Δυο-τρεις φορές την εβδομάδα η 54χρονη Ζωή αγόραζε κεριά από ένα ψιλικατζίδικο στη φτωχογειτονιά της Ξηροκρήνης, στη Θεσσαλονίκη. «Για να διαβάζει το παιδί…» είχε πει στον καταστηματάρχη. Η κόρη της, η 13χρονη Σάρρα, ξεψύχησε προχθές το βράδυ στο παγωμένο διαμέρισμα όπου ζούσαν με το ρεύμα κομμένο εδώ και δυόμισι μήνες, δηλητηριασμένη από τις αναθυμιάσεις αυτοσχέδιου μαγκαλιού που είχε ανάψει η μητέρα της για να ζεσταθούν.

Η τραγωδία που ζει η 54χρονη μάνα από τη Σερβία, όμως, δεν ήταν αρκετή για να λυγίσει τη γραφειοκρατία. Η γυναίκα, επί δεκαεπτά ώρες αφότου διαπίστωσε ότι είχε χάσει την κόρη της, οδηγούνταν από το ένα Αστυνομικό Τμήμα στο άλλο κατηγορούμενη για το θάνατο του παιδιού της.

Η Αστυνομία ενημερώθηκε για την τραγωδία που είχε συντελεστεί στο διαμέρισμα της οδού Μπαρκοπούλου από το ΕΚΑΒ. Η μάνα, που δεν είχε ούτε η ίδια συνέλθει καλά-καλά από το μονοξείδιο του άνθρακα που είχε εισπνεύσει, συνελήφθη και οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα της Πλατείας Δημοκρατίας. Οι διαδικασίες κράτησαν έως αργά το μεσημέρι, όταν τελικά η εισαγγελέας έδωσε εντολή να αφεθεί ελεύθερη και να σχηματιστεί δικογραφία. Συνήθως, όταν υπάρχουν δυστυχήματα με εμπλοκή συγγενών, οι εμπλεκόμενοι μένουν αμέσως ελεύθεροι με προφορική εντολή από τον εισαγγελέα. Αυτό δεν συνέβη στην περίπτωση της Ζωής από τη Σερβία. Αρχικά υπήρξε διχογνωμία για το αδίκημα που θα αφορούσε η δικογραφία. Αποφασίστηκε να κατηγορηθεί για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε βαθμό πλημμελήματος και να αφεθεί ελεύθερη. Κινδύνευε να κατηγορηθεί για έκθεση ανηλίκου με συνέπεια τον θάνατο και να κρατηθεί για κακούργημα.

Ακόμη όμως και μετά την απόφαση να αφεθεί ελεύθερη, παρέμεινε για αρκετές ώρες κρατούμενη. Χρειάστηκε να περάσει τη διαδικασία της σήμανσης, όπου της πήραν δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες. Και, ακόμη περισσότερο, σε μια μάνα ψυχολογικά ερείπιο που το μόνο της έγκλημα ήταν ότι προσπάθησε να ζεστάνει το παιδί της και το κράτησε νεκρό στα χέρια της, η Αστυνομία ανακοίνωσε ότι δεν είχε ανανεώσει την άδεια παραμονής της στην Ελλάδα από το 2010. Τουλάχιστον στο σημείο αυτό αποφασίστηκε αμέσως να της χορηγηθεί υπηρεσιακό σημείωμα από την ΕΛ.ΑΣ. με το οποίο νομιμοποιήθηκε η παραμονή της. Χρειάστηκε όμως να οδηγηθεί στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Κορδελιού προκειμένου να της χορηγηθεί αυτό το περίφημο χαρτί.

Η Σάρρα είχε γεννηθεί στην Αθήνα, όπου έζησε μαζί με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδελφό της τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Όταν οι γονείς της χώρισαν η μικρή μετακόμισε με τη μητέρα της στη Θεσσαλονίκη ενώ λίγο καιρό αργότερα ο πατέρας της, που είχε φύγει στο εξωτερικό, πέθανε. Η Ζωή εργαζόταν ως καθαρίστρια και τα έφερνε βόλτα, έστω δύσκολα. Το τελευταίο διάστημα όλο και πιο σπάνια έβρισκε μεροκάματα – καθάριζε σκάλες πολυκατοικιών, έκανε ό,τι μπορούσε. Στο διαμέρισμα του τετάρτου ορόφου στην Ξηροκρήνη ζούσε περίπου δύο χρόνια. Τον Σεπτέμβριο – οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί είχαν φτάσει περίπου τα 1.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε σε μια περιουσία για την άνεργη μάνα – η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα. Στη φτωχογειτονιά της όλοι γνώριζαν ότι μάνα και κόρη ζούσαν χωρίς ηλεκτρικό. «Δεν ήταν οι μόνες. Ρωτήστε στα σπίτια. Θα δείτε πόσοι έχουν και πόσοι δεν έχουν ρεύμα», έλεγαν χθες γείτονες. «Άλλοι ψάχνουν ξύλα, άλλοι ανάβουν μαγκάλια, δεν έχουν άλλη λύση, γυρίσαμε στο ’50, πεθαίνουμε…» πρόσθεταν.

Η 54χρονη μάνα έψαχνε να βρει μια μεταχειρισμένη σόμπα για ν’ αγοράσει. Προχθές το βράδυ που το κρύο ήταν τσουχτερό αποφάσισε να ζεστάνει όπως-όπως το σπίτι της. Άναψε κάρβουνα σε μια παλιά ψησταριά και έκλεισε πόρτες και παράθυρα όσο καλύτερα μπορούσε – αυτό ήταν και το μοιραίο λάθος της. Η φωτιά άρχισε να καταπίνει το οξυγόνο απ’ το δωμάτιο και καθώς ο αέρας δεν ανανεωνόταν από πουθενά γρήγορα μάνα και κόρη ένιωσαν ζάλη. Ήταν περίπου 10 προχθές το βράδυ όταν η Ζωή έπεσε λιπόθυμη. Συνήλθε περίπου μία ώρα αργότερα. Είδε το παιδί της πεσμένο στο δάπεδο. Προσπάθησε να συνεφέρει τη Σάρρα, αλλά δεν τα κατάφερε. Ζαλισμένη ακόμη, βγήκε με δυσκολία από το διαμέρισμα και ζήτησε βοήθεια από τους γείτονες. Ο γιατρός που έφτασε στην Ξηροκρήνη διαπίστωσε ότι το κοριτσάκι είχε ήδη πεθάνει.
Η τραγική μάνα σκεφτόταν το τελευταίο διάστημα να επιστρέψει στη Σερβία. Αλλά κι εκεί δεν είχε τίποτα. Εδώ η Σάρρα μεγάλωνε, πήγαινε στο σχολείο, είχε φίλους, έπαιζε στη γειτονιά…

Χθες στο σχολείο της 13χρονης επικρατούσε θρήνος. Όπως έλεγαν καθηγητές, δεν είχαν καταλάβει τίποτε αφού μάνα και κόρη ποτέ δεν είχαν ζητήσει βοήθεια.
Οι συμμαθητές της, πάντως, έλεγαν: «Όλοι γνωρίζαμε ότι δεν είχε ρεύμα, αλλά είναι πολλές οικογένειες έτσι…».