«Συνήθιζε να φοράει διαφορετικά ρούχα, το ένα επάνω στο άλλο». Με τα παραπάνω λόγια θυμάται τον ιδρυτή του διαδικτυακού αρχείου απορρήτων εγγράφων WikiLeaks και από την προηγούμενη εβδομάδα αρχηγό αυστραλιανού κόμματος με το ίδιο όνομα, τον 42χρονο Τζούλιαν Ασάνζ, ο γερμανός πρώην συνεργάτης του, Ντάνιελ Ντόμσαϊτ-Μπεργκ, από την περίοδο που τον φιλοξένησε επί δύο μήνες στο σπίτι του στο Βισμπάντεν. «Ακόμη και όταν βρισκόταν σε κλειστό χώρο –πάντα αναρωτιόμουν γιατί– φορούσε δύο παντελόνια, ακόμη και πολλά ζευγάρια κάλτσες» περιγράφει ο Ντόμσαϊτ-Μπεργκ στο βιβλίο του,το οποίο έγραψε αφού είχε ήδη συγκρουστεί με τον εκκεντρικό Αυστραλό και αποχωρήσει από την ομάδα του WikiLeaks.

Και οι σχετικές διηγήσεις συνεχίζουν: «Συχνά, η συμπεριφορά του Τζούλιαν θύμιζε κάποιον που είχε μεγαλώσει σε αγέλη λύκων. Σίγουρα, πάντως, όχι σε σπίτι ανθρώπων. Όσες φορές μαγείρευα, ποτέ δε μοιραζόμασταν το φαγητό. Όποιος προλάβαινε έτρωγε περισσότερο. Αν είχαν μείνει τέσσερα κομμάτια λεμπερκέζε (σ.σ.: παραδοσιακό γερμανικό αλλαντικό), αυτός έτρωγε τα τρία, και εγώ, θέλοντας να απολαύσω με ησυχία το φαγητό μου, έτρωγα μόνο ένα».
 
ΖΗΤΩ Η ΑΣΤΙΚΗ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ

Σήμερα, έπειτα από δεκάδες, μικρότερα ή μεγαλύτερα, σκάνδαλα τα οποία έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις στις οποίες προέβη το WikiLeaks –από τηλεγραφήματα αμερικανικών πρεσβειών ανά τον κόσμο ως την αλληλογραφία της επενδυτικής τράπεζας Julius Bor– ο Ασάνζ εξακολουθεί να ζει κατά κάποιον τρόπο ως φιλοξενούμενος. Καθώς είναι επικηρυγμένος ανά τον πλανήτη (και με το όνομά του να έχει εμπλακεί ακόμη και σε μια περίεργη υπόθεση σεξουαλικής επίθεσης στη Σουηδία), απολαμβάνει διπλωματικό άσυλο στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο. Κανείς δεν γνωρίζει αν πλέον, περισσότερα από πέντε χρόνια από τη συνάντησή του με τον Μπεργκ, παραμένει εξίσου εκκεντρικός και ασύδοτος με τα αλλαντικά. Ωστόσο, ο Ασάνζ «βλέπει» το μέλλον του στην πολιτική. Αν και μακριά από την Αυστραλία, κατάφερε να κινητοποιήσει μια στενή ομάδα συνεργατών με παρελθόν στον ακτιβισμό, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο ελληνικής καταγωγής Τζέρι Γεωργάτος, και τελικώς να διαμορφώσει ψηφοδέλτιο για τις επερχόμενες ομοσπονδιακές εκλογές που διενεργούνται στη μακρινή χώρα στις 14 Σεπτεμβρίου.

Στην ιστοσελίδα του κόμματος WikiLeaks μπορεί κάποιος, μεταξύ άλλων, να διαβάσει την ιδρυτική διακήρυξη, η οποία δεν επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις: «Το κόμμα WikiLeaks υποστηρίζει την απαρέγκλιτη αφοσίωση στις κύριες αρχές της αστικής γενναιότητας που προκύπτει από την κατανόηση και τη φιλαλήθεια και την ελεύθερη ροή της πληροφορίας». Με την επινόηση της «αστικής γενναιότητας» να ξεπερνά κατά πολύ τις γνωστές στην ανθρωπότητα ιδεολογίες, το εγχείρημα του Ασάνζ στην πολιτική ηχεί ιδιαιτέρως φιλόδοξο. Έχοντας ως σύνθημα το «Διαφάνεια, υπευθυνότητα, δικαιοσύνη», ο αμφιλεγόμενος Αυστραλός οργανώνει το εγχείρημά του, μοιραία, λόγω περιορισμού του, μέσω Skype, ενώ δηλώνει ότι «τα σχέδιά μου αφορούν κυρίως την εισαγωγή μιας ομάδας ερευνητών δημοσιογράφων (σ.σ.: συμπεριλαμβανομένου του εαυτού του) στη Γερουσία, οι οποίοι θα κάνουν ό,τι ακριβώς κάναμε και στο WikiLeaks, θα αναγκάζουν τις τράπεζες, τις κυβερνήσεις και τις μυστικές υπηρεσίες να λογοδοτούν».

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ
 
H προεκλογική περίοδος προφανώς έχει ήδη ξεκινήσει, αφού την προηγούμενη εβδομάδα ο Τζούλιαν Ασάνζ κατηγόρησε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για «εξτρεμισμό εθνικής ασφαλείας», μετά την καταδίκη του στρατιώτη Μπράντλεϊ Μάνινγκ, για τη διαρροή χιλιάδων εμπιστευτικών αμερικανικών εγγράφων. Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι ο 25χρονος στρατιώτης, ο οποίος εκτιμάται πως παρέδωσε 700.000 απόρρητα στρατιωτικά και διπλωματικά έγγραφα, μπορεί να καταδικαστεί σε ποινή κάθειρξης που θα ξεπερνά τα 130 έτη. Ο Ασάνζ δεν επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε αν ο Μάνινγκ είχε δώσει στην πραγματικότητα στο WikiLeaks τα επίμαχα έγγραφα, χρησιμοποιώντας πάντα τον χαρακτηρισμό «υποτιθέμενη» όταν αναφερόταν στη διαρροή. Τόνισε πως το WikiLeaks δεν αποκαλύπτει ποτέ τις πηγές του και τις προστατεύει πάντα.

Η ιστοσελίδα WikiLeaks ανέκαθεν απασχολούσε δεκάδες πρόθυμους ακτιβιστές του Διαδικτύου, οι οποίοι προσέφεραν τεχνογνωσία, πηγές και ώρες εργασίας, όμως ταυτόχρονα αποτελούσε ένα προσωποπαγές πρότζεκτ. Ο Τζούλιαν Ασάνζ, γεννημένος στις 3 Ιουλίου 1971 από μητέρα λογοτέχνιδα και πατέρα ακαδημαϊκό, έχοντας ήδη από το 1987 αφιερώσει τον εαυτό του στο hacking υπό το ψευδώνυμο «mendax» και έπειτα συλληφθεί, το 1991, ως κατηγορούμενος για 24 αδικήματα σχετικά με το ηλεκτρονικό αβατάρ του, εργάστηκε για πολλά χρόνια ως προγραμματιστής. Ώσπου το 1999 κατοχύρωσε την ιστοσελίδα leaks.org και είχε την ιδέα η οποία θα αποτελούσε τον σπόρο του WikiLeaks. Τρία χρόνια αργότερα, και ενώ η ιστοσελίδα του παρέμενε ανενεργή, εγγράφηκε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης δίχως να καταφέρει να αποφοιτήσει.

Η κύρια αιτία για την οποία ο Ασάνζ παράτησε το πανεπιστήμιο ήταν η ανάπτυξη του WikiLeaks, η οποία άρχισε με την αυγή του 2006. Tότε ολοκλήρωσε την ιδέα του στο μυαλό του και άρχισε να «στρατολογεί» τους ανθρώπους –geeks που «σύχναζαν» σε φόρουμ για χάκερ στην πλειονότητά τους–, οι οποίοι υπό την καθοδήγησή του κατέστησαν το WikiLeaks μια διαδικτυακή πλατφόρμα που προκάλεσε αίσθηση. Ο Ασάνζ πέρασε την επόμενη χρονιά προωθώντας το WikiLeaks σε συνέδρια και σε συναντήσεις των χάκερ, μα ακόμη δεν υπήρχε το δημοσιογραφικό υλικό –«προϊόν υποκλοπής!» κραυγάζουν οι αμερικανικές Αρχές– το οποίο θα απογείωνε τη σελίδα και θα έκανε τον ιδρυτή της ένα από τα πλέον συζητημένα πρόσωπα παγκοσμίως.
 
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ
 
Ως το 2010, οι αποκαλύψεις του WikiLeaks αφορούσαν κυρίως την ασυδοσία των τραπεζών, των πολυεθνικών εταιρειών και, ασφαλώς, κάποιων κυβερνήσεων. Το WikiLeaks αποκάλυψε εκτελέσεις χωρίς δίκη οι οποίες συνέβαιναν στην Κένυα, την ύπαρξη τοξικών αποβλήτων στην Ακτή Ελεφαντοστού, τα εγχειρίδια που διένειμε η Εκκλησία της Σαϊεντολογίας καθώς και το βίντεο μιας αεροπορικής επίθεσης στη Βαγδάτη. Ενόσω το εγχείρημά του βραβευόταν συχνότατα –έχει βραβευτεί από τη Διεθνή Αμνηστία και από το περιοδικό «Economist»–  ο Ασάνζ απολάμβανε ολοένα μεγαλύτερη δημοσιότητα.

Η απογείωση του WikiLeaks και η ανακήρυξη του Ασάνζ ως persona non grata για τις ΗΠΑ ήρθαν με τη δημοσίευση χιλιάδων τηλεγραφημάτων των αμερικανικών πρεσβειών ανά τον κόσμο. Στις 28 Νοεμβρίου του 2010, ο Ασάνζ δημοσιεύει τα πρώτα τηλεγραφήματα και προκαλεί παγκόσμιο σοκ. Διοχετεύοντας το υλικό του, παράλληλα με την ιστοσελίδα του WikiLeaks, σε εφημερίδες ανά τον κόσμο, βρέθηκε να εικονογραφεί ένα παγκόσμιο σκάνδαλο δίχως προηγούμενο, να καταζητείται παγκοσμίως, αλλά και να θέτει σοβαρή υποψηφιότητα ως «πρόσωπο της χρονιάς» για κάθε χρονιά έκτοτε.

  Πλέον, αποφάσισε να φέρει τον αέρα του διαδικτυακού ακτιβισμού στην πολιτική. Παραμένει άγνωστο το αν οι αυστραλοί ψηφοφόροι θα προτιμήσουν ένα τόσο αμφιλεγόμενο πρόσωπο, ενώ η μη στήριξη του Ασάνζ από τα παραδοσιακά κανάλια πληροφόρησης της χώρας μοιάζει δεδομένη. Ο ίδιος, ωστόσο, έχει αποδείξει την επιμονή του καθώς και την αντίληψή του ότι τα πάντα του ανήκουν – από τα μυστικά των ΗΠΑ ως τα αλλαντικά των συγκατοίκων του.