«Αγωνιστήκαμε τον αγαθό αγώνα. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό» δήλωσε ο Κέβιν Ραντ, αποδεχόμενος τη συντριπτική ήττα του Εργατικού Κόμματος.
«Γνωρίζω ότι η καρδιά σας είναι βαριά απόψε» είπε, απευθυνόμενος στους οπαδούς της παράταξής του.

«Ως πρωθυπουργός σας και ως αρχηγός του μεγάλου Εργατικού Κόμματος, αναλαμβάνω την πλήρη ευθύνη της ήττας».
Δήλωσε ότι είναι περήφανος που κανένας υπουργός της παράταξης δεν έχασε την έδρα του και η Κουηνσλάνδη «κρατήθηκε γερά στα πόδια της».
«Τώρα είναι η ώρα να ενωθούμε, γιατί, ως πολίτες αυτής της χώρας, οποιεσδήποτε και αν είναι οι διαφορές μας, πάνω απ’ όλα είμαστε Αυστραλοί.
Και αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα που μας χωρίζουν».

Πριν λίγη ώρα, είπε, τηλεφώνησε στον Τόνι Άμποτ, για να τον συγχαρεί.
«Ως πρωθυπουργό της Αυστραλίας, του εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο του. Τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του, γνωρίζουν τις πιέσεις και ευθύνες που συνεπάγεται το ύπατο αυτό αξίωμα».

Στην ομιλία του, αποκάλυψε, ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσει εκ νέου την αρχηγία του κόμματος, τόνισε, δε, ότι «η παράταξη χρειάζεται ανανέωση και, οπωσδήποτε, άλλο αρχηγό. Έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα.
«Δεν θ’ ακούσετε τη φωνή μου δημόσια για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα» δήλωσε.
Αναφερόμενος ξανά στο αποτέλεσμα των εκλογών, είπε: «Κατορθώσαμε να κρατήσουμε το μεγάλο Εργατικό Κόμμα μας, ως μία ισχυρή αγωνιστική δύναμη του μέλλοντος».

Εντύπωση προκάλεσε το θριαμβευτικό ύφος του Κέβιν Ραντ όταν ανέβηκε στο βήμα για να αποδεχτεί την ήττα του Εργατικού Κόμματος. Ούτε μία στιγμή κατά τη διάρκεια της ομιλίας του δεν έδειξε πικρία ή απογοήτευση.

Με τους στενούς συνεργάτες του και τους ψηφοφόρους της έδρας του παρόντες, φαινόταν να πανηγυρίζει για το γεγονός ότι δεν έχασε την έδρα του, όπως πρωθυπουργοί του παρελθόντος, μεταξύ αυτών και ο πρώην πρωθυπουργός των Λίμπεραλ, Τζον Χάουαρντ, ο οποίος ήταν παρών στην ομιλία νίκης του Τόνι Άμποτ, την οποία παρακολούθησε φανερά συγκινημένος.

Εντύπωση, επίσης, προκάλεσε η ομιλία του Κέβιν Ραντ, όσον αφορά τις ευχαριστίες που απηύθυνε στο προσωπικό του, ενώ ήταν ευκαιρία, όπως είπε ο πρώην υπουργός Εμπορίου, επί κυβέρνησης Γκίλαρντ, Γκρεκ Έμερσον, ήταν ευκαιρία να μιλήσει για τις μεγάλες επιτεύξεις του Εργατικού Κόμματος τα τρία χρόνια που ήταν στην αρχή.