Την Κυριακή, 10 Νοεμβρίου, αρχίζοντας από τις 12 το μεσημέρι, στο Oakleigh, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Δημήτρια», θα γίνει το Μακεδονικό Φεστιβάλ. Τραγούδια, ζωντανή μουσική, γλέντι, χορός και τα πάντα έχουν προετοιμαστεί με περισσή φροντίδα για να μπει, ακόμη μια φορά η ανεξίτηλη σφραγίδα της επιτυχίας από τους Μακεδόνες της πόλης μας. Η εκδήλωση, όπως είναι ήδη γνωστό, θα γίνει στο ζωντανό, «ελληνικό» χώρο, που περιλαμβάνεται στις οδούς Atherton & Eaton Mall.

Όλοι, λοιπόν, τη Κυριακή στο «Μακεδονικό Φεστιβάλ», στο γλέντι που οργανώνει η Παμμακεδονική Ένωση Μελβούρνης και Βικτώριας στο πλαίσιο των «Δημητρίων».
Ο γράφων δεν έχει καμία πρόθεση να παραστήσει τον υπερπατριώτη ούτε και να συστήσει στους αναγνώστες μας πράγματα που τούς είναι γνωστά. Απλά επιθυμεί να υπενθυμίσει, ότι υπάρχουν ενώσεις, σύλλογοι, αδελφότητες και οργανισμοί που χρειάζονται περισσότερη βοήθεια, προσοχή, υποστήριξη, συμπαράσταση. Είναι γνωστός ο αγώνας των απανταχού της γης Παμμακεδονικών Ενώσεων, για το γνωστό θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Είναι εξίσου γνωστοί και οι αγώνες των Κυπρίων αδελφών μας. Αυτοί οι δύο για την ώρα αγωνίζονται, αγώνα άνισο, να πείσουν τους «φίλους» μας για τα οφθαλμοφανή δίκαιά μας.

Μόλις προχθές δημοσιεύθηκε στο «Νέο Κόσμο», επιστολή διαμαρτυρίας προς τον ΟΗΕ, για την προστυχιά λογοκρισίας του Δελτίου Τύπου, του εν λόγω ασυνάρτητου οργανισμού, προς όφελος των Σκοπιανών. Σε άλλο άρθρο της εφημερίδας μας, αναφέρεται πως… «Ο ΟΗΕ εκβιάζει την Κύπρο». Και ο κατευθυνόμενος αυτός οργανισμός, το σκορποχώρι που λέγεται ΟΗΕ, ξέρει πολύ καλά πόσες και ποίες αποφάσεις έχει βγάλει για τη Κύπρο. Οι ανιστόρητες μαριονέτες του ΟΗΕ θα έπρεπε να γνωρίζουν πως το πρόβλημα που έχουμε με τα Σκόπια δεν είναι απλά ένα όνομα. Είναι η Ιστορία μας, ο Πολιτισμός μας, είναι η αλήθεια και χίλια δύο ακόμη. Την Κυριακή θα πάμε στο Oakleigh να διασκεδάσουμε.

Επαναλαμβάνω πως η άποψη που προσπαθεί να εκφράσει ο γράφων είναι πως επιβάλλεται να συμπαρασταθούμε, με όλες μας τις δυνάμεις σε οποιονδήποτε αγωνίζεται για οτιδήποτε αφορά το Ελληνικό όνομα. Ακόμα περισσότερο θα πρέπει να σταθούμε δίπλα και να βοηθήσουμε, όσο γίνεται, αυτούς που «μάχονται», εντός ή και εκτός εισαγωγικών.