Ο Διαπρεπής νομικός, ένθερμος προστάτης των Τεχνών και αφοσιωμένος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Julian Burnside, δηλώνει εν δυνάμει υποστηρικτής του κόμματος των Πρασίνων στις επερχόμενες αυστραλιανές ομοσπονδιακές εκλογές.
Ο αναγνωρισμένος ‘Εν Ζωή Εθνικός Θησαυρός’ υποστηρίζει μαζί με τον πρώην Φιλελεύθερο πρωθυπουργό της χώρας, Malcolm Frazer, και τον πρώην ηγέτη των εργατικών συνδικάτων, Bill Kelty, όπως και άλλους διαπρεπείς παράγοντες της αυστραλιανής κοινωνίας, προερχόμενους από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους, ιδιαίτερα την επανεκλογή της νεαρής δραστήριας γερουσιαστίνας των Πρασίνων Sarah Hanson-Young, η έδρα της οποίας διακυβεύεται, κυρίως εξαιτίας της απόφασης του μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητου γερουσιαστή, Nick Xenophon, να μην προσφέρει τις προτιμήσεις του στο κόμμα των περιβαλλοντιστών.
Σε πρόσφατη δημόσια παρέμβασή του αναφέρει πως έχει εντυπωσιαστεί με τον αριθμό των ατόμων που τον ρωτούν πώς να ψηφίσουν στις φετινές εκλογές και παρ’ ότι, όπως, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι συνήθως δεν δημοσιοποιεί τις πολιτικές και κομματικές πεποιθήσεις και προτιμήσεις του, θεωρεί ότι το θέμα πολιτικοποιείται εξαιτίας ιδιαίτερα της εκμετάλλευσης του ζητήματος των προσφύγων από τους πολιτικούς και χρησιμοποιείται ως προεκλογικό εργαλείο άγρας ψήφων, ενώ το ζήτημα αυτό αποτελεί ξεκάθαρα θέμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Αναφέρει, επίσης, ότι αντιμετωπίζει το πάντα επίκαιρο θέμα των προσφύγων βασικά με ανθρωπιστική και ηθική προσέγγιση και ότι παρ’ ότι το Εργατικό Κόμμα μέχρι πρόσφατα είχε σχετικά καλύτερη πολιτική σε σύγκριση με τους φιλελεύθερους, αυτό έπαψε πλέον να ισχύει.
Αυτή η χρονιά είναι διαφορετική, αναφέρει, διότι τα δυο μεγάλα κόμματα ανταγωνίζονται και πλειοδοτούν στην απάνθρωπη αντιμετώπιση του προσφυγικού θέματος.
Χαρακτηριστικά εκτιμά πως αν οι πολιτικοί υποσχόντουσαν απάνθρωπη συμπεριφορά στα ζώα, στους εβραίους, στους ανθρώπους με γαλανά μάτια ή στους μαραγκούς, θα έφευγαν νύκτα και δεν θα ήξεραν πού να κρυφτούν. Αλλά δαιμονοποιούν τους αναζητητές ασύλου διότι παραπλανητικά τους αποκαλούν παράνομους και ανειλικρινώς διατυμπανίζουν ότι αποτελούν απειλή. Καλλιεργώντας λανθασμένες εντυπώσεις για τους δυστυχείς ανθρώπους που χρησιμοποιούν σαπιοκάϊκα για να γλυτώσουν από την μιζέρια και την καταδίωξη, επιχειρούν να προσελκύσουν ψήφους, πλειοδοτώντας ότι θα τους μεταχειριστούν σκληρότερα από τους πολιτικούς τους αντιπάλους, διότι αυτή είναι μια παλιά σιχαμερή αλλά αποτελεσματική τακτική.
Δηλώνει ότι για πρώτη φορά στη ζωή του υποστηρίζει δημόσια συγκεκριμένο κόμμα, αυτό των πρασίνων, τόσο για την βουλή όσο και για την γερουσία.
Αν και συνειδητοποιεί μεν ότι το κόμμα των Πρασίνων δεν είναι κόμμα εξουσίας, θεωρεί απαραίτητο να αναδειχθεί σε θέση που να μπορεί να εμποδίσει την κυβέρνηση που θα προκύψει, να ελέγχει και την Γερουσία, δηλώνοντας ευθαρσώς ότι προτίθεται να ψηφίσει το κόμμα των πρασίνων, εισηγείται δε και προτείνει:
Για την Γερουσία, ψήφο στους Πράσινους και ανεξάρτητους, προκειμένου η οποιαδήποτε κυβέρνηση εκλεγεί να μην έχει την δυνατότητα να ελέγχει και την γερουσία.
Για την Βουλή, ψήφο στο κόμμα των Πρασίνων και προτίμηση στο κόμμα που δεν κατέχει την έδρα τώρα, προκειμένου να σταλεί μήνυμα διαμαρτυρίας στα δυο μεγάλα κόμματα.
Φαίνεται προς το παρόν πως το κόμμα των φιλελευθέρων έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι ο Scott Morrison θα είναι ο μελλοντικός υπουργός Μετανάστευσης, αναφέρει ο Julian Burnside και αυτό είναι απογοητευτικό, διότι έχει πλειοδοτήσει με την ρητορική του για τους πρόσφυγες και με τον επαναλαμβανόμενο χαρακτηρισμό που τους αποδίδεται ως παράνομους, καταφέρνει να γίνεται πιο δημοφιλής, αφού υπόσχεται να τους αντιμετωπίσει με πιο σκληρά μέτρα. Θα πρέπει να καταστεί υπόλογος γι αυτή την συνειδητή ανειλικρίνεια και συμπεριφορά του σε αυτό το ζήτημα. Γι’ αυτό καλεί τους ψηφοφόρους στην εκλογική περιφέρεια του Scott Morrison να ψηφίσουν το κόμμα των Πρασίνων και να δώσουν τις προτιμήσεις τους στους Εργατικούς.
Τέλος, επισημαίνει ότι ο σεβασμός στον χαρακτήρα της χώρας απαιτεί να ανακοπεί η πορεία και η πολιτική σταδιοδρομία του Scott Morrison.
Καταλήγοντας, προειδοποιεί τους ψηφοφόρους να ανασηκώσουν το πίσω μέρος του καθίσματος, να κλείσουν τα τραπεζάκια και να προσδεθούν, διότι προβλέπεται ανώμαλη πτήση τα επόμενα τρία χρόνια.
