες από την μία μέρα στην άλλη.
ΟΙ επιτυχίες και οι τίτλοι έρχονται όταν έχεις χτίσει το «είναι σου» και την «ύπαρξη σου» σε στέρεες και επαγγελματικές βάσεις.
Και στον ΠΑΟΚ μπορεί να πιστεύουν ότι πέτυχαν κάτι τέτοιο, αλλά δυστυχώς πλανώνται.
ΔΕΙΧΝΕΙ μεγάλη ομάδα ο ΠΑΟΚ, ναι.
Ενεργεί σαν μεγάλη ομάδα ο ΠΑΟΚ, ναι.
Δυστυχώς, όμως, είναι «ομαδούλα» σε νοοτροπία, σε αγωνιστική και όχι μόνο, συμπεριφορά.
Μια μικρή ομάδα είναι που της αρέσει να συμπεριφέρεται σαν μεγάλη ομάδα.
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι τον καιρό της προετοιμασίας του για το πρώτο παιχνίδι με την Μέταλιστ, όλοι, ή σχεδόν όλοι έβλεπαν προς Πειραιά και Ολυμπιακό, αφήνοντας να εννοηθεί ότι «τέρμα η κυριαρχία σας»…
Από εδώ και πέρα υπάρχει ο ΠΑΟΚ…
Ο ΠΑΟΚ; Ποιος ΠΑΟΚ;
ΑΝΕΦΕΡΑ κάτι για νοοτροπία πιο πάνω εννοούσα γενικά, ως σύνολο, ως σύλλογος…
Ο τεχνικός της ομάδας Χουμπ Στέφενς, εντόπισε το ίδιο πρόβλημα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Είπε χαρακτηριστικά μετά το 0-2 της Τρίτης:
«Η λανθασμένη νοοτροπία των παικτών μου μετά το γκολ που δέχτηκαν ήταν κατά κύριο λόγο η αιτία που ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε ουσιαστικά με κατεβασμένα χέρια από την Μέταλιστ».
ΚΑΙ ερωτώ;
– Ποιος διαμορφώνει την νοοτροπία στους παίκτες;
Και απαντώ: Ο προπονητής…
Εσείς δηλαδή κ. Στέφενς…
ΑΣ σοβαρευτούν λοιπόν στον ΠΑΟΚ, ας μετρήσουν το κανονικό τους ανάστημα και ας χτίσουν πάνω σε αυτό.
Γιατί καλό είναι να σε λένε μεγάλη ομάδα και να καμαρώνεις.
ΘΑ πρέπει όμως να το αποδεικνύεις κιόλας.
(Ότι δηλαδή, είσαι μεγάλη ομάδα…).
Ο Μπίλι Σελέσκι πάει στη Μέση Ανατολή με τις ευχές της Βίκτορι, αλλά η δις πρωταθλήτρια έβαλε απαγορευτικό για μεταγραφή του Μαρκ Μίλιγκαν.
ΔΕΝ ξέρω κατά πόσο μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον Μίλιγκαν η ομάδα του, αλλά καλό είναι να αρχίζουν να ανησυχούν στην Βίκτορι για το έμψυχο υλικό τους.
Καλά τα πιτσιρίκια, δεν λέω.
Θα αντέξουν όμως σε έναν «μαραθώνιο» με ισχυρούς αντιπάλους, όπως είναι το εθνικό πρωτάθλημα;
ΑΝ γνωρίζετε από ποδόσφαιρο, θα ξέρετε και την απάντηση…
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ από την παρουσία της εθνικής, μιας εθνικής μας τέλος πάντων, στο «Κύπελλο Ανατολικής Ασίας», έμεινε ο τεχνικός των Σοκκερούς, Χόλγκιερ Όσιεκ.
ΚΑΤΙ έπρεπε να πει ο άνθρωπος, κάτι είπε…
Και αν η ήττα από την Κίνα προκαλεί αισθήματα ικανοποίησης, τότε κάτι παραπάνω από εμένα ξέρει ο Γερμανός μας.
ΥΠΗΡΞΑΝ βέβαια κάποιοι νεαροί παίκτες που άφησαν καλές εντυπώσεις για το μέλλον.
That’s all….
ΚΑΙ να το θυμηθείτε ότι όταν έρθει η ευλογημένη ώρα για να πάμε στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, κανείς από αυτούς δεν θα είναι στην αποστολή.
ΚΑΙ για να το θέσω σε πιο σωστή βάση…
Περισσότερες ελπίδες να πάει στη Βραζιλία, έχει ο «τελειωμένος» ποδοσφαιρικά Χάρι Κιούελ, παρά κάποιοι από τα αστεράκια μας που έλαμψαν στη Σεούλ, στα τρία παιχνίδια που δώσαμε για το «Κύπελλο Ανατολικής Ασίας».
Βάζω και στοίχημα αν θέλετε…
ΣΤΟΝ αγώνα της Βίκτορι με την Λίβερπουλ πήγατε;
Μαγεία οι 95.446 θεατές και ονειρική η ατμόσφαιρα!
ΤΙ δεν μου άρεσε;
Η κατάσταση του αγωνιστικού χώρου του MCG.
Από την «πολυπρόσωπη» χρήση του, υπήρχαν γραμμές και γραμμούλες από αγώνες «αλλόθρησκων» σπορ και προσωπικά θεώρησα προσβολή το ότι η Λίβερπουλ, μια από τις κορυφαίες ομάδες του πλανήτη αγωνίστηκε σε ένα τέτοιο, μεγαλόπρεπο, πλην, όμως, μη ποδοσφαιρικό στάδιο.
ΚΑΙ νομίζω ότι είναι καιρός να χτιστεί/στούν στην χώρα, ή σε Μελβούρνη και Σίδνεϊ, νέα στάδια αμιγώς ποδοσφαιρικά.
Να είναι και να παραμείνουν ιεροί χώροι για την θεά των σπορ, για την μοναδική και ανεπανάληπτη θρησκεία των μυρίων πιστών!
ΓΗΠΕΔΑ για ποδόσφαιρο, χωρίς παραπανήσιες γραμμές που θυμίζουν εργόχειρα της γιαγιάς.
Αρκετά πια, με την κακή συνήθεια να παίζεται ποδόσφαιρο διεθνών προδιαγραφών σε γήπεδα που προηγούμενα έχουν «οργωθεί» από «αλλόθρησκους»!
ΑΥΤΑ, και υπομονή, αρχίζει όπου να ΄ναι η Αγγλία, αρχίζει η Ελλάδα.
Τα καλύτερα πρωταθλήματα, δηλαδή…
