Το πρώτο μέτρο που έλαβε η Κυβέρνηση του Tony Abbott, την επόμενη της ορκωμοσίας της, ήταν το κλείσιμο της Επιτροπής για το Κλίμα! Ίσως η απόφαση αυτή να είχε κάποια λογική βάση, εάν επρόκειτο για υπηρεσία υψηλού οικονομικού κόστους, και αμφίβολου επιστημονικού κύρους, και η Κυβέρνηση θα την αντικαθιστούσε με κάποια άλλη, μικρότερου κόστους, αλλά και πιο αποτελεσματική.

Όμως τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει. Το κόστος της υπηρεσίας ήταν μόνο πέντε εκατομμύρια δολάρια κατ’ έτος, και η Κυβέρνηση δεν έχει προβεί στη δημιουργία μιας άλλης αντίστοιχης υπηρεσίας.

Το γεγονός ότι η Επιτροπή για το Κλίμα απαρτιζόταν από κορυφαίους επιστήμονες, εξειδικευμένους στο χώρο των κλιματικών αλλαγών, μπορεί να ερμηνευθεί ως ένδειξη πως η Κυβέρνηση προτιμάει τις απόψεις δημοσίων υπαλλήλων για περιβαλλοντικά θέματα, από τη γνωμάτευση πανεπιστημιακών καθηγητών. Βλέπετε, οι δημόσιοι υπάλληλοι, εξ επαγγέλματος, δεν έρχονται σε αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική. Απλώς την εφαρμόζουν.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σχόλιο της εφημερίδας The Age στο κύριο άρθρο της έκδοσης της 1ης Οκτωβρίου, πως ο πρώην Διευθυντής της Επιτροπής για το Κλίμα, Καθηγητής Tim Flannery, σε διάστημα μικρότερο της μιας εβδομάδας μετά την κατάργησή της από την Κυβέρνηση, συγκέντρωσε το ποσό των $900.000 από δωρεές του κοινού, με αποτέλεσμα την ανασύσταση της Επιτροπής, ως μη κυβερνητικού φορέα.

Είναι αξιοπαρατήρητο το ότι στο κύριο άρθρο του Σαββάτου, 26 Οκτωβρίου, η εφημερίδα The Age έχει δώσει τον ακόλουθο τίτλο: “Abbott and Hunt reckless on climate” – «Απερίσκεπτοι για το κλίμα ο Abbott και ο Hunt». Σημειώνω πως ο Greg Hunt είναι Υπουργός Περιβάλλοντος.

Το κύριο άρθρο της εφημερίδας αρχίζει ως ακολούθως: «Να πιστεύεις ή να μην πιστεύεις; Αυτό δεν είναι το ερώτημα. Η επιστήμη έχει αποφανθεί. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες παράγουν αέρια του θερμοκηπίου τα οποία απειλούν την ευημερία των μελλοντικών γενεών και απαιτούν τη λήψη μέτρων από την παρούσα γενεά».
Και όμως, η νέα Κυβέρνηση καταλύει μέτρα που η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε εισαγάγει για την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού κινδύνου. Με άλλα λόγια, κατά την κρίσιμη αυτή περίοδο, η Αυστραλία ακολουθεί μια οπισθοδρομική πολιτική στο θέμα της κλιματικής αλλαγής, σε αντίθεση με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, οι οποίες ενισχύουν τα μέτρα τους για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που θα επηρεάσει αρνητικά τις μελλοντικές γενιές.

Και όμως, η Αυστραλία θα πληγεί σε μεγαλύτερο βαθμό από την κλιματική αλλαγή από ότι οι χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, όπως φαίνεται από το ακόλουθο απόσπασμα από πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην βρετανική επιθεώρηση Nature Climate Change: «Γεωγραφικώς, όλη η αραβική χερσόνησος, όλη η ινδική επικράτεια, η βόρεια Αυστραλία, η νοτιοανατολική Ασία κατά μεγάλα της τμήματα, τέλος η Καραϊβική θάλασσα θα υποστούν – αμείλικτα.- τις συνέπειες αυτής της (απότοκου της άνευ περιορισμού εκβιομηχάνισης) κλιματικής αλλαγής».

Επίσης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος της Αυστραλίας, που προσελκύει μεγάλο αριθμό ξένων τουριστών, κινδυνεύει από τον αποχρωματισμό των κοραλλιών και τον σταδιακό τους θάνατο που προκαλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών.

ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΗΣ ΔΗΛΩΝΕΙ Ο JOHN HOWARD

Εν όψει αυτών των εξελίξεων, παραξενεύει το γεγονός ότι ο κ. John Howard, τέως Πρωθυπουργός της Αυστραλίας, σε πρόσφατη ομιλία του στο Λονδίνο για την κλιματική αλλαγή, χαρακτήρισε τον εαυτόν του ως “something of an agnostic on global warming”.
Μάλιστα, ως «αγνωστικιστή» περιέγραψε ο κ. Howard τον εαυτόν του για την κλιματική αλλαγή, που η επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, με καταστροφικές συνέπειες για την ανθρωπότητα.

Ο όρος «αγνωστικισμός» σημαίνει την αδυναμία του ανθρώπινου μυαλού να αποδείξει την ύπαρξη ή μη μιας μεταφυσικής αρχής, κάτι δηλαδή που βρίσκεται πέρα από την εμπειρική και θεωρητική γνώση, και εμπίπτει στο χώρο της πίστης. Όμως η κλιματική αλλαγή δεν υπάγεται στην κατηγορία των μεταφυσικών αρχών, και ως εκ τούτου οι επιστήμονες, με βάση τα ιστορικά στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους, και με τη χρήση της θεωρητικής φυσικής, είναι σε θέση να αποφανθούν με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα αν το κλίμα αλλάζει ή όχι, και ποιες θα είναι οι πιθανές επιπτώσεις για διάφορες περιοχές του Πλανήτη μας.

Η υπάρχουσα τεχνολογία, σε συνδυασμό με τη βούληση των κυβερνήσεων να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα, είναι σε θέση να μετριάσει, αν όχι να σταματήσει, την ευρισκόμενη σε εξέλιξη κλιματική αλλαγή, μειώνοντας έτσι τις καταστρεπτικές της επιπτώσεις για την ανθρωπότητα.

Για τον λόγο αυτό, σαν πολίτες αυτής της χώρας, έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε όταν βλέπουμε την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, από τη μια να κλείνει την Επιτροπή Περιβάλλοντος, και από την άλλη να μην συντάσσεται με την διεθνή κοινότητα για την αντιμετώπιση του κοινού κινδύνου.

Απορώ αν ο John Howard συνεχίζει να δηλώνει «αγνωστικιστής» μετά από την βιβλικών διαστάσεων καταστροφή που πρόσφατα προξένησε ο τυφώνας Χαϊγιάν στις Φιλιππίνες, με τις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, και τις πόλεις και τα χωριά ισοπεδωμένα.

ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ανθρωπότητα βρίσκεται προ ενός κρίσιμου για το μέλλον της διλήμματος: Είτε θα συνεχίσει να αγνοεί τα μηνύματα που από χρόνια στέλνει η φύση, και τις προβλέψεις των επιστημόνων πως η κλιματική αλλαγή θα καταστεί αναπότρεπτη σε λίγες δεκαετίες, είτε θα συνειδητοποιήσει πως δεν υπάρχει περιθώριο για αναβολές, και θα προβεί στην άμεση λήψη των αναγκαίων προληπτικών μέτρων.

Ο κ. Tony Abbott πρέπει να συνειδητοποιήσει πως έπαψε να είναι Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με τα συνεχή «όχι» στα μέτρα που κατά καιρούς πρότεινε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Τώρα αυτός έχει την ευθύνη για τη λήψη των μέτρων που απαιτούνται για το καλό της χώρας, η οποία θα επηρεασθεί σε μεγαλύτερο βαθμό από την κλιματική αλλαγή από ότι πολλές άλλες χώρες.

Με άλλα λόγια, για την Κυβέρνηση το θέμα της κλιματικής αλλαγής έπαψε να είναι πολιτικό, και παίρνει ηθικές, αλλά και υπαρξιακές διαστάσεις, αφού από τις αποφάσεις της παρούσας γενιάς θα εξαρτηθεί το μέλλον των επόμενων γενιών.

Εδώ αξίζει να μεταφέρω τις απόψεις του Νομπελίστα Αμερικανού Καθηγητή Οικονομικών, Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος αναφερόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στην εποχή μας, όπως η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια ανισότητα και φτώχεια, γράφει τα ακόλουθα:
«Οι αγορές δεν πρόκειται, από μόνες τους, να λύσουν κανένα από αυτά τα προβλήματα. Η κλιματική αλλαγή είναι κατ’ ουσίαν ένα πρόβλημα «δημοσίου αγαθού». Για να γίνουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο κόσμος, πρέπει να αναλάβουν έναν πιο ενεργητικό ρόλο οι κυβερνήσεις – σε μια εποχή που τα αιτήματα για περικοπές αυξάνονται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Αλλά ο δρόμος των περικοπών και της λιτότητας αποδυναμώνει την οικονομία σήμερα και υπονομεύει τις προοπτικές για το μέλλον.

Η λύση; Να επενδύσουμε στο μέλλον μας, με τρόπους που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής, της παγκόσμιας ανισότητας και της φτώχειας, και την ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές», αθηναϊκή εφημερίδα Το Βήμα, 9/1/13.

Καιρός λοιπόν η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να συνειδητοποιήσει πως ο αρνητισμός και ο καιροσκοπισμός από τα έδρανα της Αντιπολίτευσης πρέπει τώρα να δώσουν τη θέση τους στο ρεαλισμό και στον προγραμματισμό που υπαγορεύει η άσκηση της εξουσίας, πάντοτε με κριτήριο το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας, που είναι αδιαχώριστο από το συμφέρον της ανθρωπότητας στο σύνολό της.