ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ καλημέρα. Πριν αρχίσουμε ας αναφωνήσουμε: «Ζήτω η 28 Οκτωβρίου», «Ζήτω το (καταχρεωμένο) Έθνος», «Ζήτω ο περήφανος ελληνικός λαός, που περισσότερα χρωστά στη Μιχαλού, παρά στους δανειστές του»!
ΚΑΙ για να μην ξεχνιόμαστε: «Ζήτω (και) ο ένδοξος απόδημος ελληνισμός», η ηρωική καρδιά του οποίου πάλλεται (εθνικά) εδώ και μια βδομάδα επ’ ευκαιρία του ένδοξου Έπους του 1940.
ΓΙΑ μένα και τους υπόλοιπους «ανθέλληνες» (και χαλαρούς πατριώτες) το Έπος θα περνούσε απαρατήρητο, αν δεν έδιναν (για άλλη μια φορά) μαζικά το παρών τους στο εθνικό προσκλητήριο οι επιστολογράφοι (και ποιητές) της εφημερίδας μας οι οποίοι και φρόντισαν να μας ενημερώσουν και να μας θυμίσουν.
ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ σας λέω, διαβάζοντας τις επιστολές και τα ποιήματα και είπα να λάβω μέρος αύριο με τη σημαία μου (και χωρίς τη φουστανέλα μου) στη μίνι παρέλαση που θα γίνει στο πεζόδρομο του Όκλι.
ΔΕΝ ξέρω ποιος επέλεξε να γιορτάσουμε στην εθνική μας επέτειο στο Όκλι, αλλά θα συμφωνήσω ότι η επιλογή ήταν πέρα και πέρα εύστοχη, γιατί εθνική επέτειος δεν μπορεί πια να γιορταστεί χωρίς καφετέριες και σουβλάκι.
ΠΩΣ να θυμηθείς τους ηρωικούς αγώνες των προγόνων σου χωρίς φραπεδιά, τσάμικο, τσίκνα και σουβλάκι; Αμ, δεν γίνεται…
ΤΟ Όκλι, είναι ήδη η πρωτεύουσα των καφετεριών της Αυστραλίας και δεν αποκλείεται να γίνει και η παγκόσμια μητρόπολη των σουβλατζίδικων!
ΣΑΝ τα μανιτάρια σας λέω φυτρώνουν οι καφετέριες και τα καταστήματα που πουλούν σουβλάκι στο καλαμάκι.
ΑΣ επιστρέψω, όμως, στην εθνική μας επέτειο. Λοιπόν, αν οι νεοχαζοί, όπως πολλοί αντιφασίστες και (όψιμοι) δημοκράτες ισχυρίζονται, είναι για τα πανηγύρια, τότε πού αλλού θα μπορούσε να εμφανιστεί αν όχι στην πόλη μας η Χρυσή Αυγή;
ΟΠΕΡΑ οι άνθρωποι δεν βλέπουν, τα θέατρα και τα εικαστικά δρώμενα τους αρρωσταίνουν και οι κλιματολογικές αλλαγές δεν τους αφορούν.
ΤΟ μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το έθνος, το αίμα (το… ελληνικό!) η τιμή και να δουν (σύντομα) στο σκοτεινό ορίζονται τη… Χρυσή Αυγή!
ΣΥΝΕΠΩΣ, μη το παίρνετε προσωπικά (και κατάκαρδα) όταν εμφανίζονται αποκλειστικά στις εκδηλώσεις και παρελάσεις που γιορτάζει (το κυνηγημένο) Έθνος το ηρωικό του παρελθόν.
ΕΔΩ που τα λέμε (και ελπίζω να μείνει μεταξύ μας) έχουν μεγάλες συμπάθειες και στην παροικία μας οι χρυσαυγίτες.
ΣΑΣ πληροφορώ ότι δεν είναι λίγοι οι συμπάροικοι που συμφωνούν με τη δράση της Χρυσής Αυγής στην πατρίδα η οποία και «αγωνίζεται» για την επικράτηση των… ελληνικών ιδανικών.
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, οι καιροί είναι περίεργοι και πάνω στα μαυροφορεμένα (φουσκωτά) παλληκάρια της Χ.Α. έχουν πέσει όλοι (για να δείξουν πόσο δημοκράτες είναι), κάνουν την πάπια και χαίρονται από μέσα τους.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι «προϊόν» της οικονομικής κρίσης. Εκεί ήταν πάντα. Μέσα μας ζούσε και δήλωσε «παρών» όταν μισό εκατομμύριο συμπατριώτες μας της το ζήτησαν με την ψήφο τους.
ΣΤΟΝ εθνικισμό και στον κακώς νοούμενο πατριωτισμό έχει τις ρίζες της. Πατριώτες και λάτρες του ελληνικού πολιτισμού είναι και οι οπαδοί της.
ΤΟ ότι το (μαύρο) φάντασμά της πλανάται και στη Μελβούρνη το θεωρώ φυσιολογικό…
ΤΟ αντίθετο θα ήταν έκπληξη. Να μην έχει συμπαθούντες στους Έλληνες του εξωτερικού που είναι δυο φορές πιο πατριώτες από όσους κατοικούν στην πατρίδα.
ΑΝ ρίξτε μια ματιά στις εκδηλώσεις που οργανώνουν οι διάφοροι φορείς της παροικίας μας θα διαπιστώσετε ότι περισσότερες από αυτές γίνονται επ’ ευκαιρία θρησκευτικών γιορτών, απελευθερωτικών αγώνων ή να τιμηθούν ήρωες τέτοιων αγώνων.
ΕΝΤΑΞΕΙ, κάνουν και ορισμένα Φεστιβάλ οι εθνικοτοπικοί φορείς, να τιμήσουν και τα αγροτικά, κτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα του τόπου τους που ήταν και παραμένουν διαλεκτά.
ΕΤΣΙ γεννήθηκαν τα Φεστιβάλ όπως αυτό της Σαρδέλας, του Ούζου, του Ταύρου του Κρασιού, της Φασολάδας, της Σταφίδας και (βεβαίως!) της Φασκομηλιάς!
ΑΠΟΡΩ πώς οι Λάκωνες, που παραδοσιακά βρίσκονταν δεξιότερα όλων των Ελλήνων και λόγω Λεωνίδα είναι υπερ-πατριώτες (και λόγω Λυκούργου light χρυσαυγίτες) δεν έχουν οργανώσει ακόμα ένα Φεστιβάλ για τη… Ρίγανη του Ταϋγέτου.
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, να μην έχουν ακόμα αντιληφθεί ότι βρίσκεται εδώ και χρόνια σε εξέλιξη μια διεθνής συνωμοσία εναντίον των ελληνικών προϊόντων και ότι οι συνωμότες έχουν συμπεριλάβει στα σχέδιά τους και τη ρίγανη του Ταϋγέτου.
ΜΕΤΑ την εδαφική μας ακεραιότητα, την εθνική μας κυριαρχία, τον πολιτισμό μας και την ορθοδοξία μας, τα «ξένα κέντρα», πίσω από τα οποία κρύβεται ο σιωνισμός (και ο καπιταλισμός) έχουν βάλει στο μάτι και τα προϊόντα μας.
ΚΑΙ αυτό δεν το κάνουν μόνο για να μας πλήξουν οικονομικά, αλλά κυρίως, για να αλλοιώσουν τις παραδοσιακές μας γεύσεις, που αποτελούν διαχρονικά αναπόσπαστο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας.
ΤΗΝ αρχή την έκαναν οι Δανοί με τη φέτα μας, για να ακολουθήσουν οι Ολλανδοί με το κεφαλοτύρι μας, μέχρι που ξύπνησε και η Ευρωπαϊκή Ένωση και απαγόρευσε εντελώς το… κοκορέτσι μας.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ μπήκαν στο χορό και οι (πολύ-πολιτισμένοι) Καναδοί και άρχισαν να παράγουν ούζο, ενώ οι Κινέζοι ετοιμάζονται να εξάγουν στην Ευρώπη και… τσίπουρο.
ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι τα τελευταία χρόνια στο ανθελληνικό στρατόπεδο (το μεγαλύτερο στο είδος του στον κόσμο) έχουν προσχωρήσει και οι ακραίοι ισλαμιστές.
ΓΙΑ να είμαι ειλικρινής μαζί σας, αυτό το αντιλήφθηκα και εγώ πρόσφατα, διαβάζοντας τη στήλη αλληλογραφίας του «Νέου Κόσμου».
Η μεγάλη πλειοψηφία των επιστολογράφων μας (και, ιδιαίτερα, όσοι διαθέτουν πατριωτικές ευαισθησίες) πέρα από οποιαδήποτε πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση, υποστηρίζουν το καθεστώς του Άσαντ!
ΤΟ ότι η οικογένεια Άσαντ έχει καθίσει στο σβέρκο του λαού της Συρίας πάνω από 50 χρόνια και το ότι ο σημερινός κληρονόμησε τη χώρα από τον πατέρα του, κανέναν «δημοκράτη» δεν απασχολεί.
ΤΟ ίδιο είχε συμβεί και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού (κάθε ιδεολογικής απόχρωσης) είχε ταχθεί με το μέρος του Μιλόσεβιτς και του Ράντοβαν Κάραζιτς.
ΜΑ είναι δυνατόν δεξιοί και αριστεροί να υποστηρίζουν το αντιδημοκρατικό και αυταρχικό καθεστώς του Άσαντ; Γιατί το κάνουν;
ΛΟΙΠΟΝ, άλλοι το κάνουν γιατί οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι σκοτώνουν Χριστιανούς, οπότε και κινδυνεύει η θρησκεία μας, άλλοι γιατί υπέρ των αντικαθεστωτικών έχουν συνταχθεί διάφοροι εχθροί μας, Τούρκοι, Αμερικανοί, Γερμανοί, και άλλοι γιατί στο πλευρό του Άσαντ βρίσκονται οι «φίλοι μας» οι Ρώσοι.
ΤΩΡΑ, αν κοντά στα πιο πάνω προσθέσετε ότι οι περισσότεροι με το που ακούν για μουσουλμάνους βγάζουν σπυράκια, μπορείτε να καταλάβετε πιο εύκολα το γιατί.
ΚΑΙ μιας και ασχολήθηκα με τη στήλη της αλληλογραφίας να σας πω ότι πριν ο «κόκκινος» Πάνος προλάβει να απαντήσει στην επιστολή του Πολύκαρπου Λώλου (και σε μένα) δέχθηκε νέα πυρά από ένα παλιό και γρήγορο (δεξιό) «πιστόλι».
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ στην επιστολή του κ. Κυριάκου (Βαβάκη) ο οποίος και περνά τον έρμο τον Πάνο από δεκατέσσερις (εθνικιστικές) γενιές.
ΑΦΟΥ του κάνει παρατήρηση γιατί σπαταλά το χώρο «της εφημερίδας μας» όπως γράφει, μιας και την θεωρεί (και) «δική του», στη συνέχεια τον αποκαλεί «σεσημασμένο και μη μετανοούντα κομμουνιστή» που χρησιμοποιεί για προπαγανδιστικούς λόγους «φθηνή τεχνική λες και εμείς τρώμε κουτόχορτο».
ΚΑΙ επειδή ο κύριος Κυριάκος είναι από αυτούς που δεν τρώνε (αριστερό) κουτόχορτο τα βάζει με τον «ιδεολόγο» της εδώ Αριστεράς που προσπαθεί να μας πείσει ότι η Εθνική Αντίσταση ήταν έργο του ΚουΚουέ.
ΣΕ κάποιο άλλο σημείο της επιστολής του προβαίνει και στην εξής πρωτοποριακή διαπίστωση: «Αυτό το σχεδόν ανύπαρκτο κόμμα (δηλαδή το ΚΚΕ) που η ύπαρξή του υπονομεύει την ύπαρξή μας…» και λοιπά.
ΤΩΡΑ πώς είναι δυνατόν η ύπαρξη ενός (σχεδόν) ανύπαρκτου κόμματος να υπονομεύει την ύπαρξη μιας ολόκληρης χώρας, δεν το καλοκατάλαβαν, αλλά δεν πειράζει.
ΕΛΠΙΖΩ ο κύριος Κυριάκος να μπει στον κόπο να μας το εξηγήσει λίγο πιο αναλυτικά όταν θα επανέλθει στο θέμα μετά την απάντηση που του ετοιμάζει ο Πάνος Σταματόπουλος.
ΠΡΙΝ τελειώσω, να σας πω ότι φοβάμαι ότι ο Σπύρος Λούις στο Μπέργουικ, θα έχει την ίδια τύχη που έχει και ο Λεωνίδας στο Μπράνσγουικ.
ΚΑΘΕ λίγο και λιγάκι όλο και κάποιος ανθέλληνας της περιοχής που δεν έχει ξανακούσει για τον κύριο Spiros, θα του πετά μπογιές, θα τον βάφει και, με δυο λόγια, δεν θα του συμπεριφέρεται όπως ταιριάζει σε ένα ολυμπιονίκη μαραθωνοδρόμο.
ΑΥΤΑ για σήμερα, μακριά από χρυσαυγίτες και τα λέμε από βδομάδα
