Θυμάμαι άλλες χρονιές τον καιρό να συνωμοτεί κατά της Γιορτής του Ούζου, λες και δεν ήταν θεάρεστη. Να ξυπνάς το πρωί και να βλέπεις τα σύννεφα να κρέμονται απειλητικά και να μην ξέρεις πότε θα ξεσπάσει η μπόρα. Οι διοργανωτές να βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Πού θα βάλουν τον κόσμο, να είναι το πρόβλημα, αφού οι εκατοντάδες που έρχονται, σίγουρα δε χωράνε στο εσωτερικό του σπιτιού της Παλλεσβιακής Ένωσης.
Κάποιες μυστικές συμφωνίες θα πρέπει να έκανε ο καινούριος πρόεδρος της Παλλεσβιακής, Γιάννης Καρανικόλας, με τον καιρό φέτος, γιατί δεν γινόταν ιδανικότερος.
Καθαρή ατμόσφαιρα, ο ήλιος λαμπερός, αλλά διακριτικός, φύλλο να μην κουνιέται στο Λεσβιακό Χωριό όπου στήθηκε η Γιορτή του Ούζου την περασμένη Κυριακή.
Αθρόο το πλήθος, πάνω από 70% νεολαία, θα πει με ενθουσιασμό ο πρόεδρος, που ήταν εκεί για να πάρει μέρος στην όμορφη αυτή γιορτή που βρήκε το δρόμο της από τη Μυτιλήνη.
Νησιώτικοι μεζέδες, ούζο Πλωμαρίου, αχτύπητο, Μυτιληνιό γλέντι με την ορχήστρα «Στροφές», τον Άγγελο στο κλαρίνο, τον Δημήτρη στο βιολί (μπράβο Δημήτρη), και ο Καραντώνης να ξεσηκώνει τον κόσμο και να μην υποχωρεί αν δεν τους δει όλους εκεί στο χορό. Τέτοιο γλέντι μόνο μια φορά το χρόνο μπορεί να το χαρεί κανείς, να υπενθυμίζει τις παρέες – και ποιος μπορεί να διαφωνήσει μαζί του.
Ο πρόεδρος, μέσα στη γενική χαρά και το γλέντι, να χαίρεται διπλά που «τόσοι νέοι ήλθαν φέτος. Κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ ξανά!» Ούτε τα παλιά χρόνια που οι σημερινοί οικογενειάρχες ήταν παιδιά, σκέφτεται κανείς.
«Έχουν έλθει και νέοι στο Συμβούλιο» προσθέτει, κάτι που ρίχνει φως στην όλη υπόθεση. Φως και ελπίδα για το μέλλον, για τη διατήρηση της όμορφης παράδοσης του τόπου μας και στις νέες γενιές. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές και ένα ζεστό αγκάλιασμα στους νέους!
