Αγκάθι για το Εργατικό Κόμμα, και μετεκλογικά, ο φόρος ρύπανσης (Carbon Tax). O φόρος, που έστειλε τους Εργατικούς στην αντιπολίτευση απειλεί να διασπάσει το κόμμα με τις παρατάξεις να σχεδιάζουν την αντίδρασή τους στην ανάκληση του σχετικού νόμου με ιδεολογικά κριτήρια.

Η κυβέρνηση Abbott έδωσε για διαβούλευση το σχέδιο του νόμου, που θα ακυρώσει το φόρο ρύπανσης του περιβάλλοντος και θα της επιτρέψει να υλοποιήσει το δικό της σχέδιο προστασίας του περιβάλλοντος από ζημιογόνους ρύπους. Το κυβερνητικό σχέδιο γνωστό ως «Direct Action» προβλέπει τη μεταβίβαση στους φορολογουμένους του κόστους βαθμιαίας μείωσης των ρύπων, σε αντίθεση με το σχέδιο του Εργατικού Κόμματος, το οποίον επιμερίζει το κόστος στις ρυπογόνες βιομηχανίες.

H κυβέρνηση Gillard επέβαλε το φόρο ρύπανσης την 1η Ιουλίου 2012, αναγκάζοντας 260 ρυπογόνες βιομηχανίες –εξαιρουμένων των εταιρειών μεταφορών και αγροτικών καλλιεργειών– να πληρώνουν $23 για κάθε τόνο ρύπων που αποδεσμεύουν στην ατμόσφαιρα. Το νομοσχέδιο Gillard προέβλεπε την αντικατάσταση –το οικονομικό έτος 2014-2015– του συστήματος καθορισμού του φόρου ρύπων από το κράτος, από σύστημα καθορισμού του φόρου ανά τόνο από την αγορά (Emissions Trading Scheme).
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Gillard αποζημίωσε τους πολίτες για την αναμενόμενη αύξηση του κόστους ζωής, καθώς οι βιομηχανίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν στερεά καύσιμα και άλλοι βιομηχανικοί κλάδοι άρχισαν να μεταβιβάζουν το έξτρα κόστους παραγωγής στους καταναλωτές.

Ο αδέξιος χειρισμός του φόρου ρύπανσης από τις κυβερνήσεις Gillard και Rudd έδωσαν τη δυνατότητα στο Συνασπισμό των συντηρητικών κομμάτων να αναγάγουν το φόρο σε δημοψήφισμα στις εθνικές εκλογές της 7ης Σεπτεμβρίου. Η ηγεσία της συντηρητικής παράταξης έπεισε το μέσο ψηφοφόρο, ότι ο φόρος ρύπανσης είναι ένας «τοξικός φόρος», που αυξάνει το κόστος ζωής, αποθαρρύνει τις επενδύσεις σε διάφορους κλάδους της αυστραλιανής βιομηχανίας και απειλεί να στείλει περισσότερους πολίτες στην ανεργία. Η συνθηματολογία του Συνασπισμού κυριάρχησε, προεκλογικά, και ο φόρος ρύπανσης συνετέλεσε στον αποδεκατισμό των Εργατικών στις εθνικές εκλογές του παρελθόντος Σεπτεμβρίου.

To Εργατικό Κόμμα, απορροφημένο από τους εσωκομματικούς αγώνες για την αρχηγία, ελάχιστα ασχολήθηκε με την εναλλακτική περιβαλλοντική πολιτική του Συνασπισμού, παρ’ ότι κορυφαίοι οικονομολόγοι της χώρας προειδοποιούν για την ανεπάρκειά του και το υψηλό κόστος του για το μέσο πολίτη.
H πλειοψηφία των οικονομολόγων κρίνουν πιο συμφέρον, οικονομικά, το πρόγραμμα εμπορίας ρύπων (Emissions Trading Scheme), ενώ αμφισβητούν τη δυνατότητα του προγράμματος «Direct Action» να μειώσει τους ρύπους κατά 5% μέχρι το 2020. Υπολογίζεται, ότι την προσεχή τετραετία η υλοποίηση του προγράμματος «Direct Action» θα κοστίσει 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση πρωτοβουλιών μείωση των ρύπων. Τα χρήματα αυτά θα βγουν από τον κρατικό κορβανά αντί των ταμείων των ρυπογόνων επιχειρήσεων.

Ουσιαστικά, η κυβέρνηση Abbott θα εφαρμόσει μία πολιτική η οποία θα χρηματοδοτείται από τους φορολογουμένους της χώρας με χρήματα που θα μπορούσαν να διατεθούν για άλλες ανάγκες, χωρίς εγγύηση ότι το πρόγραμμα “Direct Action”θα επιτύχει το ζητούμενο αποτέλεσμα, τη βαθμιαία μείωση των ρύπων.
Ο πρωθυπουργός ισχυρίζεται, ότι ο Συνασπισμός έλαβε τη λαϊκή εντολή στις εκλογές τη 7ης Σεπτεμβρίου να υλοποιήσει την εναλλακτική περιβαλλοντική πολιτική του και καλεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίξουν το κυβερνητικό νομοσχέδιο. Ο κ. Abbott δηλώνει, ότι «η καθυστέρηση ψήφισης του νομοσχεδίου θα επιβαρύνει οικονομικά το μέσο πολίτη της χώρας».

Τι θα πράξει το Εργατικό Κόμμα; Θα ψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο ή θα συμπράξει μ του πράσινους στη γερουσία για να το καταψηφίσουν;
Τα μηνύματα από το Εργατικό Κόμμα είναι αντιφατικά. Δημοσιεύματα των αγγλόφωνων μέσων ενημέρωσης φέρουν τον αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Bill Shorten, να αναθεωρεί την πολιτική του κόμματός του. Κατά τα δημοσιεύματα ο κ. Shorten προτίθεται να στηρίξει την κύρωση του φόρου ρύπανσης για πραγματικούς και πολιτικούς λόγους.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι υποστηρικτές του θεωρούν, ότι είναι «άσκοπη» η εμμονή του Εργατικού Κόμματος στο Carbon Tax, που ο αυστραλιανός λαός απέρριψε. Προφανώς, ο κ. Shorten και η ομάδα του εκτιμούν, ότι το Εργατικό Κόμμα θα κερδίσει πολιτικά αν «σεβαστεί» τη λαϊκή εντολή της κυβέρνησης Abbott και ψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο. Άλλωστε, το Εργατικό Κόμμα έχει δεσμευτεί να αντικαταστήσει το Carbon Tax με την πολιτική Εμπορίας Ρύπων, οπότε δεν θα ζημιώσει πολιτικά ψηφίζοντας το κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Ταυτόχρονα, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί, ότι η συναίνεσή της για την ανάκληση του Carbon Tax θα της προσφέρει τη δυνατότητα «να πολεμήσει συστηματικά το κυβερνητικό πρόγραμμα «Direct Action», να τεκμηριώσει τις αδυναμίες του και να αποκαλύψει το πραγματικό κόστος του κυβερνητικού προγράμματος για το μέσο πολίτη».

Η τελική απόφαση θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα του κ. Shorten να πείσει τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του για την ανάγκη αναθεώρησης της περιβαλλοντικής πολιτική της αντιπολίτευσης. Η αριστερά δεν δείχνει πρόθυμη να ψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο, με ορατό κίνδυνο τη διάσπαση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Αν και διαβλέπει τα πολιτικά οφέλη από την αλλαγή πολιτικής η αριστερά δεν φαίνεται πρόθυμη να συνεργαστεί για την ανώδυνη μετάβαση στη νέα φάση, η οποία θα καταστήσει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το Εργατικό Κόμμα κυρίαρχη δύναμη στη νέα αντιπαράθεση για την περιβαλλοντική πολιτική της χώρας.

Εικάζεται, ότι στις συνεδριάσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας ο κ. Shorten θα χρησιμοποιήσει το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, αν το Εργατικό Κόμμα καταψηφίσει το κυβερνητικό νομοσχέδιο. Κατά γενική εκτίμηση, o κ. Abbott παίζει το χαρτί των πρόωρων εκλογών προκειμένου να εξασφαλίσει την κατάργηση του Carbon Tax πριν τον Ιούλιο του 2014, που η νέα σύνθεση της γερουσίας θα εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους για τύχη του νομοσχεδίου.

Κομματικά στελέχη εκτιμούν, ότι η τελική απόφαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα καθορίσει το πνεύμα συνεργασίας των παρατάξεων σε βασικά θέματα πολιτικής και θα επιβεβαιώσει τον κ. Shorten ως αδιαμφισβήτητο ηγέτη του Εργατικού Κόμματος.