ΑΚΟΥΩ συχνά-πυκνά συζητήσεις και παράπονα, για τους μικρούς αριθμούς φιλάθλων που παρακολουθούν τα παιχνίδια του νέου Πολιτειακού πρωταθλήματος.
Του περίφημου πλέον, National Premier League…
ΑΝ πέρυσι, πρόπερσι και παλιότερες χρονιές, τα Πολιτειακά γήπεδα γέμιζαν από φιλάθλους, να είστε σίγουροι ότι θα ήμουν μπροστάρης στα παράπονα και στις συζητήσεις…
ΤΑ ίδια χάλια όμως είχαμε και πέρυσι και πρόπερσι και τις παλιότερες χρονιές..
Οπότε, προς τι τα παράπονα;
ΚΑΙ για να μην ξεχνιόμαστε…
Αν κάτι άλλαξε στο φετινό πρωτάθλημα, αυτό είναι το όνομα…
Η ουσία του θέματος παραμένει η ίδια.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος…
Φέτος, «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»…
That’s all!!
ΚΑΤΑ τα άλλα, «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν»…
ΑΝ πάλι επιμένετε να αναρωτιέστε γιατί ο κόσμος στα γήπεδα δεν ξεπερνάει τους 200, 300, 400, και οι ομάδες κάνουν πάρτι αν ο αριθμός πλησιάσει τους 1000, οι λόγοι είναι πολλοί…
ΘΑ απαριθμήσω κάποιους:
-Η ποιότητα που προσφέρεται.
-Τα γήπεδα.
-Οι ηλικιακά γερασμένοι φίλαθλοι, που το πάθος τους για παραδοσιακά ιστορικές και μεγάλες ομάδες, έχει ατονίσει…
ΑΥΤΑ και καλό είναι να σταματήσουν οι «ανησυχούντες» να αναρωτιούνται κάθε λίγο και λιγάκι «γιατί δεν πάει ο κόσμος στα γήπεδα;».
ΜΙΑ αυτοκριτική χρειάζεται, λίγος ρεαλισμός και οι απαντήσεις έρχονται μόνες τους.
ΑΝ τώρα κάποιοι με ρωτήσουν πως θα διορθωθεί το πρόβλημα και πως θα επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα, η απάντηση μου θα είναι και πάλι… αποκαρδιωτική!
ΤΟ ποτάμι δεν γυρίζει ποτέ πίσω…
Έτσι και ο κόσμος δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ, κατά χιλιάδες, στα Πολιτειακά γήπεδα.
Πάρτε το απόφαση και πάμε παρακάτω…
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ με το ίδιο θέμα, εκείνο που μπορεί να γίνει για να «ωραιοποιηθεί» κάπως η κατάσταση, είναι να προωθηθούν νεαρά ταλαντούχα παιδιά στις πρώτες ομάδες.
Σίγουρα υπάρχουν τέτοια νεαρά και ταλαντούχα παιδιά…
ΑΣ τολμήσουν οι προπονητές και οι διοικήσεις, γιατί ο παππούς και η γιαγιά, πέρα από τους γονείς, τα αδέλφια και το σόι όλο, να πάνε στο γήπεδο, όφελος θα είναι…
ΜΙΑ άλλη λύση-πρόταση, είναι αυτή που τόλμησε το Ολύμπικ του Σίδνεϊ, με τον Σωτήρη Κυριάκο, έστω και για δύο παιχνίδια στο πρωτάθλημα της ΝΝ Ουαλίας.
Πήγε κόσμος στο γήπεδο, έγινε θόρυβος…
Και αποδείχτηκε ότι έστω και ένας «ξεχασμένος» διεθνής βετεράνος με λαμπρή Ελληνική, αλλά και διεθνή καριέρα μπορεί να είναι και στα ποδοσφαιρικά του γηρατειά, πόλος έλξης.
ΘΑ μου πείτε, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζονται χρήματα, χρειάζονται γνωριμίες, χρειάζεται επαγγελματική κατάρτιση, σε ότι αφορά τους παράγοντες…
ΝΑ‘ ΤΗ όμως και η «μαγική» λέξη…
-Επαγγελματική κατάρτιση!
ΜΗΠΩΣ είναι καιρός λοιπόν, να αρχίσουν να σκέπτονται επαγγελματικά και να ενεργούν αντίστοιχα όλοι όσοι ασχολούνται με το Πολιτειακό μας ποδόσφαιρο;
Μήπως να πάρουν πιο σοβαρά τους ρόλους τους, τώρα που το νέο πρωτάθλημα, «ο δ η γ ε ί» σε άλλους δρόμους;
ΑΣ το προσπαθήσουν και ποιος ξέρει;
Μπορεί να το εκτιμήσει και ο φίλαθλος κόσμος και να αρχίσει να πηγαίνει στα γήπεδα…
ΜΕ το που έγινε γνωστό ότι ο Φερνάντο Σάντος, μας αποχαιρετάει, με το τέλος του Μουντιάλ της Βραζιλίας, άρχισε και μια τρελή προπονητολογία για τον αντικαταστάτη του στην «γαλανόλευκη».
ΠΑΡΕΛΑΥΝΟΥΝ καθημερινά τα ονόματα, διάσημων, άσημων, γνωστών και άγνωστων…
Και για να είμαστε ειλικρινείς, χρειάζεται πολύ, πολύ σκέψη και μελέτη για την επιλογή του αντικαταστάτη του Πορτογάλου…
ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι η τύχη μας χαμογέλασε τα τελευταία χρόνια και το εθνικό μας συγκρότημα, έγινε δύναμη υπολογίσιμη στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη.
-Πρώτα ο Γερμανός μας Ότο Ρεχάγκελ και το «μαγικό» ’04…
– Ύστερα ο γλυκύτατος Φερνάντο Σάντος, που αγάπησε την Ελλάδα, τους Έλληνες, την εθνική μας, την γλώσσα μας…
ΤΙ θα γίνει μετά το Μουντιάλ;
Μόνον η «στρόγγυλη θεά» ξέρει…
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ και επειδή διαβάζω και ακούω, καθημερινά για υποψήφιους, θα ήθελα στον πάγκο της «γαλανόλευκης» τον Αργεντινό, Μαρσέλο Μπιέλσα.
Το όνομα του, πέρα από το ότι προπόνησε, την εθνική της χώρας του και τον Λίο Μέσι, είναι πολύ γνωστό και εδώ στην Αυστραλία, μια και ήταν από τους πρώτους στις λίστες, κάθε φορά που προέκυπτε θέμα με τους Σοκκερούς.
ΤΟ ότι ξέρει μπάλα δεν συζητιέται…
Το ότι προέρχεται από την χώρα που γέννησε Μαραντόνα και Μέσσι και δεκάδες άλλους παικταράδες, είναι από τα μεγάλα «συν».
Αν το θέλει και ο ίδιος και έχει και κάτι από το πάθος του Ότο και την σοβαρότητα του Φερνάντο, τότε επιμένω ότι είναι ο ιδανικός…
ΒΕΒΑΙΑ, λογαριάζω/λογαριάζουμε και χωρίς τον ξενοδόχο, μια και τον Μαρσέλο Μπιέλσα, δεν τον ανακαλύψαμε ξαφνικά εμείς.
Εμείς οι Έλληνες δηλαδή…
ΔΙΑΒΑΖΩ…
-Όπως προκύπτει από όσα γράφονται εσχάτως στο εξωτερικό, ο Μπιέλσα έχει προτάσεις από δύο εθνικές ομάδες της Λατινικής Αμερικής, ενώ περιμένει προτάσεις και από συλλόγους των προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών.
Δεδομένα, δηλαδή που καταδεικνύουν σαφέστατα το βαθμό δυσκολίας της αποστολής της ΕΠΟ και του προέδρου της, Γιώργου Σαρρή.
ΟΠΩΣ, λοιπόν αναφέρουν τα σχετικά ρεπορτάζ, ο Μπιέλσα έχει, ήδη, στα χέρια του πρόταση τόσο από το Περού όσο και από την Παραγουάη, ενώ ο ίδιος δηλώνει πως περιμένει προτάσεις από Ισπανία, Αγγλία και Γαλλία…
Γίνεται, λοιπόν, εύκολα αντιληπτό πως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (ΕΠΟ) που συν τοις άλλοις και από οικονομικής πλευράς, έχει και όριο στις αποδοχές που προσφέρει…
ΓΙΑ να δούμε, τι θα γίνει τελικά, γιατί, χωρίς να τον γνωρίζω τον άνθρωπο, πολύ τον πάω…
ΥΠΑΡΧΟΥΝ και κάποιοι που επιμένουν ότι ο νέος τεχνικός της Εθνικής μας θα πρέπει να είναι Έλλην…
Ανοησίες…
Εν έτι 2014 και κάποιοι είναι «κολλημένοι» στα δήθεν και στα πρέπει…
ΚΑΙ άντε, ξεχνάμε τους ξένους και διαλέγουμε Έλληνα.
Ακούω προτάσεις…
Ονόματα, διευθύνσεις…
ΚΛΕΙΝΩ το θέμα, γιατί το θεωρώ άνευ ουσίας.
Σε μια εποχή που οι κορυφαίες ομάδες του πλανήτη, Μπάγερν, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι, αλλά και εθνικές ομάδες χωρών, έχουν αποκηρύξει από καιρό το «παπούτσι από τον τόπο σου»…
Είναι τουλάχιστον κουτό και «ρατσιστικό» να κάνουμε παρόμοια συζήτηση.
Ο Φρανκ Λόουϊ δηλαδή, που διάλεξε τον Αθηναίο Ευάγγελο Ποστέκογλου για τον πάγκο των Σοκκερούς, λάθος έκανε;
Όχι βέβαια…
Σωστός είναι, πολύ μάλιστα!!
