Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τον κορμό της ομιλίας του Πρέσβη της Ελλάδας στην Καμπέρα, Χάρη Δαφαράνου στην εκδήλωση που οργάνωσαν από κοινού το περασμένο Σάββατο η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, το Φεστιβάλ «Αντίποδες» και το Δίκτυο Πνευματικής Τροφής Ελληνίδων Αυστραλίας.
«Θα μπορούσε κανείς να θέσει το ρητορικό ερώτημα: «Πώς βλέπει ένας διπλωμάτης ένα αυτοβιογραφικό έργο ενός διακεκριμένου ομογενούς;»
«Υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες όντως» θα απαντούσα. Θα εστίαζα σε δύο:
– Εκείνη ενός καλού συγγραφέως. Ο Αιμίλιος Κύρου γράφει πολύ καλά και χρωματίζει με τον χρωστήρα της γλώσσας του κατά τρόπο ιδιαίτερο.
– Εκείνη ενός διανοητού. Ο Αιμίλιος Κύρου ο οποίος αποτίει φόρο τιμής στη γενεά των γονέων του και κτίζει ένα όραμα διαχρονικό όσο και επίκαιρο για την αφήγησή που θα πρέπει να δώσουμε στις νεώτερες γενεές προκειμένου να διατηρήσουν την μνήμη, την ελληνικότητα και ένα νέο δυναμισμό. Ο Αιμίλιος Κύρου αποδίδει ομοίως τα εύσημα την Αυστραλία, στη φιλελληνική και φιλόξενη αυτή χώρα που με τα αξιοκρατικά της ήθη επέτρεψε στους μετανάστες να επιτύχουν να προοδεύσουν και να πιστέψουν στη δημοκρατική αυτή χώρα ως νέοι πολίτες της, διατηρώντας την πολιτισμική τους αφετηρία και κληρονομιά.
Θα ήθελα από το βήμα αυτό να εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία του Δικτύου Πνευματικής Τροφής Ελληνίδων Αυστραλίας και του Φεστιβάλ των Αντιπόδων να διοργανώσουν τόσο επιμελημένα την σημερινή εκδήλωση. Σας εύχομαι κάθε επιτυχία στη δραστηριότητά σας και σας διαβεβαιώ για τη σημασία που αποδίδουμε ως Πρεσβεία στη δράση της κοινωνίας των πολιτών (civil society) όπως το Δίκτυο Food for Thought. Θα χαρώ πολύ να συνεργασθώ μαζί σας στο μέλλον και σε ένα θέμα ιδιαίτερα σημαντικό όπως είναι ο φιλλεληνισμός, η προσέλκυση νέων φίλων του ελληνικού πολιτισμού, καθώς και στην παρουσίαση άλλων διακεκριμένων προσωπικοτήτων της αυστραλιανής ομογένειας, τομείς τους οποίους ήδη καλλιεργεί και η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
Επιτρέψετέ μου επίσης να αποτίσω ιδιαίτερο φόρο τιμής στην γενεά των Ελλαδιτών μεταναστών, όπως ο κύριος Ιωάννης και η κυρία Στεριανή Κύρου, οι γονείς του Αιμίλιου, και να εξάρω την γενναιότητα, τον ηρωισμό, το ανήσυχο πνεύμα αναζήτησης που τους έφερε -όλη τη γενεά αυτή- στη φιλόξενη Αυστραλία όπου με την εργατικότητα και την αγάπη προς την οικογένεια η γενεά αυτή μεγαλούργησε. Μεγαλούργησε όχι μόνο υλικά, μεγαλούργησε προσφέροντας τους νεώτερους Ελληνοαυστραλούς με υψηλό επίπεδο, παιδεία, επαγγελματική κατάρτιση, επιχειρηματική δεινότητα και αγάπη προς την Ελλάδα.
Σας είμεθα υπόχρεοι και συμφωνώ απόλυτα με το όραμα του Αιμίλιου Κύρου ότι ο δρόμος για το μέλλον για την λαμπρή ομογένειά μας περνά μέσα από τέσσερεις βασικούς άξονες:
– μια νέα αφήγηση ενθύμησης για το παρελθόν προς τα παιδιά και τα εγγόνια σας ώστε να υπάρξει μνήμη. Μνήμη και γνώση λοιπόν. Και τα δύο θα δώσουν την απαραίτητη συνειδητότητα ώστε αυτό να γίνει κληρονομιά τους ως Ελληνοαυστραλοί. Σε αυτό βοηθοί μπορούν να είναι πρώτα απ΄ όλα η οικογένεια, η Εκκλησία και όλες οι μορφές του οργανωμένου ελληνισμού μας.
– μια άνθηση επαγγελματικών-κλαδικών οργανώσεων του ομογενειακού ελληνισμού, όπως ιατρών, δικηγόρων, πανεπιστημιακών, λογιστών, δημοσιογράφων, εκπαιδευτικών κ.ά. Αυτό θα βοηθήσει την περαιτέρω ενδυνάμωση του ελληνισμού.
– Περισσότερη και βαθύτερη συναισθηματική σύνδεση με την Ελλάδα, τον πολιτισμό και τις αξίες του μέσα από μια βαθύτερη μελέτη και κατανόηση οτιδήποτε Ελληνικού.
– Εγρήγορση και δραστηριοποίηση ούτως ώστε η Αυστραλία να διατηρήσει ως χώρα τα χαρακτηριστικά της αξιοκρατίας και των δικαίων ευκαιριών.
Κυρίες και Κύριοι,
Αισθάνομαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τα μελλοντικά βήματα της Ελληνοαυστραλιανής οικογένειας αφενός διότι υπάρχει όραμα, όπως αυτό που μας επισημαίνει ο δικαστής κος Αιμίλιος Κύρου, ένας κορυφαίος νομικός, ένας διακεκριμένος ομογενής με σκέψη και πρωτοποριακή κρίση και αφετέρου διότι ο Ελληνισμός της Αυστραλίας σήμερα ευρίσκεται σε ένα ιδιαίτερο υψηλό επίπεδο ανάπτυξης και άνθησης, γεγονός που επιτρέπει την περαιτέρω ακτινοβολία και δραστηριοποίησή του, είτε πρόκειται για εθνικά θέματα, είτε για την καλλιέργειά της σχέσης μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας, είτε για την προώθηση του φιλελληνισμού. Ο ομογενειακός ελληνισμός δικαιούται ένα λαμπρότερο μέλλον μέσα στο αυστραλιανό γίγνεσθαι».
