Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας, κάτι που αποτελεί μοναδικό επίτευγμα για Έλληνα ποιητή της παλαιάς διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον «κλασικό» Καβάφη έχει ήδη αποφασίσει ανέκκλητα η Ιστορία. Το αποδεικνύουν οι δεκάδες μεταφράσεις των ποιημάτων του, κυρίως στην αγγλική γλώσσα, αλλά και σε άλλες, ακόμα και τα πάμπολλα συμπόσια και αναφορές που γίνονται στο πρόσωπο και στην ποίησή του κάθε ώρα.

Ο Καβάφης δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, είναι ένας κλασικός του μοντερνισμού. Και αυτό γιατί υπήρξε ένας από τους πλέον καινοτόμους ποιητές της εποχής του, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα, η οποία είναι κάτι παραπάνω από διακριτή μέχρι σήμερα. Στην ποιητική του πλευρά αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογενή τρόπο γραφής, έναν τρόπο που τον αναγνωρίζει κανείς από μακριά, όπως αναγνωρίζει έναν πίνακα του Πικάσο ή τη φωνή της Κάλας. Στη θεματική του πλευρά συγκρότησε ένα μικρό σύμπαν από πρόσωπα, γεγονότα, αισθήματα, στάσεις και σύμβολα που ενισχύουν την ιδιαιτερότητα του λόγου του. Αλλά και στη δημοσιοποίηση των κειμένων του υπήρξε καινοτόμος, μιας και επινόησε κάτι μοναδικό στο πεδίο του ευρωπαϊκού μοντερνισμού: την ιδιωτική ρύθμιση της διανομής των ποιημάτων του και την άρνηση να ακολουθήσει την καθιερωμένη οδό της έκδοσης βιβλίου, και μάλιστα υπό την αιγίδα κάποιου εκδοτικού οίκου περιωπής στο εθνικό κέντρο, δηλαδή στην Αθήνα.

Ακόμη και στο περιβάλλον της μεταμοντέρνας κατάστασης, η σταδιοδρομία τού καβαφικού έργου όχι μόνο δεν κάμπτεται αλλά συνεχίζει την ανοδική της πορεία. Ο Καβάφης είναι, παραμένει και πιστεύεται ότι θα παραμείνει για πολύ ακόμα, ένας κλασικός της ελληνικής λογοτεχνίας με διεθνή ακτινοβολία∙ ένας ποιητής του κανόνα που ενδιαφέρει και συγκινεί το μεγάλο κοινό∙ ένας απαιτητικός συγγραφέας του μοντερνισμού που υπόκειται στην πολυμορφία της πρόσληψης και ανάλωσής του.
Με την ευκαιρία του Έτους Καβάφη που είναι το 2013, κυκλοφόρησε πρόσφατα -σε επιμέλεια Βασιλικής Παππά -την ποιητική αυτή ανθολογία –με ποιήματα που έχουν γράψει άλλοι- αφιερωμένη στον μεγάλο Αλεξανδρινό ποιητή το όνομά του οποίου ξεπέρασε τα σύνορα, επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης εφέτος 150 χρόνων από τη γέννησή του.

Το βιβλίο προλογίζουν οι Κυριάκος Βαλαβάνης, κριτικός Λόγου και Τέχνης, σύμβουλος Ακαδημίας Κοινωνικών Εθνικών και Πολιτιστικών Σχεδιασμών και ο Λεόντιος Πετμεζάς, θεωρητικός και ιστορικός Τέχνης.Ακολουθούν τα ονόματα των ποιητών που συμμετέχουν στην ανθολογία κατά αλφαβητική σειρά:Ελένη Αντωνιάδου, Γιάννης Αρκέτος, Αρχοντία Δέρβου, Γλυκερία Κακούρη, Ευαγγελία (Εβίτα) Κασαγιάννη, Βάσω Μπρατάκη, Νικόλαος Νικολαϊδης, Σωτήριος Νικολαϊδης, Μίλτος Ντόβας, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Γιώτα Παμπουκτσή, Φώτιος Πάνος, Κατερίνα Παπά, Νικόλαος Εμμ. Παπαοικονόμου, Βασιλική Β. Παππά, Νικόλαος Β. Παππάς, Κάκια Παυλίδου, Τζούλια Πουλημενάκου, Ζαχαρίας Προδρόμου, Θεόδωρος Σαντάς, Φωτεινή Σταυρινοπούλου και Ελένη Χαρμάνα.

Να σημειωθεί εδώ ότι το έργο αυτό είναι μια δουλειά του Κέντρου Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού (ΚΕΣΥΠ) Ηγουμενίτσας.