ΑΝ μπορούσα να μαντέψω τι θα ακολουθούσε μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας του Κυριάκου Παπαδημητρόπουλου με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, θα το σκεφτόμουν δυο φορές να τη δημοσιεύσω.
ΤΑ πάνω-κάτω, σας λέω, ήλθαν στη Μελβούρνη! Φωτιά έβαλα (χωρίς να το επιδιώκω) στην ελίτ της παροικιακής μας ηγεσίας.
ΜΙΑ βδομάδα πέρασε και ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν (οι ηγέτες μας) ότι, με μια κίνησή του, ο Κυριάκος τους έκλεψε την παράσταση, τις δάφνες και τη δόξα της υστεροφημίας τους.
ΟΠΩΣ και να το δεις, δεν ήταν και λίγο το χουνέρι που έπαθαν οι άρχοντες της παροικίας μας, που επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι την πατρίδα για να κάνουν «επαφές» και να φωτογραφηθούν με κάποιο… επίσημο.
Η «μητέρα» όλων των φωτογραφιών και δημοσίων προβολών ήταν η φωτογραφία της συνάντησης (στα Άγια Χώματα της Μεσσηνίας) του Παπαδημητρόπουλου με τον Σαμαρά.
ΓΙΑΤΙ αν όλα γίνονται (όπως έχω ξαναγράψει) για μια φωτογραφία στον «Νέο Κόσμο», η φωτογραφία του Κυριάκου τοποθέτησε τον πήχη πολύ ψηλά για όσους έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στα κοινά.
ΑΣΕ που σήμανε συναγερμό μεταξύ των προεστών της παροικίας μας, για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η πρόκληση του Κυριάκου που (από άποψη προβολής) τους αφαίρεσε το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.
ΣΤΟ μεταξύ, από τον άνθρωπό μου στο υπουργείο Εξωτερικών, έλαβα ήδη άλλα 11 άλμπουμ φωτογραφιών από πρόσφατες επισκέψεις ηγετών της παροικίας μας στην πατρίδα και τις συναντήσεις τους με επισήμους.
ΣΗΜΕΡΑ και χωρίς πολλές κουβέντες, αρχίζω (δειλά-δειλά) τη δημοσίευση φωτογραφιών από τις συναντήσεις του προέδρου Αλαβέρα με υπουργούς, γραμματείς και παράγοντες της Κω.
ΤΗ φωτογραφία από τη συνάντηση του προέδρου Αλαβέρα με τον πρωθυπουργό, Σαμαρά, δεν θα τη δημοσιεύσω προς το παρόν, για να μην στεναχωρηθεί ο Θανάσης Τσουχαντάρης.
ΚΑΤΑ τη διάρκεια των συναντήσεών του, ο πρόεδρος Αλαβέρας συζήτησε όλα τα θέματα που αφορούν την παροικία μας, όπως, για παράδειγμα, την αύξηση των εισαγωγών από την Ελλάδα, την προώθηση επενδύσεων, την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα, την επάνοδο της ΕΡΤ στην Αυστραλία και άλλα.
ΜΕ τους αρμόδιους της Νέας Δημοκρατίας συζήτησε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και, κυρίως, τις πρωτοβουλίες που σχεδιάζει να αναλάβει για να ξεπεραστεί η κρίση της εδώ γαλάζιας παράταξης και τις προσπάθειες για να μπει στην τελική ευθεία η συγχώνευση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, προσκάλεσε να επισκεφθεί την Αυστραλία το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα της Κω, ενώ δεν παρέλειψε να δρομολογήσει και άλλες δράσεις που θα φέρουν πιο κοντά τη Μελβούρνη με την ιδιαίτερη πατρίδα του την Κω.
ΑΥΤΑ σήμερα (ως πρώτη δόση) από τις επαφές του προέδρου Αλαβέρα στην πατρίδα και ας ελπίσουμε ότι, τελικά, θα αποφασίσει να δώσει και μια (ανοιχτή) συνέντευξη Τύπου στα Μέσα Ενημέρωσης, προκειμένου να αναφερθεί (ο ίδιος) στις λεπτομέρειες των συναντήσεών του.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι ο πρόεδρος Αλαβέρας δεν πήγε (επί τούτου) στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, για να μην έλθει σε σύγκρουση με άλλους ηγέτες μας που κάνουν «επαφές» στη Βόρεια Ελλάδα.
ΑΣ περάσουμε, όμως, σε δύο άλλα θεματάκια (που, στην ουσία, πρόκειται για ένα) μιας και τα έχει αναλάβει εργολαβικά ο Χρήστος Τσίρκας.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ, βέβαια, στην εκλογή ηγεσίας του Εργατικού Κόμματος Αυστραλίας, καθώς και στην εκλογή της εδώ ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
ΕΠΕΙΔΗ ο σοσιαλισμός παραμένει στις προτεραιότητες του Χρήστου (εδώ και 60 χρόνια!) αποφάσισε, πριν παραδώσει τη σκυτάλη, να φέρει σε πέρας και αυτή την αποστολή.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ουδείς νοήμων άνθρωπος δεν θα πρέπει να διατηρεί αμφιβολίες για το ποιος θα αναλάβει την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, από τη στιγμή που ο Τσίρκας δηλώνει σήμερα δημόσια (στην αγγλική μας έκδοση) ότι θα ρίξει το βάρος του ώστε να εκλεγεί ο Μπιλ Σόρτεν.
ΚΑΙ για να μην περάσει απαρατήρητη η (βαρυσήμαντη) δήλωσή του τη συνοδεύει και με μια φωτογραφία του μπρος στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης μας, τον οποίο και διευθύνει εδώ και 40 χρόνια.
ΣΤΗ δήλωση που έκανε και η οποία μεταδόθηκε ήδη απ’ όλα τα (σοβαρά) Μέσα Ενημέρωσης της Αυστραλίας (και όχι μόνο) αναφέρει ότι μετά από πολλούς προβληματισμούς, που άρχισαν να τα βασανίζουν μετά την ήττα του κόμματος στις τελευταίες εκλογές, αποφάσισε να στηρίξει δημόσια τον Σόρτεν γιατί είναι πιο έξυπνος από τον Άθνονι Αλμπανιζ και επιπλέον γιατί κατάγεται από τη Βικτώρια.
ΤΑ ίδια, βέβαια, έλεγε όταν «έσκιζε τα ιμάτιά του» για την εκλογή του Δημήτρη Δόλλη στην πολιτειακή Βουλή, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, στην οποία και δεν θέλω να αναφερθώ, πριν κυκλοφορήσει η αυτοβιογραφία του, την οποία και προετοιμάζει μεθοδικά εδώ και 29 χρόνια.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι, μετά το πράσινο λαϊκό προσκύνημα στο «Καφέ-Μαρία», τον Χρήστο τον απασχολούν οι εκλογές για την ανάδειξη της εδώ ΠΑΣΟΚικής ηγεσίας.
ΟΠΩΣ έγραψα και την περασμένη βδομάδα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ της παροικίας μας θα είναι θηλυκή, προκειμένου το πράσινο κίνημα να αποκτήσει και την πολιτική ευαισθησία που του έλειπε.
ΚΑΙ μιας και ασχολήθηκα σήμερα με ηγεσίες και εκλογές, να σας πω (και δεν δίνω πεντάρα τσακιστή αν σας ενδιαφέρει ή όχι) ότι είμαι κάθετα αντίθετος με το να δοθεί στους απόδημους το δικαίωμα να ψηφίζουν στις κοινοβουλευτικές εκλογές της πατρίδας.
ΕΤΣΙ και αλλιώς, οι εκλογές δημιουργούν μόνο προβλήματα στην Ελλάδα. Πάρτε για παράδειγμα το τι έγινε στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που στο Κοινοβούλιο δεν μπήκε μόνο Μιχαλολιάκος και ο Καμένος, αλλά και ο κάθε πικραμένος.
ΕΤΣΙ μάλιστα και δεν ψέκαζαν συστηματικά τον ελληνικό λαό οι Γερμανοί, η σύνθεση του Κοινοβουλίου θα ήταν πολύ χειρότερη και από αυτή της αυστραλιανής Γερουσίας.
ΔΗΛΑΔΗ, έχει που έχει τα μύρια όσα προβλήματα η πατρίδα και χωρίς τη δική μας συμμετοχή, σκεφτείτε τι θα γίνει έτσι και αρχίσουμε και ψηφίζουμε και εμείς.
ΜΕΤΑΞΥ μας τώρα – και μη το πείτε πιο πέρα: είμαι σχεδόν βέβαιος ότι έτσι και μας δοθεί το δικαίωμα ψήφου η Χρυσή Αυγή θα πάρει (από εδώ) διπλάσιο ποσοστό ψήφων απ’ ό,τι παίρνει στην Ελλάδα.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ σας λέω πολλοί συμπάροικοι που είναι κρυφο-χρυσαυγίτες, παρ’ όλα όσα διαλαλούν περί Δημοκρατίας.
ΠΑΝΩ απ’ όλα, οι Έλληνες είναι πρώτα πατριώτες και μετά… Δημοκράτες. Ο «εθνικο-λαϊκισμός» είναι η κυρίαρχη ιδεολογία της φυλής μας, που ενώνει όλες τις πολιτικές δυνάμεις από την άκρα Δεξιά έως την άκρα Αριστερά.
ΚΑΙ το περίεργο της όλης ιστορίας είναι ότι η Χρυσή Αυγή έχει πολλές συμπάθειες και μεταξύ ατόμων που έχουν γεννηθεί στην Αυστραλία.
ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε όλοι καλά και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
