Στην πολιτική οι φιλίες και οι έχθρες είναι περαστικές – χωρίς να αποκλείονται οι εξαιρέσεις. Είναι φαινόμενα, που μετεξελίσσονται εντυπωσιακά για να επιβεβαιώνουν την άποψη, ότι στην πολιτική όλα είναι πιθανά.

Το κοινό χαρακτηριστικό των μεταλλάξεων είναι, ότι γίνονται για το «εθνικό συμφέρον». Δεν έχουν κομματικό ή προσωπικό. Δύο τελευταία, κραυγαλέα παραδείγματα τέτοιας μετάλλαξης στον κυβερνητικό χώρο, πιστοποιούν τη δυνατότητα των πολιτικών ν’ αλλάζουν παρατάξεις, να απορρίπτουν «κομματικούς θεούς» που λάτρευαν με πάθος, να αποκαθιστούν ηγέτες, που πολέμησαν με πάθος, είναι η ταύτιση των κ. Bill Shorten (υπουργού Παιδείας στη δεύτερη κυβέρνηση Rudd) και του πρώην πρωθυπουργού της Κουηνσλάνδης, Peter Bettie, με το συντoπίτη του, πρωθυπoυργό της χώρας Kevin Rudd.

O Bill Shorten με διαβεβαίωνε, σε πρόσφατη συνέντευξη, ότι μεταπήδησε από το στρατόπεδο Gillard στο στρατόπεδο Rudd για εθνικούς λόγους. «Κίνητρό μου ήταν το εθνικό συμφέρον» με διαβεβαίωσε.

Θα θυμούνται οι αναγνώστες, ότι ο κ. Shorten ανήκε στην παράταξη των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του Εργατικού Κόμματος, που το 2010 ανέτρεψαν τον «αλαζόνα, ιδιόμορφο, αρχομανή, κυκλοθυμικό» Kevin Rudd και εγκατέστησε την κ. Gillard ως πρωθυπουργό.
Θα θυμούνται, επίσης, οι αναγνώστες, ότι την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου ο κ. Shorten συμμετείχε στην οργάνωση του πραξικοπήματος κατά της κ. Gillard και την αποκατάσταση του κ. Rudd στην πρωθυπουργία.

Αιτία της ανατροπής της κ. Gillard; Το εθνικό συμφέρον. Τι άλλο; Το Εργατικό Κόμμα είχε ολισθήσει στον πολιτικό Καιάδα με αρχηγό την κ. Gillard και το «εθνικό συμφέρον» επέβαλε την άμεση αντικατάστασή της από τον Kevin Rudd, για να αποτραπεί η νίκη του Συνασπισμού στις εθνικές εκλογές.

Το «εθνικό συμφέρον «υποχρέωσε την περασμένη Δευτέρα και τον πρώην πρωθυπουργό της Κουηνσλάνδης, Peter Bettie, να αποδεχθεί πρόταση του πρώην άσπονδου πολιτικού εχθρού του, του κ. Rudd και να επανέλθει στην πολιτική ως υποψήφιος του Εργατικού Κόμματος στην έδρα Forde της Κουηνσλάνδης.

Ναι, ο κ. Beattie κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τον ηγέτη του κόμματός του, που παλαιότερα κατηγορούσε για «έλλειψη πολιτικής κρίσης» και υπονόμευσης της κυβέρνησης Gillard, συνεκτίμησε την πορεία του Εργατικού Κόμματος στην Κουηνσλάνηδη, συμφώνησε ότι η εκλογή του Συνασπισμού συνιστά «εθνικό κίνδυνο» και δέχθηκε να θέσει υποψηφιότητα στην έδρα που το Εργατικό Κόμμα κέρδισε στις εθνικές εκλογές του 2007 -με αρχηγό τον Kevin Rudd- και έχασε στις εθνικές εκλογές του 2010 με αρχηγό την Julia Gillard.

Οι πρώην άσπονδοι εχθροί εμφανίστηκαν στα μέσα ενημέρωσης, δήλωσαν ότι «έθαψαν τις διαφορές τους στον τάφο της λησμονιάς» και προσδιόρισαν ως κοινό στόχο τη νίκη του Εργατικού Κόμματος στις εκλογές.

Η αιτία επιλογής «κατ’ εξαίρεση» του κ. Beattie, να αντικαταστήσει το δημοκρατικά επιλεγμένο υποψήφιο του Εργατικού Κόμματος Des Harman δεν είναι το εθνικό, είναι το κομματικό συμφέρον. Οι επιτελικοί του κόμματος διαπιστώνουν, ότι «ο γητευτής» των μαζών Kevin Rudd δεν έχει καταφέρει, ακόμη, να «γητεύσει» τους ψηφοφόρους της βόρειας πολιτείας και ανέθεσαν στον τον κ. Beattie τη «σωτηρία» του κόμματος, που μαζί με τη Βικτωρία, τη Νέα Νότια Ουαλία και την Τασμανία απειλούν αν στείλουν το Εργατικό Κόμμα στην αντιπολίτευση.

Νυν υπέρ πάντων ο κομματικός αγών, λοιπόν, ακόμη και αν ο αγώνας αναιρεί τις νωπές δεσμεύσεις του κ. Rudd «για αποκατάσταση» της δημοκρατίας στο Εργατικό Κόμμα. «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μηνύει η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος σε ευθύ και πλάγιο λόγο. Η παραμονή στην εξουσία δικαιολογεί ακόμη και τον εξοστρακισμό του υποψηφίου, που οι ψηφοφόροι της έδρας επέλεξαν να τους αντιπροσωπεύσει στο εθνικό κοινοβούλιο.

Το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρηση της 7ης Σεπτεμβρίου θα επικυρώσει ή θα απορρίψει την απόφαση του κ. Rudd. Η ιστορία δηλώνει, ότι οι υποψήφιοι «αστέρια» σαν τον κ. Βeattie δεν εγγυώνται θετικά αποτελέσματα. Ιδιαίτερα, όταν οι υποψήφιοι κουβαλούν «αποσκευές» από το παρελθόν, με δυνατότητες να επηρεάσουν την κρίση των ψηφοφόρων.