Βλέπουν το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ αυτοχθόνων και λευκών Αυστραλών που χάσκει μπροστά τους, από τότε που θυμούνται τον κόσμο, τα δύο κόμματα εξουσίας, και εκτιμούν ότι ενόψει των εκλογών είναι ένα γερό χαρτί. Όποιος από τους δύο αρχηγούς μπορέσει να πείσει τους αυτόχθονες ότι θα το γεφυρώσει, μόνο κερδισμένος ενδέχεται να βγει.
Έρχεται πρώτα το κυβερνών κόμμα και διά στόματος της υπουργού Υποθέσεων Ιθαγενών, Jenny Macklin, την περασμένη εβδομάδα, δεσμεύεται να γεφυρώσει το χάσμα.
Αρκετά έμεινε ανοιχτό, είπε, και καιρός είναι να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα θέματα που μας οριοθετούν». Ακούγεται γενικό και αόριστο; Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σας.
Δίνονται, εντούτοις, μερικές διασαφηνίσεις. Η υπουργός θα πει ότι «η κυβέρνηση θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να βελτιώσει θέματα που άπτονται της ασφάλειας των αυτοχθόνων Αυστραλών και μειώνουν την εγκληματικότητα». Ο στόχος αυτός, πρόσθεσε, θα υποστηριχθεί από ηγετικά στελέχη των Αβοριγίνων οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το υψηλό επίπεδο φυλάκισης στον ιστό της κοινωνίας των αυτοχθόνων, θα πρέπει να αποτελέσει εθνική προτεραιότητα.
Ένα άλλο θέμα που θα συντελέσει στο γεφύρωμα του χάσματος, όπως τονίστηκε από την ίδια, είναι ο στόχος των Εργατικών να προωθήσουν την εισαγωγή μεγαλύτερου αριθμού αυτοχθόνων στα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα, γεγονός που θα συντελέσει τα μέγιστα, υπογράμμισε η ίδια, στο να γεφυρωθεί το κοινωνικό χάσμα που υφίσταται σήμερα μεταξύ αυτόχθονων και λευκών Αυστραλών.
Στο μεγάλο θέμα της κυριότητας της γης, η υπουργός απευθυνόμενη στον Αβορίγινα ηγέτη Galarrwuy Yunupinzu, θα πει ότι «η κυβέρνηση θα τιμήσει την υπόσχεση που έδωσε να βοηθήσει να ανοίξει ο δρόμος της οικονομικής ανάπτυξης που προσφέρεται».
ΚΙ’ ΑΛΛΟ ΓΕΦΥΡΩΜΑ
Ακούει ο Άμποτ, ο οποίος τώρα περισσότερο από ποτέ, έχει τα αυτιά του ανοιχτά και σπεύδει να δηλώσει ότι ο Συνασπισμός, σε περίπτωση που κερδίζει τις εκλογές, όχι απλά θα γεφυρώσει το ‘ανεπίτρεπτο χάσμα αλλά ότι θα φροντίσει «οι δύο λαοί να προχωρήσουν μαζί, χέρι–χέρι, σαν αδέλφια».
Δανειζόμενος τη φιλοσοφία των γηγενών ότι «η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ταξίδι που οι άνθρωποι πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο καλοί συνταξιδιώτες, αγαπημένοι μεταξύ τους», θα πει: «Είμαστε όλοι σ’ ένα ταξίδι. Εκεί που επιθυμούμε και ονειρευόμαστε όλοι να μας οδηγήσει είναι σε μια χώρα όπου όλοι θα δούμε τα όνειρά μας να πραγματοποιούνται, σ’ έναν τόπο όπου θα μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, ελεύθεροι, αγαπημένοι, όλοι μαζί, σαν αδέλφια».
Θα ταξιδέψει βόρεια, στη μεγαλύτερη έκταση γης που κατοικούν σήμερα οι Αβορίγινες, στο περίφημο Arnhem Land, όπου το χώμα είναι κόκκινο σαν το αίμα. Θα είναι ντυμένος απλά. Μ’ ένα λευκό ξεκούμπωτο πουκάμισο και μπλου τζιν παντελόνι.
Οι αμπορίτζινις τον ακούνε και δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους. Ούτως ή άλλως, δεν πιστεύουν στα λόγια των λευκών, πολύ λιγότερο όμως των Φιλελεύθερων, που μέχρι χτες, δεν ήθελαν ούτε καν να τους ξέρουν. Ήταν σα να μην υπήρχαν.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ Ο ΑΜΠΟΤ
Είναι μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα, εδώ όμως ο ήλιος είναι ζεστός, το ίδιο και οι καρδιές των ανθρώπων. Δεν χρειάζεται πολύ για να τους πείσεις να σ’ αγκαλιάσουν.
Σε λίγο, μάλιστα, θα τους κάνει να δακρύσουν όταν σαν καλός χριστιανός που διατείνεται ότι είναι, θα τους πει «ήμουν νηστικός και μου δώσατε τροφή, διψούσα και μου δώσατε ύδωρ. Ξένος ήμουν και με φιλοξενήσατε».
Να πώς ακριβώς, τους σέρβιρε τον μύθο: Συνέβη στις όχθες του Fitzroy River στο Rockhampton. Ήταν απένταρος, πεινασμένος και διψούσε αφόρητα. Μόλις είχε τελειώσει η σχολική χρονιά και βρισκόταν εκεί με τους συμμαθητές του για να το γιορτάσουν. «Με τι λεφτά όμως; Θυμάμαι πεινούσα και διψούσα φοβερά. Όπως, όμως, όλοι της ηλικίας μου στο Βόρειο Σίδνεϊ του 1960, δεν είχαμε ιδέα ποιοι είναι οι αυτόχθονες. Δεν τους είχαμε καν δει πρόσωπο με πρόσωπο, μέχρι αυτή τη μέρα. Εκείνο, δε, που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ενώ δεν μας ήξεραν, μας πλησίασαν και μοιράστηκαν μαζί μας το φαγητό τους, και το νερό που είχαν μαζί τους. Αυτό κι αν δεν ήταν η σωτηρία μας!».
ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ
Τον ακούνε οι αυτόχθονες και δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που μέχρι χτες αγνοούσε την ύπαρξή τους;
Υπήρχε εντούτοις και η συνέχεια. Ότι η γη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για τελετές και corroberri, αλλά και για οικονομικά οφέλη: «Η γη πρέπει να χρησιμοποιείται το ίδιο αποτελεσματικά για οικονομικά, όσο και για πνευματικά οφέλη».
Τον συστήνουν στον μεγάλο αρχηγό των αυτόχθονων, τον Galarwrwuy Yunupinzu, o οποίος έχοντας δει τα πάντα επί των ημερών του, θα προβάλει το θέμα της κυριότητας της γης και θα δηλώσει απερίφραστα ότι οι μη αυτόχθονες πολιτικοί και οι εξορυκτικές εταιρίες έχουν μεγάλη επιρροή στις εξελίξεις αναφορικά με τη γη των αυτοχθόνων, γι’ αυτό και θα ήθελε να δει τους πραγματικούς ιδιοκτήτες της γης, τους Αβοριγίνες, να είναι υπεύθυνοι για την οικονομική εκμετάλλευσή της: «Το θέμα της κυριότητας της γης πρέπει να αφυπνιστεί. Ελπίζω αν αναλάβεις την αρχηγία της χώρας, να φροντίσεις γι’ αυτό».
ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΜΕ
«Δεν ξέρω, δεν μπορώ να τοποθετηθώ επ’ αυτού, ακόμη» ήταν η απάντηση που έδωσε στους δημοσιογράφους όταν ρωτήθηκε για τη συγκεκριμένη πολιτική του Συνασπισμού στο θέμα αυτό: «Δεν θέλω να δώσω λεπτομερή στοιχεία και να δημιουργήσω προβλήματα για ένα θέμα που δεν έχουμε ακόμη συγκεκριμένη στρατηγική».
Τώρα μιλάμε. Τώρα αναγνωρίζουμε τον Τόνι, που όλοι ξέρουμε. Υπεκφυγές και αοριστίες, σερβιρισμένες περίτεχνα.
Μισό λεπτό, όμως. Όσοι βιαστικοί συνάδελφοι αποχώρησαν μετά την παραπάνω δήλωση, έχασαν το πιο ουσιώδες. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υποσχέθηκε ότι «όταν το κόμμα του κερδίσει τις εκλογές της 7ης Σεπτεμβρίου, θα διαθέτει μια εβδομάδα το χρόνο με τους αυτόχθονες». Αυτό κι αν δεν είναι κίνητρο! Δεν είπε βέβαια αν θα τρώει μαζί τους, ψητή χελώνα στα κάρβουνα, αυγά πουλιών, φίδια με μπόλικο αλάτι και κρέας φάλαινας ωμό!. Αν θα μένει ξύπνιος μέχρι τις πρωινές ώρες να παρακολουθεί τις τελετές και να δείχνει ότι απολαμβάνει τους ήχους του Didgeridoo.
Θα υπάρξει συνέχεια γιατί σκοπεύω να ερευνήσω το θέμα διεξοδικά!
