Αρχίζοντας από τον δικό μου, προσωπικό ευσεβή πόθο, θα ήθελα να ήμουν κάπου στην Παραλιακή των Αθηνών, και να απολάμβανα τον ανοιξιάτικο ουρανό εν μέσω του χειμώνα. Με λιακάδα των 17 βαθμών Κελσίου ποιος «καίγεται» για τα πυροτεχνήματα του Ρόμπερτ Ντόιλ και «τη νύχτα που θα γίνεται μέρα» στη Μελβούρνη.

*Σε πιο πρακτικό επίπεδο, όπως θα έλεγε ο αδελφός μου ο Λευτέρης, το 2014, να είναι ένας χρόνος που δεν θα μας υποχρεώνει σε ανώμαλες προσγειώσεις. Να μπει με το μαλακό, με χαμόγελο ανοιχτόκαρδο και να μην μας εκπλήττει παρά μόνο με ευχάριστες εκπλήξεις.

*Μιλώντας για εκπλήξεις, ο νους μας, πάει στον πρωθυπουργό της χώρας ο οποίος –ελαφρά τη καρδία– υποσχέθηκε (καλά το καταλάβατε, προεκλογικά), ότι η κυβέρνησή του δεν μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Κι εκπλήξεις κι αν δεν είδαμε! Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν διευκρίνισε τι είδους εκπλήξεις θα απέφευγε και δικό μας το λάθος, πρώτον αν τον πιστέψαμε και δεύτερον αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο.

*Γιατί ‘εκπλήξεις’ κι’ αν δεν είδαν τα μάτια μας. Ιδιαίτερη αδυναμία του κ. Άμποτ, όπως φάνηκε, οι δυσάρεστες εκπλήξεις που πλήττουν τους περισσότερους από μας καίρια.

*Ευχή, να σταματήσει να μας εκπλήττει δυσάρεστα κι αν του αρέσουν οι εκπλήξεις, ας σκεφτεί και κάτι ευχάριστο να μας σερβίρει το νέο έτος. Αδυναμία του, ως έδειξε μέχρι τώρα, το τσεκούρεμα των συμβουλευτικών επιτροπών, αρχής γενομένης αυτής των Κλιματικών Αλλαγών και πιο πρόσφατα της επιτροπής για τη μελέτη θεμάτων των ηλικιωμένων ( Advisory Panel on Positive Ageing), σερβίροντας έναν «μποναμά» παραμονιάτικα στους ηλικιωμένους που σίγουρα δεν χρειάζονταν.

*Επί του ιδίου θέματος, Ευχή, να διαβάσει ο ίδιος την επιστολή που του έστειλε ο οργανισμός «Fair Go Pensioners Coalition», στον οποίο εκπροσωπούνται και οι ηλικιωμένοι της παροικίας μας και να δεήσει να απαντήσει, όπως του ζητείται από τα μέλη του οργανισμού, ο ίδιος. «Να δείξει αν έχει τα γκατς να το κάνει», όπως είπε παροικιακός παράγων.

*Τι υποθέτουμε ότι θα πει; Απευχόμαστε, πάντως, ότι… ‘είναι για το καλό τους’. Ήδη του έχει ξεφύγει ότι ‘δεν πρέπει να γίνονται διαχωρισμοί μεταξύ των μελών της κοινωνίας και οι ηλικιωμένοι μπορούν αν θέλουν, όσοι θέλουν, να έχουν θετικό ρόλο στο κοινωνικό σύνολο και να μην είναι βάρος της κοινωνίας’. Πω, πω!

*Ευχή δική μας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ηλικιωμένων, κ. Θεοδόσης Νομικός, μαζί με τον πρώην συνδικαλιστή, κ. Γιώργο Ζάγκαλη, να μη καταθέσουν τα όπλα και να επιμείνουν, όπως έκαναν με την προηγούμενη κυβέρνηση, μήπως και δει τα πράγματα ο πρωθυπουργός από άλλη σκοπιά, ακούσει –δόξα τω Θεώ αυτιά διαθέτει πέραν του δέοντος μεγάλα– τις φωνές οργής και αλλάξει, έστω και την τελευταία στιγμή, ρότα.

*Μιλώντας για οργανισμούς, ας ευχηθούμε –τώρα είναι η ευκαιρία– να γίνει μια ομαλή μετάβαση της ηγεσίας τους, από την πρώτη στη δεύτερη γενιά. Οι μεν πρώτοι να σταματήσουν να θεωρούν τους νεότερους ‘άχρηστους’, οι δε δεύτεροι να μην αναφέρονται στους πρώτους με υποτιμητικά υποκοριστικά, όπως «τα γερόντια» οι «oldies” κλπ.

 *Να ευχηθούμε επίσης ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Κοινότητας Box Hill, Γιώργος Καπνιάς, να δώσει την επιτυχημένη συνταγή της συνύπαρξης των δύο γενιών –σε Διοικητικά Συμβούλια– και σε άλλους, μιας και πρόκειται για απίστευτη –πλην πραγματική– επιτυχία. Πόσο θα κρατήσει; Όχι ο ίδιος, αλλά κάποιος άλλος, εν τοις πράγμασι, είπε ότι «τίποτε δεν πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένο. Αν είναι σήμερα καλά, δεν σημαίνει ότι θα είναι και αύριο το ίδιο. Χρειάζεται πολλή δουλειά και γαϊδουρινή υπομονή με τους «oldies». Ας περιμένουμε λίγο ακόμη. Έχουν δρόμο μπροστά τους». Τι γκαντεμιά Θεέ μου!

*Ακούγεται λίγο ανεδαφικό, αλλά, από τη φύση τους, οι ευσεβείς πόθοι αρέσκονται να βρίσκονται, όσο και να πεις, στους αιθέρες.
Ευχόμαστε να ενωθούν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι παροικιακοί οργανισμοί της Μελβούρνης και οι πρόεδροί τους με τα συμβούλια, να συγκεντρωθούν και να περιμένουν ουρά έξω από τα προσωρινά γραφεία της Κοινότητας Μελβούρνης για να δηλώσουν ότι προσφέρουν όλη τους τη ρευστή και ακίνητη περιουσία, προκειμένου να αποπερατωθεί το Πολιτιστικό Κέντρο και μετά να χτιστεί ένα άλλο μεγαλύτερο. Να είναι όλοι με μια διάθεση κοινού προσανατολισμού και ενότητας μοναδικής, γράφοντας μια νέα, χρυσή σελίδα στο βιβλίο της παροικιακής ιστορίας. Ο Βασίλης Παπαστεργιάδης –πρόεδρος της Κοινότητας– να μην ξέρει ποιον να πρωτοχαιρετίσει, ποιον να εναγκαλιστεί πρώτα και σε ποιον να δώσει τα πιο θερμά, εκ βάθους καρδίας, συγχαρητήρια. Θα είναι και το καλύτερο – by far – δώρο της γιορτής του. Με την ευκαιρία «Χρόνια Πολλά κύριε πρόεδρε!».

*Ευσεβής Πόθος τα καλά νέα να φτάσουν στην άκρη της Γης, όπου υπάρχουν ομογενείς, να τα ακούσουν, να παραδειγματιστούν και να πράξουν το ίδιο. Όλοι μαζί δε –εν συγχορδία– να φωνάζουν «Εν τη ενώσει η ισχύς!»

*Μιλώντας για ενότητα και ομοψυχία, να σταματήσουν οι πρώην πρόεδροι των παροικιακών οργανισμών την καταστροφολογία. Δεν ισχύει πάντοτε, ξέρετε, το «μετά από μένα το χάος»!

*Το είπα πριν και θα το επαναλάβω, μιας και το κακό συνεχίζεται. Να σταματήσει η πρώτη γενιά να αναφέρεται στη δεύτερη ως «νεολαία», αφού μερικοί της δεύτερης έχουν δει και εγγόνια!
Είπαμε ότι ο χρόνος περνά χωρίς να το καταλάβουμε, αυτό, όμως, δεν είναι δικαιολογία να χάσουμε στην πραγματικότητα, και την αίσθησή του.

*Ευχόμαστε, επίσης, οι νεοφερμένοι εξ Ελλάδος να μη βλέπουν τους παλιούς ομογενείς με τσαρούχια, ακόμη κι όταν αυτοί οδηγούν Μερσεντές, γιατί έχουν πάρα πολλά να μάθουν απ’ αυτούς.
Ας μη τους διαφεύγει, επίσης, ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, εκείνοι τούς άνοιξαν το δρόμο.

Στο ίδιο θέμα, να παύσουν οι νεοφερμένοι -για το καλό τους πάντοτε- να φαντάζονται τους δρόμους της Αυστραλίας στρωμένους με δολάρια. Δεν ήταν έτσι πριν και δε σκοπεύουν να αρχίσουν να στρώνονται τώρα!

* Παράκληση αναγνωστών που θα μπορούσε σίγουρα να εκφραστεί ως ευσεβής πόθος, ο Μπάμπης Σταυρόπουλος, να σταματήσει επιτέλους να ασχολείται με -και κυρίως να πικροσχολιάζει- τους ποιητές συμπάροικους και λογοτέχνες -εν γένει- της Μελβούρνης και όχι μόνο. Επιδεικνύει – ισχυρίζονται- μια αχαρακτήριστη εμμονή που φτάνει, ενίοτε, τα όρια της εμπάθειας (με την ελληνική και όχι την αγγλοσαξωνική ερμηνεία).

*Αυτά για φέτος και του χρόνου με υγεία!