Τραυματισμένο βαριά το Εργατικό Κόμμα, μετά την πανωλεθρία της συντριπτικής ήττας που υπέστη στις 7 Σεπτέμβρη, καλείται να επιλέξει τον νέο αρχηγό του, σε 10 μέρες. Είναι μία νέα τομή που επέβαλε αμέσως μετά την «νεκρανάστασή του» ο Kevin Rudd, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υποστεί και δεύτερο «πισώπλατο χτύπημα» από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, μελλοντικά. Με το νέο σύστημα, ο αρχηγός θα εκλέγεται κατά 50% από τα μέλη του κόμματος και 50% από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Ο ίδιος, ως γνωστόν, παραιτήθηκε το ίδιο βράδυ των εκλογών και οι νέοι μνηστήρες που διεκδικούν το χέρι της εξουσίας είναι ο πρώην υπουργός Εργασιακών Σχέσεων (επί Gillard) και Παιδείας (επί Rudd), Bill Shorten και ο πρώην υπαρχηγός του κόμματος, Anthony Albanese.

Διαφορετικές, εκ διαμέτρου, προσωπικότητες, που καλούνται να λειτουργήσουν ταυτόχρονα σε δύο πεδία. Να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους, δείχνοντας την εξώπορτα στην εσωστρέφεια, τα κομματικά «πηγαδάκια» και τα πισώπλατα μαχαιρώματα και ξεκινώντας σ’ ένα καθαρό, διαυγές περιβάλλον, όπου θα πρυτανεύει ο στόχος για εξυγίανση και αναβάθμιση της παράταξης με ύστατο στόχο να κερδηθεί η εμπιστοσύνη των οπαδών της η οποία έχει δεχτεί ισχυρό κλονισμό. Ταυτόχρονα, ο νέος αρχηγός θα πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσει εποικοδομητική αντιπολίτευση. Να έχει συγκροτημένες στρατηγικές στα κύρια θέματα που απασχολούν τον αυστραλιανό λαό και να μη περιορίζεται σε αντιπολίτευση προς χάριν της αντιπολίτευσης.

Σ’ αυτό το κρίσιμο σημείο για το παρόν και το μέλλον του Εργατικού Κόμματος, επιχειρούμε μια συζήτηση, στα κύρια σημεία, με την ομοσπονδιακή βουλευτή Μαρία Βαμβακινού, ένα από τα πιο δυναμικά στελέχη της παράταξης με 12χρονη πείρα στο πολιτικό γίγνεσθαι.

ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ

– Το κόμμα έχει υποστεί πανωλεθρία, χάνοντας 18 έδρες στις εκλογές. Έχει δεχτεί φοβερά τραύματα στο ίδιο του το σώμα από τους οπαδούς του. Σαν να μην έφτανε αυτό, καλείται να επιλέξει νέο αρχηγό με μία νέα επαναστατική, για τα δεδομένα, διαδικασία. Πώς είναι αυτή τη στιγμή η ψυχολογία, το ηθικό των μελών και πώς αντιμετωπίζουν την εκλογή του νέου αρχηγού;
«Βασικά θα έλεγα ότι υπάρχει ένα κλίμα απογοήτευσης από το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης που δεν θα ξεπεραστεί εύκολα.
Είναι μια ήττα που δεν την άξιζε το κόμμα και που προκλήθηκε, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, από τον πόλεμο που δέχτηκε, από πολλές πλευρές, η πρώην πρωθυπουργός Jullia Gillard. Εκείνο το οποίο δεν μπόρεσε να της συγχωρέσει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, ήταν ο «αποκεφαλισμός» του Rudd τον Ιούνιο του 2010».

– Γνωστός και ο ρόλος του ιδίου, εντούτοις, που έκτοτε κρατά θέση αντιπολίτευσης, συντείνοντας στο διαμελισμό του κόμματος, επιχειρεί δε δύο φορές την ανατροπή της με το γνωστό αποτέλεσμα της 26ης Ιουνίου.
«Αναμφίβολα, αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αποσταθεροποίηση του κόμματος. Πιστεύω όμως ότι το μεγάλο λάθος όλων των πολιτικών κομμάτων σήμερα -και αυτό ξεκίνησε από τις ΗΠΑ- είναι ότι δίνεται όλη η έμφαση στην προσωπικότητα του αρχηγού. Βέβαια, θα πρέπει να παίζει σοβαρό ρόλο και αυτή η πλευρά, δεν θα πρέπει όμως να είναι η βασική.
Δεν θα πρέπει το κόμμα να είναι αιχμάλωτο του αρχηγού.
Απαιτείται μια ισορροπία μεταξύ προσωπικότητας και έργου. Σίγουρα, θα πρέπει να έχει ισχυρή προσωπικότητα, δυναμική, να εμπνέει εμπιστοσύνη, να μπορεί να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση. Συγχρόνως, θα πρέπει να είναι σε θέση να εκπονεί στρατηγικές, να έχει το χέρι του στον παλμό της κοινωνίας, να είναι οραματιστής».

– Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο υποψήφιους για τη θέση της ηγεσίας του κόμματος. Ο Bill Shorten, ως γνωστόν, έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και στα δύο «μαχαιρώματα» που είχαν ως αποτέλεσμα την αποκαθήλωση δύο πρωθυπουργών. Από την άλλη πλευρά, πρόκειται για έναν προικισμένο πολιτικό που έχει επιδείξει τις ικανότητές του, τόσο ως υπουργός Εργασιακών Σχέσεων και στενός συνεργάτης της κ. Gillard, όσο και στο μικρό διάστημα που υπηρέτησε ως υπουργός Παιδείας επί Rudd. O Anthony Albanese, σοβαρός πολιτικός, δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο σε ανατρεπτικά επεισόδια και φαίνεται να εμπνέει εμπιστοσύνη. Ποια είναι η προσωπική σου εκτίμηση επί του θέματος;
«Οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη. Εκείνος που θα εκλεγεί θα πρέπει να έχει το δυναμισμό να παραδεχτεί ότι έγιναν λάθη. Να έχει τη γενναιότητα να τα αντιμετωπίσει και να επιτύχει την ένωση των δυνάμεων. Να εμπνεύσει αντιμετωπίζοντας τα πράγματα με ειλικρίνεια και να μπορεί να επουλώσει τα τραύματα. Ο τρόπος που θα εκλεγεί είναι αυτή τη φορά πιο σύνθετος, από την άλλη πλευρά, όμως, πλησιέστερα στο πνεύμα της δημοκρατίας. Δεν θα εκλεγεί μόνο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά και από τα μέλη του κόμματος. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι ήδη με την ανακοίνωση αυτής της αλλαγής έχουν εγγραφεί 1.100 νέα μέλη».

– Μιλώντας για Κοινοβουλευτική Ομάδα, με την καθαίρεση της κ. Gillard, τον περασμένο Ιούνιο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αποχώρησαν σημαντικά, κορυφαία στελέχη του Εργατικού Κόμματος, η αποχώρηση των οποίων θεωρείται μεγάλη απώλεια για την παράταξη. Είναι, για παράδειγμα, εύκολο να αντικατασταθούν οι πρώην υπουργοί Εμπορίου Dr. Graig Emerson, Άμυνας Stephen Smith, Παιδείας Peter Garett, Φυσικών Πόρων, Martin Ferguson;
«Είναι απόλυτα εύστοχη η ερώτηση και είναι γεγονός ότι μας έχει απασχολήσει σοβαρά το θέμα αυτό. Μιας και γίνεται, όμως, αναφορά στην αποχώρηση σημαντικών, όντως, στελεχών του κόμματος, που έχουν διακριθεί στον τομέα τους, θα ήθελα να πω ότι δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να δείξουν τη διαμαρτυρία τους για ό,τι συνέβη, έστω και αν το θεωρούν ως αδικία και να εκφράσουν την εκτίμηση που τρέφουν στο πρόσωπο της πρώην πρωθυπουργού μ’ αυτόν τον τρόπο. Σε τελευταία ανάλυση, πλήττουν το ίδιο το κόμμα και την κοινωνία ευρύτερα, με την αποχώρησή τους. Δεν το κρίνω σοφό».

– Πώς κερδίζεται ξανά η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων;
«Με ειλικρινή διάλογο, όσο κι αν ακούγεται τετριμμένο. Με διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα. Με συγκροτημένη πολιτική και όραμα. Τα θέματα σήμερα που απασχολούν τον πολίτη είναι συγκεκριμένα. Πάνω απ’ όλα, έχει ανάγκη να αισθάνεται ασφαλής. Με την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανασφάλεια που υπάρχει σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, ο άνθρωπος περιμένει από εκείνους που διαχειρίζονται, σε μεγάλο και πρωταρχικό βαθμό, τις τύχες του, να είναι σοβαροί, συνεπείς, ευφυείς και ειλικρινείς μαζί του, Να έχουν όραμα και να τολμούν. Ως χώρα είμαστε σε πλεονεκτική θέση για το λόγο ότι έχουμε κοινωνική, οικονομική και πολιτική σταθερότητα. Τα ποσοστά ανεργίας είναι συγκριτικά χαμηλά, το βιοτικό επίπεδο καλό, η οικονομία βαδίζει σε ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Τα κύρια θέματα που θα μας απασχολήσουν είναι: οι λαθρομετανάστες, πώς θα προστατεύσουμε τα σύνορα από εκείνους που επιχειρούν να εισβάλουν παράνομα στη χώρα. Ως γνωστόν, ένα μεγάλο μέρος είναι από την Ινδονησία με την οποία η Αυστραλία έχει εμπορικές σχέσεις. Επομένως, οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές. Ο πρωθυπουργός προεκλογικά δήλωσε ότι θα τους αναγκάζει να επιστρέψουν στη χώρα τους, πριν ακόμη πλησιάσουν τα αυστραλιανά ύδατα. Θα το πράξει; Ήδη είχαμε την περασμένη εβδομάδα ένα μεγάλο ναυάγιο όπου χάθηκαν δεκάδες ζωές, μεταξύ των οποίων και 22 παιδιά. Το Εργατικό Κόμμα θα πρέπει να αποφασίσει ποια γραμμή θα αντιπαραθέσει.
Μετά είναι ο φόρος των ρύπων του άνθρακα που υποσχέθηκε να καταργήσει ο πρωθυπουργός. Εμείς θα πρέπει να εμμείνουμε στις θέσεις μας με δυναμισμό αν οι αλλαγές είναι σε βάρος του κλιματολογικού θέματος που μας αφορά άμεσα σήμερα και τις γενιές του μέλλοντος σ’ ένα μεγαλύτερο βαθμό.
Έχουμε το Εκπαιδευτικό που σήμερα έχουν γίνει από την κυβέρνηση Gillard φοβερές τομές και που βρίσκεται στην καρδιά της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι βασικό να μη γίνουν αλλαγές που θα αδικήσουν τις αδύναμες κοινωνικο-οικονομικές ομάδες.
Αναφορικά με το θέμα της αρχηγίας του Εργατικού Κόμματος, βασικό θα είναι όποιος από τους δύο υποψηφίους αποτύχει, να στηρίξει τον άλλον. Να υπάρξει αρμονία για την ανασυγκρότηση των δυνάμεων για να είμαστε σε θέση να ασκήσουμε εποικοδομητική αντιπολίτευση» θα καταλήξει η Μαρία Βαμβακινού.
Η ίδια με 90.000 ψηφοφόρους στην έδρα της, με έντονο το πολυπολιτισμικό χρώμα, έχει επιτύχει να βρει τον τρόπο να είναι μία από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες. Πώς;
Με το να είναι, όπως θα πει, σ’ επαφή μαζί τους και με τα θέματα που τους απασχολούν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα πει χαμογελώντας, όχι όμως αστειευόμενη, ότι αυτοπροσκαλείται σε εκδηλώσεις τους. «Τους εκπλήττω ευχάριστα!»