Η παρατεταμένη και συστηματική κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα έχει δεινές επιπτώσεις στην υγεία και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αυτών, προειδοποίησε την Τρίτη σήμερα σε Συνέντευξη Τύπου η διεθνής ιατρική και ανθρωπιστική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontieres – MSF).
Τη στιγμή που η Ελλάδα βρίσκεται στην Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι MSF καλούν την Ελληνική κυβέρνηση και την Ευρώπη να σταματήσουν να εθελοτυφλούν μπροστά σε αυτή την απαράδεκτη πρακτική που έχει σοβαρές ιατρικές και ανθρωπιστικές επιπτώσεις.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, στην Ελλάδα, παρέχουν ανεξάρτητη ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια σε μετανάστες και πρόσφυγες σε κέντρα κράτησης μεταναστών από το 2008. Στην αναφορά που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, με τίτλο «Ο αθέατος πόνος στα κέντρα κράτησης μεταναστών» η οργάνωση επισημαίνει τις σοβαρότατες επιπτώσεις που επιφέρει η κράτηση στη σωματική και ψυχική υγεία των υπό διοικητική κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Επιπλέον, αναδεικνύει τα προβλήματα που προκύπτουν από την ανεπαρκή παροχή ιατρικών υπηρεσιών – συμπεριλαμβανομένης της αρχικής ιατρικής εκτίμησης – και έχουν ως αποτέλεσμα άνθρωποι που πάσχουν από σοβαρά ιατρικά προβλήματα να παραμένουν σε κράτηση ή ακόμα και να διακόπτουν τη θεραπεία τους λόγω της κράτησης.
«Στη διάρκεια έξι χρόνων, έχουμε πραγματοποιήσει περισσότερες από 9.900 ιατρικές εξετάσεις μέσα στα κέντρα κράτησης και σε αστυνομικά τμήματα όπου κρατούνται μετανάστες και αιτούντες άσυλο», είπε ο Απόστολος Βεϊζης, γιατρός και επικεφαλής της αποστολής της οργάνωσης στην Ελλάδα. «Παρά τις επανειλημμένες μας εκκλήσεις για διασφάλιση της παροχής ιατρικών υπηρεσιών και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, λίγες είναι οι βελτιώσεις που έχουν σημειωθεί, ενώ αντίθετα οι αρνητικές επιπτώσεις της κράτησης συνολικά οξύνονται».
Μετά την έναρξη της επιχείρησης «Ξένιος Δίας», από την ελληνική αστυνομία, το 2012, ο αριθμός των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο υπό διοικητική κράτηση εκτινάχτηκε. Η δυναμικότητα των χώρων κράτησης έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 4.500 θέσεις με τη λειτουργία πέντε προ-αναχωρησιακών κέντρων, ενώ η κράτηση εφαρμόζεται συστηματικά για τη μέγιστη δυνατή περίοδο που φτάνει τους 18 μήνες. Παράλληλα, οι ελλείψεις στην παροχή βασικών υπηρεσιών και οι συνθήκες υγιεινής παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, απαράδεκτες, αναφέρει η έκθεση.
Η έκθεση εστιάζει και στους μετανάστες και αιτούντες άσυλο κρατούνται σε αστυνομικά τμήματα, όπου όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «οι συνθήκες είναι ακόμη χειρότερες και όπου οι κρατούμενοι δεν μπορούν να προαυλιστούν για τη συνολική διάρκεια της κράτησής τους – σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι και για 17 μήνες, όπως διαπίστωσαν οι ομάδες των MSF».
Όπως έχει διαπιστώσει η οργάνωση η κράτηση είναι ιδιαίτερα επιζήμια για την ψυχική υγεία των μεταναστών και των προσφύγων και σε πολλούς απ’ αυτούς έχουν παρατηρηθεί συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης και ψυχοσωματικές εκδηλώσεις, ενώ δεν είναι ασυνήθιστο απεγνωσμένοι μετανάστες να προχωρούν σε απεργία πείνας, αυτοτραυματισμούς, ακόμα και προσπάθειες για αυτοκτονία.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, αυτή την εβδομάδα, ολοκληρώνουν την παρέμβασή τους στα κέντρα κράτησης μεταναστών στη Βόρεια Ελλάδα, μετά τη δέσμευση των Ελληνικών αρχών να παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες στα κέντρα κράτησης μεταναστών από τον Μάρτιο 2014.
Επιπρόσθετα Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προέτρεψαν τις Ελληνικές αρχές να εκπληρώσουν άμεσα τη δέσμευσή τους αυτή και να εγγυηθούν επαρκή και χωρίς διακοπές παροχή ιατρικών υπηρεσιών στους μετανάστες και αιτούντες άσυλο υπό διοικητική κράτηση.
«Τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ευρωπαϊκά όργανα δεν γίνεται να συνεχίζουν να αποποιούνται το δικό τους μερίδιο ευθύνης», δηλώνει η Ιωάννα Κοτσιώνη, υπεύθυνη για θέματα Μετανάστευσης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. «Υπόλογες για τα δεινά που επιφέρουν στους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο, δεν μπορούν να θεωρηθούν αποκλειστικά οι χώρες πρώτης εισόδου μεταναστών, οι οποίες υπό την αυξημένη πίεση για περιορισμό της εισροή μεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζουν ως μέτρο αποτροπής την κράτηση. Όλοι έχουν μερίδιο στην ευθύνη και τη ντροπή».
