Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Αυστραλιανής Στατιστικής Υπηρεσίας, η πιθανότητα αυτοκτονίας για τους άντρες άνω των 85 ετών είναι έως και τρεις φορές μεγαλύτερη από ό,τι σε νεαρότερες ηλικίες.
Συγκεκριμένα, το ποσοστό αυτοκτονιών που καταγράφηκε το 2012 για αυτή την ηλικιακή ομάδα ήταν 37,6 στις 100,000, αριθμός τρεις φορές μεγαλύτερος από την ανάλογη τιμή σε εθνικό επίπεδο.
Ο διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής τρίτης ηλικίας του νοσοκομείου St. Vincent Σίδνεϊ, David Burke, κατέδειξε ως κύριο αίτιο την κατάθλιψη.
«Εκτιμούμε ότι πιθανότατα το 90% περίπου των ατόμων που επιχειρούν ή διαπράττουν αυτοκτονία υπέφεραν από κατάθλιψη κατά την περίοδο που προηγήθηκε του συμβάντος» δήλωσε στο πρωινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα του ABC.
Ως πρωταρχικούς παράγοντες που γεννούν κατάθλιψη στους ηλικιωμένους, ο κ. Bourke ανέφερε την απώλεια συζύγου και φιλικών προσώπων, τη συνταξιοδότηση που συνοδεύεται από αδυναμία των ατόμων να βρουν το νέο τους ρόλο στην κοινωνία, την κοινωνική απομόνωση και τις χρόνιες ασθένειες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αυτοκτονίες σε όλες τις ηλικίες ξεπέρασαν τις 2.500 κατά το 2012, κατατάσσοντας την αυτοχειρία στην 14η θέση των κύριων αιτιών θανάτου στη χώρα, ενώ τρία τέταρτα των αυτοχείρων ήταν άντρες.
Αν και η πλειοψηφία των ηλικιωμένων σύμφωνα με τον Δρ. Bourke βρίσκονται σε καλή ψυχική κατάσταση, ένα σημαντικό ποσοστό, περίπου 10 με 20% πάσχει από κατάθλιψη στην περίοδο μετά τα 60-65 χρόνια.
Ο Δρ. Bourke έκανε ακόμη λόγο για την αυξημένη προσοχή των γιατρών σχετικά με το θέμα της κατάθλιψης, αλλά ανέφερε πως υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω δράση, όπως με την διευκόλυνση της πρόσβασης σε ιατρικές υπηρεσίες για την ψυχική υγεία.
«Τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που συναντούμε σχετικά με την ψυχική υγεία των ηλικιωμένων είναι η κατάθλιψη και η άνοια».
«Οι θεραπείες δεν είναι ριζικά διαφορετικές, αλλά πιστεύω ότι για τους ηλικιωμένους η κατάθλιψη μπορεί να διαφέρει σε σύγκριση με τους νέους».
«Θεωρώ ότι ορισμένες φορές οι μέθοδοι φαρμακευτικής θεραπείας και διάγνωσης που μπορούν να εφαρμοστούν σε ηλικιωμένους πρέπει να κατανοηθούν ειδικά και σε βάθος από τους επαγγελματίες στο χώρο της υγείας».
«Πιστεύω ότι είναι φανερή η ανάγκη για εξειδικευμένες ψυχιατρικές υπηρεσίες τρίτης ηλικίας».
