Εάν έχεις Δημοκρατία, τότε έχεις και εκλογές το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμά της. Εάν έχεις εκλογές, τότε έχεις και ψήφους να μετρήσεις, με την ευχή των οποίων ανακηρύσσεται ο νικητής. Ψηφίζω σημαίνει εκφράζω τη γνώμη μου, την προτίμησή μου, για αυτόν που θέλω να είναι ο πολιτικός μου αρχηγός. Εάν έχω και ένα αδιάβλητο σύστημα εκλογών, τότε αυτός που θα κερδίσει την πλειοψηφία γίνεται αρχηγός της, αλλά θα κυβερνήσει και όλο το εκλογικό σώμα μέχρι τις επόμενες εκλογές. Έτσι δικαιώνεται ο εκλογικός αφορισμός της δημοκρατίας: «Ο υποψήφιος απέθανε, ζήτω ο νικητής». Δεν έχει άλλα περιθώρια η Δημοκρατία. Ίσως δεν υπάρχει και άλλο ανθρώπινο σύστημα καλύτερο από αυτό. Εάν υπήρχε θα το είχαμε εφεύρει μέχρι σήμερα.
Σε μία συντεταγμένη Πολιτεία με την ψήφο του κάθε πολίτης εκφράζει την προτίμησή του. Αυτή η ψηφοφορία που αναδεικνύει το νικητή ή την απόφαση για κάτι, αποτελεί προηγμένη ιδέα πολιτισμού. Χωρίς αυτήν την ιδέα, τα πάντα λύνονται με πόλεμο. Άρα, η ψήφος καταργεί τον πόλεμο και οι άνθρωποι συνεχίζουν τη ζωή τους ειρηνικά. Ιδού γιατί η δημοκρατία είναι ανώτερη σύλληψη πολιτισμού και η ανθρώπινη ιστορία δίνει «ψήφο εμπιστοσύνης» στη Δημοκρατία. Στην Ελληνική Μυθολογία ακόμη και οι θεοί με την ψήφο τους καθορίζουν την έκβαση των γεγονότων και δίνουν το παράδειγμα να κάνουν το ίδιο και οι άνθρωποι.
Η δημοκρατία γεννήθηκε μέσα από τον ελληνικό συλλογισμό και γι’ αυτό η ουσία της δεν μεταφράζεται και παραμένει άκρως ελληνική ως Δημοκρατία σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Το ίδιο και όλοι οι γλωσσικοί δρόμοι που την οδήγησαν εκεί είναι ελληνικοί: Εκλογές, εκλέγω, εκλογικό κέντρο, ψήφοι, ψηφοφόροι, ψηφίζω, ψηφοφορία. Ακόμη και εξοστρακίζω, εξοστρακισμός και άλλα, όλα εκφράζονται με την ελληνική γλώσσα.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ;
Η δημοκρατία έγινε στα Αγγλικά democracy. ΄Ολα τα πράγωγά της όπως: δημοκράτης, δημοκρατικός, δημοκρατισμός, εκδημοκρατίζω, εκδημοκρατισμός και πολλά άλλα μπήκαν αυτούσια στην αγγλική γλώσσα: democrat, democratic, democratize, democratization κ.λπ.
Επίσης, οι εκλογές έγινα ελληνικότατα elections, με αποβολή του Κ το οποίο στα Λατινικά έγινε C και δημιούργησε πάμπολλα προβλήματα. Αλλά ο εκλεκτικός επανέκτησε το Κ και έγινε eclectic. Από εδώ οι ευρωπαίοι έκαναν και νέα σημασία της λέξης και έτσι έγινε ο elite = ελίτ και σήμερα στα ελληνικά για να σημαίνει το καλύτερο τμήμα του κοινωνικού συνόλου.
ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΨΗΦΟΣ;
Ψηφίζω και ψήφος ήταν δύσκολες λέξεις για τα Λατινικά πρώτα και για τα Αγγλικά σήμερα. Σκεφτείτε τι έπαθε η ψυχολογία. Έγινε σαϊκόλοτζι (psychology) και ο ψηφολόγος, ο σημερινός επιστήμονας της ψηφολογίας, έγινε σιφόλοτζιστ (psephologist) και τόσα και τόσα άλλα.
Σήμερα ψηφίζω στα Αγγλικά λέγεται I vote και η ψήφος είναι the vote. Πού τις βρήκε η Αγγλική αυτές τις λέξεις; Απλούστατα σεριάνισε στο ελληνικό περιβόλι και έκοψε ό,τι πιο όμορφο βρήκε και με « το γαρύφαλλο στο αυτί και πονηριά στο μάτι », έκανε το δικό της ψηφίζω με μία μάλλον έξυπνη μεταφορά, την ελληνική ευχή την ονόμασε ψήφο. Ωραία και πρωτότυπη η μεταφορά γιατί με την ψήφο μας όντως ευχόμαστε να γίνει αυτό που ψηφίζουμε. Πώς όμως;
Η ελληνική λέξη Ευχή στα Λατινικά έγινε uotum. Το ελληνικό Υ μπήκε στα Λατινικά πολύ αργά μαζί με το Χ και Ζ στο τέλος του καταχρηστικά ονομαζόμενου λατινικού αλφαβήτου. Επίσης το u γραφόταν και ως v και στα Αγγλικά έγινε VOTE = EYXH. ΄Ολα τα καλά ετυμολογικά λεξικά – που εμβαθύνουν στο αντικείμενό τους – το ομολογούν αυτό με περίσσια χάρη.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ
Από την ελληνική ΕΥΧΗ έγινε και το αγγλικό ρήμα VOW που σημαίνει ορκίζομαι, τάζομαι, κάνω τάμα.Λέμε : The couple made their wedding vows before the priest. Το ζευγάρι ορκίστηκε/υποσχέθηκε μπροστά στον πρεσβύτερο = priest. Είδατε: Όπου και να γυρίσει κανείς, η ελληνική γλώσσα μάς πληγώνει.Είναι αυτό που επιβεβαιώνει και ο ελληνικός μας δημοτικός στίχος: «Αν δεν στοιχιώσετε άνθρωπο, γιοφύρι δεν στεριώνει».
