Την τελευταία φορά που τα είπαμε με την Άντζελα Πίππος, ο γιος της ήταν μόλις 6 μηνών και την περισσότερη ώρα σαν «κουκουβάγιες» μιλούσαμε με περηφάνια για τα αγοράκια μας και ανταλλάσαμε πληροφορίες για τις άγρυπνες νύχτες μας, τον θηλασμό, το φαγητό τους και για την προσπάθειά μας να εξισορροπήσουμε τον απαιτητικό κόσμο της μητρότητας με τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις. Και έτσι εγκλωβισμένες σ’ αυτή τη ζώνη, ούτε καν που ασχοληθήκαμε με το τι έκανε ο σύντροφός της, Simon Dutton στο καθιστικό του σπιτιού τους, που έχει μετατρέψει σε στούντιο, στο τέλος του διαδρόμου.
Όταν συναντηθήκαμε πάλι ένα χρόνο μετά το κύριο θέμα της κουβέντας μας ήταν κατ’ αρχήν το «άλλο» μωρό που η Άντζελα είχε αποκτήσει πρόσφατα, τη νέα μεγάλου μήκους ταινία της οποίας η Άντζελα ήταν συμπαραγωγός μαζί με τον αγγλογεννημένο ταλαντούχο κινηματογραφιστή, σύντροφό της, τον οποίο γνώρισε πριν από πέντε χρόνια σε ένα επιπλάδικο.
Καθόμαστε σε μία καφετέρια απέναντι από τον κινηματογράφο Classic Cinema στο Elsternwick, όπου από τις 13 Μαρτίου προβάλλεται η ταινία τους «The Day of the Broken», και η Άντζελα νιώθει ενθουσιασμένη αλλά και εξαντλημένη από αυτό που αυτή και ο σύντροφός της κατόρθωσαν όχι μόνο σε επαγγελματικό αλλά και προσωπικό επίπεδο.
«Ήταν λες και μεγαλώναμε δύο παιδιά και το πραγματικό μας μωρό αποδείχθηκε πολύ πιο εύκολο από το κινηματογραφικό μας» λέει η Άντζελα που μεταξύ ανέλαβε και τη διανομή της ταινίας. «Δεν είναι ο Φράνσις πλέον μου μας ξαγρυπνά» τα βράδια λέει γελώντας.
Η απρόσμενη πορεία της Άντζελας στον κόσμο του κινηματογράφου άρχισε πριν από δύο χρόνια όταν ο Simon της άφησε ένα σενάριό του πάνω στο τραπέζι της κουζίνας για να του ρίξει μία ματιά. Το διάβασε και στη συνέχεια ως άνθρωπος που τολμά του πρότεινε να αναλάβουν μόνοι τους την παραγωγή του. «Ήμουν τόσο αφελής. Δεν γνώριζα πόσο δύσκολο ήταν το εγχείρημα» παραδέχεται «αλλά είπα ας το τολμήσουμε και το κάναμε».
Η κινηματογραφική εταιρία Counterpunch Productions γεννήθηκε -όπως η ίδια λέει- λόγω της μεγάλης μας θέλησης και αποφασιστικότητας να βάλουμε την ταινία στη μεγάλη οθόνη.
Η ταινία «The Day of the Broken» γυρίστηκε στην περιοχή St Kilda της Μελβούρνης, είναι η πρώτη ταινία του Dutton, που γυρίστηκε με πολύ λίγα χρήματα (ο Simon λέει ότι ολόκληρη η ταινία κόστισε όσο 10 σκηνές του φιλμ «The Great Gatsby»), ένα δυναμικό και ιδιαίτερα γραφικό θρίλερ στο οποίο πρωταγωνιστούν οι κωμικοί Greg Fleet και Lawrence Mooney.
«Είναι μία ταινία που διχάζει το κοινό» προειδοποιεί η Πίππος. «Είναι σκληρή, τολμηρή. Δεν είναι χολιγουντιανή ταινία. Είναι μία αυστραλιανή παραγωγή, ένα φιλμ νουάρ» προσθέτει.
Όπως η ίδια λέει, το γύρισμα της ταινίας αποδείχθηκε εύκολη υπόθεση, το δύσκολο ήταν να πουληθεί η ταινία και να μπει στις κινηματογραφικές αίθουσες. «Ήταν μία ανεξάρτητη παραγωγή και αυτό είχε τα καλά του αλλά και τα κακά του. Το θετικό ήταν ότι είχαμε απόλυτη ελευθερία να πειραματιστούμε καλλιτεχνικά και το αρνητικό ότι οι πόρτες που έπρεπε να ανοίξουν για να μπει στις κινηματογραφικές αίθουσες δεν άνοιγαν εύκολα».
Ο Dutton που το σκηνοθέτησε, και τελικά πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, γύρισε ένα μικρό κλιπ μέσα από το οποίο κατάφεραν να προσελκύσουν κάποιους χρηματοδότες αλλά και το καστ της ταινίας. «Κάναμε οντισιόν στην μπυραρία της γειτονιάς. Εγώ βοήθησα να βρούμε τους χώρους για τα γυρίσματα αλλά στην πραγματικότητα το φιλμ γυρίστηκε όπως γυρίζονταν κάποτε οι ταινίες, ανορθόδοξα».
Όταν η ταινία ολοκληρώθηκε από την ανυπομονησία τους να το βάλουν σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα δεν περίμεναν να κάνουν κάποια συμφωνία για τη διανομή του αλλά χτύπησαν κατ’ ευθείαν την πόρτα του Classic Cinema. «Ο ιδιοκτήτης του Classic, το είδε, του άρεσε και μας είπε ότι θα το χειριστεί με τον ίδιο τρόπο που χειρίζεται την ταινία οποιουδήποτε άλλου κινηματογραφιστή. Θα το βάλει για μία εβδομάδα στην αίθουσα και αν αρέσει στον κόσμο θα συνεχίσει την προβολή του» λέει η Πίππος.
«Ξέρω έχουμε ως αντιμέτωπο το Χόλυγουντ και ο ανταγωνισμός είναι ανελέητος. Είναι σημαντικό όμως το κοινό να στηρίζει τις ντόπιες παραγωγές» προσθέτει.
Τα καλά νέα είναι ότι η ταινία θα διανύσει την επόμενη εβδομάδα τη δεύτερη εβδομάδα της στην αίθουσα του Classic Cinema και τόσο ο Dutton όσο και η Πίππος ελπίζουν ότι θα καταφέρουν την παναυστραλιανή του προβολή σε κάποιους επιλεγμένους κινηματογράφους. Την ίδια στιγμή επιχειρούν και την προβολή του σε μία σειρά από κινηματογραφικά φεστιβάλ.
«Μάθαμε πολλά και πιστεύω ότι την επόμενη ταινία θα προσπαθήσουμε να την κάνουμε με κάπως πιο συμβατικό τρόπο» λέει και προσθέτει… «βέβαια υπάρχει και ο παράγοντας Φράνσις». Η Πίππος ήταν στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της όταν γυριζόταν η ταινία και ο Φράνσις γεννήθηκε όταν η ταινία είχε μπει στην φάση του editing. «Δεν μπορείς να τα ελέγξεις αυτά τα πράγματα και ως γυναίκα που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής της ένοιωσα ευλογημένη που έμεινα έγκυος» λέει και προσθέτει… «Ευτυχώς είχα εύκολη εγκυμοσύνη και κατάφερα να ανταπεξέλθω στα τρεχάματα για την ταινία και να δουλεύω έως ότου γέννησα. Δεν ήταν εύκολο αλλά με τη στήριξη που είχα από το συνεργείο τα κατάφερα».
Αλήθεια διαφώνησαν ποτέ οι δύο τους για την ταινία; «Όλη την ώρα. Πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο το ότι είμαστε ακόμα μαζί. Είναι κάπως αφύσικο να δουλεύεις τόσο κοντά με τον σύντροφό σου. Κάποιες φορές οι διαφωνίες μας κατέληξαν σε τσακωμούς και σε τελική ανάλυση το σενάριο ήταν δικό του, η ταινία ήταν δική του αλλά ποτέ δεν σταμάτησα να λέω τη γνώμη μου».
Και η Άντζελα Πίππος είναι από τις γυναίκες που τολμά να πει τα πράγματα με το όνομά τους, ιδιαίτερα για την έλλειψη αθλητικογράφων θηλυκού γένους.
Η Άντζελα Πίππος γεννήθηκε στην Αδελαΐδα και ξεκίνησε την καριέρα της στο κρατικό δίκτυο ABC ως δημοσιογράφος ενώ το 1997 μετακόμισε στη Μελβούρνη συνεχίζοντας ως αθλητικογράφος του κρατικού δικτύου. Το 2004 το ΑBC αποφάσισε να σταματήσει το αθλητικό δελτίο στις ειδήσεις με αποτέλεσμα η Πίππος να εξαφανιστεί από το βραδινό δελτίο ειδήσεων. Άφησε το ABC το 2007 και για λίγο καιρό ανέλαβε την συμπαρουσίαση ενός πρωινού αθλητικού ραδιοφωνικού προγράμματος στο σταθμό 927. Ήταν η πρώτη γυναίκα συμπαρουσιάστρια αθλητικού προγράμματος στην ιστορία του ραδιοφώνου στην Αυστραλία. Το 2006 είχε ήδη κυκλοφορήσει ένα βιβλίο το “The Goddess Advantage – One Year in the Life of a Football Worshipper” ένα καθαρά αθλητικό χρονογράφημα για το φούτι και την οικογένεια ενώ τώρα ετοιμάζει το δεύτερο βιβλίο της.
Όπως η ίδια λέει η ταινία της έδωσε την ευκαιρία να αφήσει για λίγο τον κόσμο των σπορ, γεγονός που την βοήθησε να ξεκουραστεί, «γιατί κουράζει αυτός ο κόσμος» όπως προσθέτει ενώ δηλώνει έτοιμη να επανέλθει στον κόσμο του αθλητισμού, και ανυπόμονη να επενδύσει περισσότερο χρόνο στον Φράνσις της.