Στη Μελβούρνη μόνο θα πρέπει να υπάρχουν πάνω από εκατό ελληνικά Διοικητικά Συμβούλια διαφόρων Αδελφοτήτων, Συλλόγων και ποικίλων άλλων Οργανισμών. Εάν συμπεριλάβουμε και όλες τις εθνικότητες, και κάθε άλλο Συμβούλιο που υπάρχει στην αυστραλιανή μας κοινωνία, τότε τα Συμβούλια αυξάνονται αλματωδώς, πιθανόν σε πολλές χιλιάδες.
Τι εννοούμε όμως όταν αναφερόμαστε στη λέξη μας αυτή; Τι είναι ένα συμβούλιο; Βλέπετε ότι η ελληνική γλώσσα είναι και οδηγήτρια στις σκέψεις μας, αλλά και στο τι κάνουμε στη ζωή μας. Πώς έγινε η λέξη μας συμβούλιο; Όλοι σας το βλέπετε και αυτό. Το συν σημαίνει μαζί και το –βουλος έγινε από τη λέξη μας βουλή που σημαίνει θέληση = σύμβουλος. Η βουλή είναι από το ρήμα μας βούλομαι που σημαίνει θέλω. Άρα, βουλή σημαίνει η θέληση. Από εδώ έχουμε τη Βουλή των Ελλήνων, τους βουλευτές, τα βουλεύματα και τόσα άλλα. Από εδώ και η κλασική μας ερώτηση στην Ελληνική Εκκλησία: Τις αγορεύειν βούλεται; (= Ποιος θέλει να μιλήσει;) Τότε στην Εκκλησία μπορούσαν να μιλήσουν όλοι. Ήταν άλλοι καιροί και άλλα ήθη.
Ο σύμβουλος σήμερα σε ένα συμβούλιο είναι εκλεγμένος να αντιπροσωπεύει αυτούς που τον εξέλεξαν και όλα τα μέλη του αποτελούν τη θέλησή του. Καταρτίζονται όλοι τους σε σώμα και διοικούν το σύλλογο ως μία οντότητα. Μπορούν να διαφωνούν σε διάφορα σημεία, αλλά όταν παρθεί μία απόφαση με πλειοψηφία και με δημοκρατικό τρόπο, η απόφαση είναι συλλογική και όλοι την ασπάζονται. Ακόμη και στα υπουργικά συμβούλια όλοι δεν συμφωνούν, αλλά η κυβέρνηση λειτουργεί με τη συλλογική ευθύνη όλων των υπουργών.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ = ΛΕΞΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Το συμβούλιο λοιπόν είναι ένα όργανο διοίκησης από μία μικρή ομάδα ανθρώπων μέχρι και τις κυβερνήσεις των κρατών, αλλά και του κόσμου όλου, όπου υπάρχει δημοκρατία και οι εξουσία ανήκει στο λαό.
Έτσι έχουμε τα δημοτικά συμβούλια που διοικούν ένα Δήμο. Το εκκλησιαστικό συμβούλιο διοικεί και διαχειρίζεται την περιουσία των ενοριακών ναών. Το πειθαρχικό συμβούλιο επιβάλλει πειθαρχικές ποινές. Στην Ελλάδα έχουμε από το 1835 το Συμβούλιο Επικρατείας. Σε κάθε κυβέρνηση έχουμε το Υπουργικό συμβούλιο στο οποίο προεδρεύει ο πρωθυπουργός.
Υπάρχει και το Συμβούλιο της Ευρώπης και τόσα άλλα που τα δημιούργησε ο σημερινός μας πολιτισμός.
Στην ίδια κατηγορία του πολιτισμού μας έχουμε και άλλες λέξεις με τη συγκεντρωτική μας λέξη ΣΥΝ. Είναι και πολύ κοντά ως συνώνυμες λέξεις μας όπως: Συνέλευση, Συνέδριο, Σύσκεψη, Συνάντηση, Συνδιάσκεψη, Σύγκλητος, ίσως και άλλες. Σε όλες όμως οι άνθρωποι ΣΥΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ και όλες είναι γέννημα και θρέμμα της ελληνικής δημοκρατίας. Αυτός είναι ο λόγος που ανέφερα παραπάνω πως η Ελληνική γλώσσα ΟΔΗΓΕΙ σωστά με τις λέξεις της, κάτι που δεν συμβαίνει στις άλλες γλώσσες.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ;
Η Αγγλική το συμβούλιο το είπε Council και ο σύμβουλος έγινε Councillor. Τα πήρε έτοιμα από τη λατινική γλώσσα και ο αγγλόφωνος δεν γνωρίζει πώς έγινε η σημαντική αυτή λέξη και τι ακριβώς εννοείται με αυτήν. Σήμερα λέμε: Πάω στο Council του Monash να πληρώσω τα Rates. Εδώ οι αγγλόφωνοι έδωσαν τη σημασία των λέξεων αφού οι λέξεις δεν μιλούνε με τη σημασία τους.
Πώς όμως γεννήθηκε η λέξη Council; Οι Ρωμαίοι καλούνταν την πρώτη μέρα του μήνα να πληρώσουν τους φόρους τους και από το ελληνικό ρήμα καλώ η πρώτη αυτή μέρα ονομάστηκε Calenda. Το ελληνικό καλώ έγινε calare και το βιβλίο που καλούσαν τον κόσμο ονομάστηκε Calendarium. Το καλώ μάς έδωσε σήμερα στα Αγγλικά το Calendar = Ημερολόγιο.
Το συγκαλώ – με λατινικό τρόπο – έγινε concilium και στα Αγγλικά…απλοποιήθηκε σε … council. Προφέρεται κάουνσιλ. Επίσης από εδώ έγινε και το conciliate = συμφιλιώνω (συν+καλώ), αλλά και το reconcile = συμβιβάζω και τα παράγωγά τους: conciliation, reconciliation.
Λίγη προσοχή: Ο σύμβουλος, η συμβουλή, ο συνήγορος και συμβουλεύω, στα Αγγλικά αποδίδονται με το ρήμα counsel και με προφορά ως κάουνσεαλ, με λεπτεπίλεπτη διαφορά από το προηγούμενο.
ΚΑΙ ΩΣ ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Το Συμβούλιο το είπα παραπάνω ως λέξη πολιτισμού. Θα ήθελα να δικαιολογήσω την εκδοχή αυτή ως εξής: Στον Ο.Η.Ε. η Γενική Συνέλευση εκλέγει το Συμβούλιο Ασφαλείας = Security Council. Βλέπετε πως και εδώ η ελληνική γλώσσα οδηγεί. Το Συμβούλιο Ασφαλείας προστατεύει και αποκαθιστά τη διεθνή Ειρήνη – αυτή είναι η κοινή βουλή, η θέληση όλων μας, (φυσικά όπως και όποτε μπορεί). Χωρίς αυτό το Συμβούλιο τι θα ήταν ο κόσμος μας σήμερα;
