ΕΧΕΙ τόσο «πράγμα» σήμερα το μαγαζί που δεν ξέρω, όχι μόνο από πού να αρχίσω, αλλά και τι να πρωτοσχολιάσω.
ΚΑΙ επειδή έχει «μπουκώσει» η μηχανή, είμαι αναγκασμένος να τη βάλω να δουλέψει λίγο στο «ρελαντί» με light θεματάκια.
ΛΟΙΠΟΝ, το ότι τούτη η στήλη είναι μπροστά από τα γεγονότα (και την εποχή της) δεν οφείλεται στη δική μου τη μαγκιά, αλλά στις… πηγές μου.
ΔΗΛΑΔΗ, τους συνεργάτες μου οι οποίοι και μοχθούν (νυχθημερόν) να συγκεντρώνουν πληροφορίες και να με ενημερώνουν.
ΚΑΙ δεν έχω (ως συνεργάτες) μόνο πληροφοριοδότες, αλλά και ανθρώπους που για χάρη σας, πρωταγωνιστούν στη δημιουργία γεγονότων.
ΑΛΛΑ ας αφήσω (διά παραδειγμάτων) να μιλήσουν τα αδιάψευστα γεγονότα.
ΤΟ ότι εσείς (οι τυχεροί) αναγνώστες μου, πληροφορηθήκατε μια ολόκληρη εβδομάδα πριν τον υπόλοιπο αυστραλιανό λαό, ότι την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος θα αναλάμβανε ο (δεξιός) Μπιλ Σιόρτεν, και…
…ΚΑΙ πριν τρεις ολόκληρες εβδομάδες (παρακαλώ) ότι δύο γυναίκες (η Σιρμούλα και η Σαλώμη) θα αναλάμβαναν την πράσινη ηγεσία στην πόλη και την Πολιτεία μας δεν είναι τυχαίο.
ΑΠΟ τη στιγμή που ο (αειθαλής) Χρήστος Τσίρκας, ανέλαβε να μεθοδεύσει τις εξελίξεις και να συγκεντρώσει τους «αριθμούς», που (τελικά άλλαξαν τον ρου της ιστορίας!) δεν υπήρχε αμφιβολία επί του αποτελέσματος.
ΝΑΙ σας λέω, για χάρη της στήλης έκανε ο Χρήστος την ιδεολογική κωλοτούμπα και εγκατέλειψε το Socialist Left. Για να μη διαψευστούν οι προβλέψεις μας!
ΑΥΤΟ μπορείτε να το διαπιστώσετε ρίχνοντας μια ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα για την εδώ ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
ΓΙΑ να «θολώνει» τα νερά (το… ομοίωμα του Μαρξ!) δέχθηκε μεν να συμμετάσχει στην Εκτελεστική Επιτροπή του «κινήματος» (εντάξει, μπορεί κάποτε να ήταν τριτοκοσμικό κίνημα, αλλά τώρα είναι κίνηση του «Καφέ Μαρία») για να μπορεί να μαγειρεύει τα «νούμερα» μέχρι να έλθει ο… σοσιαλισμός.
Ο,ΤΙ, δηλαδή, άφησε στη μέση η οικογένεια Παπανδρέου ανέλαβε να το φέρει σε πέρας ο Χρήστος και αν κρίνω από τη συνέπεια που δείχνει στις δύσκολες (και πολύπλοκες) αποστολές που αναλαμβάνει, δεν αποκλείεται να το πετύχει.
ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να σας πω ότι έτσι και η συμπάροικος βουλευτής, Μαρία Βαμβακινού αναλάβει στο μέλλον (σκιώδη) υφυπουργείο –γιατί για την ώρα ο Σόρτεν την άφησε εκτός– μην αναρωτιόσαστε ποιος θα βρίσκεται πίσω από την πολιτική της αναβάθμιση.
ΣΤΟ μεταξύ και ενώ το εδώ ΠΑΣΟΚ κατάφερε να συγκροτήσει δύο οργανώσεις, τη στιγμή που το… Κίνημα στην Ελλάδα πνέει τα λοίσθια, το παντοδύναμο κάποτε στην παροικία μας ΚουΚουέ οργανώνει σήμερα το βράδυ χορό επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης 95 χρόνων από τη ίδρυση του.
ΤΑ χρήματα από το χορό θα διατεθούν για την ενίσχυση του κόμματος, το οποίο και συνεχίζει να συρρικνώνεται επικίνδυνα, αφού η οικονομική κρίση, αντί να το ενισχύσει, το έχει (σχεδόν) κατεδαφίσει.
ΠΟΛΥ θα ήθελα να διαβάσω μια ανάλυση από τον εδώ θεωρητικό του κόμματος, για τις αιτίες που το ΚουΚουέ πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και γιατί τα νεότερα σε ηλικία μέλη του είναι (τουλάχιστον) 65 χρόνων!
ΣΤΟ «κόκκινο» Πάνο (Σταματόπουλο) αναφέρομαι ο οποίος και εμφανίστηκε την προχθές στη στήλη αλληλογραφίας του «Νέου Κόσμου» σχολιάζοντας ένα πολύ «επίκαιρο» θέμα: τη δημιουργία της Εθνικής Αντίστασης από το ΚΚΕ.
ΜΕ δυο λόγια, ο Πάνος ισχυρίζεται ότι «μόνο τα λαϊκά κόμματα, όπως το ΚΚΕ μένουν αθάνατα ν’ αγωνίζονται για το λαό και να τού δείχνουν το δρόμο του λυτρωμού»! (το θαυμαστικό δικό μου για να τονίσω τη μεγαλοφυή διαπίστωσή του).
ΤΩΡΑ, γιατί ο λαός τού έχει γυρίσει την πλάτη και αρνείται (πεισματικά) το λυτρωμό του από την καπιταλιστική εκμετάλλευση της μεγαλοαστικής τάξης, παραμένει (διαχρονικά) ένα αναπάντητο μυστήριο για το οποίο μόνο ο «κόκκινος» Πάνος μπορεί να αποφανθεί.
ΕΛΠΙΖΩ να το κάνει, αφού, βέβαια, πρώτα απαντήσει (όπως επιβάλλεται) στον Πολύκαρπο Λώλο, που αποπειράθηκε να τορπιλίσει το αλάθητο της επαναστατικής πορείας (και αθανασίας!) του ΚΚΕ.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Άντε να ασχολείσαι με την… επικαιρότητα και τις (κόκκινες) μεταφυσικές ανησυχίες του Πάνου για την αθανασία του Κουκουέ και να σε διακόπτει ο αρχισυντάκτης να σου διηγηθεί τι του διηγιόταν ο πατέρας του για το Αλβανικό Έπος ανήμερα της Αγίας Μαρκέλλας πριν 53 χρόνια και 5 μήνες. Ναι σας λέω, αθάνατο δεν είναι μόνο το Κουκουέ, αλλά και η μνήμη του Σωτήρη! Κλίνει η παρένθεση.
ΝΑΙ, κύριοι, έτσι γράφεται η στήλη. Εντελώς live, με συνεχείς διακοπές, ποιητικές (και φιλοσοφικές) αναφορές, φωνές, καφέδες, τσιγάρα και ενίοτε καυγάδες και προστριβές.
ΚΑΙ παρ’ όλα, αυτά η διεύθυνση αρνείται να κατατάξει την προσφορά μου στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και να μού δώσει το (έξτρα) επίδομα που προβλέπει η εργασιακή νομοθεσία.
ΟΤΑΝ διακριτικά (εντάξει;) το ζήτησε προφορικά, μου απάντησε γραπτώς, ότι αν δεν μού είχε παραχωρηθεί τούτη η (ψυχαναλυτική) σελίδα να βγάζω τα απωθημένα μου, θα πλήρωνα τα πενταπλάσια απ’ ό,τι πληρώνω σήμερα στον ψυχίατρό μου και στα πανάκριβα ψυχοφάρμακα, που είμαι υποχρεωμένος να παίρνω για να μη «σαλτάρω» εντελώς.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ δεύτερη: Και πάνω που πίστεψα ότι ξεμπέρδεψα με τις συχνές διακοπές (και προσπαθούσα να συγκεντρωθώ) μπουκάρει στο γραφείο μου ο Παύλος Μαυρουδής με μια (σιδηροδρομική) λίστα (και φωτογραφίες!) με τους επίσημους που έχει προσκαλέσει να επισκεφτούν την παροικία μας, αλλά δεν θα αναφερθώ σε ονόματα για να μη χαλάσω το Σαββατοκύριακο του Δημήτρη Μηνά καταμεσής των «Δημητρίων». Κλίνω και αυτή τη παρένθεση, δίνοντας όρκο, ότι δεν θα ανοίξω άλλη.
ΑΣ αφήσω, όμως, την επαγγελματική ταλαιπωρία μου εδώ, πριν συγχυστώ περισσότερο και δεν καταφέρω να τελειώσω τη στήλη. Πάμε πιο κάτω.
ΔΕΝ πίστευα στα αυτιά μου ακούγοντας προχθές το βράδυ τη διάλεξη του πανεπιστημιακού καθηγητή Βρασίδα Καραλή, για τον πολυπολιτισμό και τον ελληνισμό της Αυστραλίας.
ΠΑΝΩ που πίστευα ότι έχω κατ’ αποκλειστικότητα (και, μάλιστα, παγκόσμια) το «ανθελληνικό» copyright, ήλθε ο Βρασίδας, από το Σίδνεϊ και τα ανέτρεψε όλα σε μία ώρα και 18 λεπτά που κράτησε η διάλεξή του στο Kelvin Club.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για έναν από τους πιο ωμούς «ανθέλληνες» που έχω συναντήσει. Εντυπωσιάστηκα, μάλιστα, σε τέτοιο βαθμό, που τού πρότεινα να γράφει (από καιρό σε καιρό) τον «Αιθεροβάμωνα».
Η «ανθελληνική» και αυτοσαρκαστική διάλεξη του Βρασίδα ήταν μια από τις καλύτερες που έχω ακούσει. Μίλησε (απευθείας) στην καρδιά μου ο τύπος, σας λέω, με το χιούμορ του, τις γνώσεις του και τις εκπληκτικές σε σύνθεση (και απόδοση) παρατηρήσεις του, για τα βαλκανικά στερεότυπα της κουλτούρας μας, το τζατζίκι, τη φουστανέλα, το σουβλάκι και την Ορθοδοξία μας…
ΑΣΕ που έχει και αυτός την ίδια «αδυναμία» στον Χρήστο Τσίρκα και το πράσινο σοσιαλιστικό παρελθόν του…
ΠΡΟΕΒΗ σε πολλές εύστοχες παρατηρήσεις για τον πολιτισμό μας, ο οποίος σε τούτη την εσχατιά του πλανήτη εκδηλώνεται με το τρίπτυχο τσάμικο – σουβλάκι – φουστανέλα.
ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ σε ερώτηση για το τι φταίει που η διδαχή των Ελληνικών στα πανεπιστήμια της Αυστραλίας πάει από το κακό στο χειρότερο, είπε (χοντρικά και με δικά μου λόγια) ότι όπως στρώσαμε στις «δημιουργικές» δεκαετίες του ’60, του ‘70 και του ‘80, είμαστε υποχρεωμένοι να κοιμηθούμε.
ΜΕ άλλα λόγια, θερίζουμε σήμερα ό,τι σπείραμε τα χρόνια εκείνα με το φολκλόρ πολιτισμό μας.
ΕΙΠΕ και άλλα πολλά και ενδιαφέρονται που επιβάλλεται να συζητήσουμε (κάποια στιγμή) στα σοβαρά αν θέλουμε να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί.
ΚΑΙ μεγάλη υπηρεσία θα προσφέραμε στη δεύτερη και τρίτη γενιά αν αποχωρούσαμε διακριτικά και τους αφήναμε να βρουν το δικό τους δρόμο που ελάχιστη πια σχέση έχει με το δικό μας.
ΣΤΟΝ Βρασίδα και στη διάλεξή του θα αναφερθούμε αναλυτικά την ερχόμενη Πέμπτη.
ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε όλοι καλά και θα τα πούμε (πρώτα ο… Θεός) από βδομάδα. Γεια χαρά.
