ΚΑΛΗΜΕΡΑ και υπομονή. Από Δευτέρα φτιάχνει ο καιρός, αλλά από Τετάρτη θα έχουμε πάλι κρύο, αέρα, καταιγίδες και τοπικές… πλημμύρες.

ΠΡΟΧΘΕΣ, που έβλεπα στην τηλεόραση της SBS ένα ντοκιμαντέρ για τα ελληνικά νησιά, έτσι μου ήλθε να πάρω την ομπρέλα μου και να ξεκινήσω με τα πόδια για… Ελλάδα.

Η οικονομική κρίση, μπορεί να έχει φέρει τα πάνω κάτω, αλλά ο καιρός της πατρίδας (όπως και το ελληνικό Δημόσιο) δεν καταλαβαίνει από… Μνημόνια.

ΣΤΟ μεταξύ, το αμυδρό φως στο τούνελ, που λένε ότι βλέπουν οι Σαμαροβενιζελέοι, δεν είναι το τέλος της σήραγγας, αλλά το φως του (γερμανικού) τραίνου της τρόικας.

ΑΥΤΟ το έχουν αντιληφθεί πολλοί συμπατριώτες μας και προσπαθούν (όπως μπορούν) να φύγουν από τη χώρα, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ από αυτούς φτάνουν και μέχρι την Αυστραλία, πιστεύοντας ότι θα τα καταφέρουν να μείνουν, όπως τα καταφέρνουν και οι Πακιστανοί στην Ελλάδα.

ΕΛΑ, όμως, που στην Αυστραλία τα πράγματα δεν είναι τόσο χαλαρά, με αποτέλεσμα αρκετοί νεοφερμένοι να αντιμετωπίζουν αξεπέραστα προβλήματα από την πρώτη στιγμή που πατούν το πόδι τους εδώ.

Η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και ο «Νέος Κόσμος» συνεχίζουν να δέχονται επισκέψεις νεοφερμένων, που ζητούν πληροφορίες και βοήθεια.

ΤΗΝ περασμένη Κυριακή ένας νεοφερμένος συμπατριώτης μας, τηλεφώνησε στην εφημερίδα από κέντρο κράτησης παράνομων μεταναστών που τον είχαν μεταφέρει και ζήτησε να τον βοηθήσουμε.

ΝΑ τονίσουμε εδώ ότι ο άνθρωπος είχε έλθει νόμιμα (με τουριστική βίζα) την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, αλλά δεν κατάφερε να περάσει από τον έλεγχο διαβατηρίων.

Ο ελεγκτής τον ρώτησε «πού θα μείνει» και όταν ο άνθρωπος, που είχε έλθει με εισιτήριο «one way», του είπε «κάπου στο Όκλι», ο άλλος του απάντησε ότι δεν μπορεί να τον αφήσει να περάσει.

ΕΤΣΙ, μετά από λίγη ώρα, βρέθηκε στο Κέντρο Κράτησης Broadmeadows, που στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για φυλακή.

ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ και οργισμένος από την «υποδοχή», τηλεφώνησε στην εφημερίδα μας και ζήτησε βοήθεια.

Ο Σωτήρης Χατζημανόλης τηλεφώνησε αμέσως στην Κοινότητα Μελβούρνης, η οποία (αν και Κυριακή) κοινοποιήθηκε αμέσως, ειδοποιώντας παράλληλα και το Προξενείο της Ελλάδας στη Μελβούρνη.

ΤΟ απόγευμα της ίδιας μέρας, ο Σωτήρης, ο γραμματέας της Κοινότητας, Κώστας Μάρκος, το μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού, Γιώργος Κολέτσης, και ο Δημήτρης Τσιλίκης από το Προξενείο, πήγαν στο κέντρο κράτησης και προσπάθησαν να πείσουν τον αρμόδιο του κέντρου να τον αφήσουν ελεύθερο.

ΜΑΤΑΙΑ, όμως, οι εκεί υπάλληλοι και παρά την επιμονή του Δημήτρη Τσιλίκη. δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα, αφού θεωρούσαν ότι ο επισκέπτης παραβίαζε τη σχετική νομοθεσία.

ΤΟ ίδιο βράδυ, μάλιστα, τον έβαλαν στο αεροπλάνο (με εισιτήριο που πλήρωσε ο ίδιος!) και τον έστειλαν πίσω στην Ελλάδα.

ΝΑ σημειώσουμε εδώ ότι τόσο η Ελληνική Κοινότητα όσο και το Προξενείο, κάνουν ό,τι τους περνά από το χέρι σε αυτές τις περιπτώσεις και μπράβο τους.

ΕΝΤΥΠΩΣΗ στους παραβρισκόμενους στο επεισόδιο προκάλεσε η άψογη συμπεριφορά του Δημήτρη Τσιλίκη, που χρόνια τώρα εργάζεται συνειδητά στο Προξενείο και κάνει ό,τι μπορεί για την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμπαροίκων. Μακάρι όλοι οι υπάλληλοι του Προξενείου να ήταν σαν τον Δημήτρη.

ΑΣ περάσουμε, όμως, σε ένα άλλο θέμα, που -αν κρίνω από τις επιστολές και τα τηλεφωνήματα που έχω λάβει τον τελευταίο καιρό-, απασχολεί πολλούς συμπαροίκους.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια και τις εταιρίες οι οποίες μεταφέρουν το σήμα τους στην Αυστραλία.

ΟΙ εταιρίες αυτές, που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τα τελευταία χρόνια, υπόσχονται στην αρχή «λαγούς με πετραχήλια» στους ανυποψίαστους μέχρι να «βάλουν στο χέρι».

ΣΤΗ συνέχεια και όταν αρχίζουν τα «απρόβλεπτα» προβλήματα, καταφεύγουν στην πατροπαράδοτη ελληνική συμπεριφορά για να τα λύσουν.

ΣΥΝΗΘΩΣ και όταν τους…  παίρνει, δεν απαντούν στα τηλεφωνήματα των πελατών τους (οι οποίοι και έχουν καταβάλει τη συνδρομή τους) και όταν απαντούν κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι υπάρχει πρόβλημα.

ΑΛΛΑ και από τη στιγμή που μπαίνουν στον «κόπο» να απαντήσουν, είτε λένε στους συνδρομητές τους ότι «απουσιάζει ο αρμόδιος» είτε ότι «ήδη προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα».

ΤΙΣ τελευταίες εβδομάδες αρκετοί αναγνώστες μας τηλεφώνησαν για να διαμαρτυρηθούν για μια εταιρία από αυτές που μεταφέρουν ιντερνετικά το σήμα των τηλεοπτικών σταθμών στην Αυστραλία.

ΟΙ άνθρωποι, απ’ ό,τι μας λένε, δεν μπορούν πολλές φορές να παρακολουθήσουν τα προγράμματα που θέλουν γιατί «παγώνει» η εικόνα στην οθόνη της τηλεόρασης.

ΚΑΙ, βέβαια, όταν τηλεφωνούν στην εταιρία για να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση, είτε δεν παίρνουν απάντηση είτε τους δίνουν μια ακόμα αόριστη υπόσχεση χωρίς αντίκρισμα.

ΟΠΩΣ, πολλές φορές, έχω γράψει, δεν βλέπω ελληνικά κανάλια, γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν βλέπονται ούτε με…  σφαίρες.

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, όμως, ότι για πολλούς συμπαροίκους είναι μια συντροφιά. Ιδιαίτερα γι’ αυτούς που δεν τα «πάνε» πολύ καλά με την αγγλική γλώσσα.

ΘΥΜΑΜΑΙ ότι όταν έφτασε μέχρι την Αυστραλία το πρώτο τηλεοπτικό «τσουνάμι» από την πατρίδα, είχα γράψει σε αυτή τη στήλη ότι «ήταν που ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος και ήλθε και έδεσε το πράγμα».

ΜΕ αυτό εννοούσα ότι τα συγκεκριμένα κανάλια θα κάνουν περισσότερη «κακό» απ’ ό,τι «καλό», γιατί θα αποκόψουν πολλούς από την εδώ πραγματικότητα, και θα μεταφέρουν εδώ ό,τι το χειρότερο έχει να επιδείξει η πατρίδα.

ΚΑΙ η «εικόνα» που μεταφέρουν για τη Ελλάδα, κάθε άλλο παρά σχέση με τη χώρα έχει.

ΕΝΑΣ νεοπλουτίστικος χαβαλές της γκλαμουριάς είναι, όπου κάνουν πασαρέλα μεγαλοδημοσιογράφοι, πολιτικοί της πλάκας -όπως για παράδειγμα ο Άδωνις και ο Καμένος (ο… ψεκασμένος!)- και βεβαίως οι «αντιστασιακοί» και όχι μόνο… καλλιτέχνες.

ΚΑΙ ενώ όσοι βλέπουν (σχεδόν) αποκλειστικά ελληνικά κανάλια ξέρουν, με κάθε λεπτομέρεια τι καιρό κάνει στο χωριό τους και πότε θα βρέξει στην Αθήνα, εδώ βγαίνουν χωρίς… ομπρέλα, ακόμα και όταν κάνει «κατακλυσμό», όπως την τελευταία εβδομάδα.

ΣΑΣ λέω ότι δεν θα πάρουν χαμπάρι, ακόμα και αν οι Κινέζοι εισβάλουν στην Αυστραλία και φτάσουν έξω από το… Ντάντενογκ!

ΤΗ στιγμή που είναι πληροφορημένοι με κάθε λεπτομέρεια ποιοι σηματοδότες δεν λειτουργούν στην Λεωφόρο Συγγρού, δεν έχουν ιδέα ότι στην Αυστραλία έγιναν πρόσφατα ομοσπονδιακές εκλογές.

ΟΛΑ αυτά, βέβαια, είναι άσχετα με τη συνέπεια των εταιριών που προσπαθούν να οικονομήσουν πουλώντας τα ελληνικά κανάλια και οι συμπάροικοι που διαμαρτύρονται έχουν πέρα για πέρα δίκιο.

ΣΤΗΝ πάγια άποψή μου αναφέρθηκα μήπως και πείσω κανέναν να απαλλαγεί από την καταθλιπτική τηλεθέαση των ελληνικών καναλιών, που –επαναλαμβάνω- είναι στην κυριολεξία για τα πανηγύρια.

ΟΣΟΙ ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στην πατρίδα, είναι προτιμότερο να ενημερώνονται από το internet είτε διαβάζοντας τις εφημερίδες είτε ακούγοντας (εντελώς δωρεάν) ραδιόφωνο.

ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί είναι (σχετικά) καλύτεροι από την τηλεόραση, ενώ ορισμένοι εξ αυτών είναι πάρα πολύ καλοί.

ΠΡΙΝ τελειώσω οφείλω να ευχαριστήσω το συμπάροικο λογοτέχνη που φρόντισε (για άλλη μια φορά) να μου στείλει ταχυδρομικά το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Ο Λόγος» που εκδίδει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας.

ΓΙΑ να είμαι ειλικρινής, απέφυγα να το ξεφυλλίσω και να διαβάσω κάποιο ποίημα, γιατί ήμουν φοβερά συγχυσμένος διαβάζοντας στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο» τις υμνητικές κριτικές για την παρουσίαση του βιβλίου ενός γνωστού κριτικού λογοτεχνίας.
 
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: Έχουμε χάσει εντελώς το μέτρο αγαπητοί (πνευματικοί) αδελφοί. Έλεος…

ΤΕΛΟΣ, για το περιοδικό «Ο Λόγος» θα πρέπει να πω ότι, ενώ μου άρεσε το οπισθόφυλλο (με τη φωτογραφία του Ουλουρού) δεν μου άρεσε καθόλου η φάτσα του περιοδικού.

ΓΙΑ να είμαι ειλικρινής, μου θύμισε έντονα τα εθνικιστικά και αντι-εβραϊκά έντυπα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα και αναφέρονται στο «ένδοξο Ελληνικό μεγαλείο» και στον «μοναδικό και ανεπανάληπτο πολιτισμό της Ελλάδας» που τα τελευταία χρόνια «την κυνηγούν όλοι».

ΝΑΙ, σας λέω «Το Τρίτο Μάτι» μου θύμισε το εξώφυλλο, που συνήθως «ξεσκεπάζει» τις σιωνιστικές συνωμοσίες των «σκοτεινών κέντρων» κατά της χώρας μας και του περήφανου λαού της.

ΑΥΤΑ για σήμερα, να είστε καλά και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια Χαρά.