ΑΝΤΕ τώρα να το «σκοτώσεις» αυτό το τέρας…
ΓΙΝΕΤΑΙ; Αμ, δεν γίνεται! Και Σούπερμαν να είσαι, θα κωλώσεις…
ΕΙΝΑΙ σαν τους θανατηφόρους ιούς των νοσοκομείων, που θρέφονται και θεριεύουν με τα φάρμακα, μέχρι που, τελικά, σκοτώνουν το οργανισμό που έχουν αποικήσει.
ΚΑΙ αν δεν καταλάβατε, στην ελληνική γραφειοκρατία αναφέρομαι.
ΤΗ Λερναία Ύδρα του Δημοσίου, που όσα κεφάλια και αν της κόψεις, τα τριπλά θα φυτρώσουν…
ΜΙΛΑΜΕ για ανήμερο θεριό με αιωνόβιες ρίζες, που μακροημερεύει και ευημερεί κατατρώγοντας τις σάρκες του ελληνικού λαού.
ΤΟ πώς καταφέραμε και δημιουργήσαμε έναν τέτοιο πολύπλοκο και δαιδαλώδη γραφειοκρατικό μηχανισμό (που ούτε ο Φραντς Κάφκα δεν θα μπορούσε να περιγράψει) είναι απορίας άξιον.
ΓΙΑ να συντηρηθεί η ελληνική γραφειοκρατία, οι φορολογούμενοι της πατρίδας μας πληρώνουν τα διπλά απ’ όσα (κατά μέσο όρο) οι φορολογούμενοι των ευρωπαϊκών χωρών.
ΚΑΙ αν κοντά στο πιο πάνω ποσόν συνυπολογίσουμε και το κοινωνικό κόστος, που προκαλεί η δυσλειτουργία του, το ποσόν τετραπλασιάζεται!
ΕΝΑ παράδειγμα: η φτωχή (και χρεοκοπημένη) Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων έχει 1.504 φορείς γενικής κυβέρνησης, τη στιγμή που η πλούσια Μεγάλη Βρετανία, με 60 εκατομμύρια κατοίκους, διαθέτει μόνο 300…
ΜΕ δυο κουβέντες: μια χώρα με εξαπλάσιο πληθυσμό και ανάλογες ανάγκες, έχει πέντε φορές λιγότερους φορείς! Είπατε τίποτε;
ΜΙΑ ματιά να ρίξετε στο διπλανό γράφημα, είναι αρκετή να σας τρελάνει και να σας στείλει «αδιάβαστους» σε ψυχίατρο.
ΤΟ γράφημα, που δείχνει (χοντρικά) το γραφειοκρατικό χάος της πατρίδας μας, δημοσιεύθηκε προχθές στην «Καθημερινή» και συνοδευόταν από ένα σύντομο άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη.
ΤΑ στοιχεία του γραφήματος προέρχονται από ένα βιβλίο που συνέγραψαν έξι πανεπιστημιακοί που έκαναν «ένα ταξίδι με επιστροφή» στη δημόσια διοίκηση.
ΤΟ ότι κατάφεραν να διατηρήσουν την πνευματική τους υγεία, μετά από τα όσα είδαν τα μάτια τους (κατά τη διάρκεια της διετούς έρευνας που έκαναν) είναι άθλος – θα έλεγα εγώ.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ στο θέμα, ο Μανδραβέλης τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι: «Αν σκεφτούμε ότι ο “νόμος Πεπονή” για αξιοκρατικές προσλήψεις στο Δημόσιο άλλαξε 43 φορές σε δέκα χρόνια, πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις που πλήττουν το πελατειακό κράτος δεν έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής».
«ΠΟΣΟ δε μάλλον όσες δεν θεσμοθετούνται (για να αλλάξουν κατόπιν με Προεδρικά Διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις) αλλά είναι άτεχνες απόπειρες όπως το www.opengov.gr. Τότε πάνε άπατες, για να γυρίσουμε στην ανατολίτικη πρακτική του “μπάτε πολιτευτές και αλέστε”».
ΣΤΟ σχετικό (συλλογικό) βιβλίο που κυκλοφόρησε από τον Εκδοτικό Οίκο Παπαζήση, οι έξι πανεπιστημιακοί σημειώνουν, ότι, εκτός από τα σημεία και τέρατα που αντιμετώπισαν, ενδιαφέρον έχουν και τα στοιχεία για το δαιδαλώδες πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί ο δημόσιος τομέας.
ΩΣ συμπέρασμα, ο Πάσχος Μανδραβέλης (που ασχολείται με τέτοια θέματα) αναφέρει ότι: «Λύσεις για το δημόσιο τομέα υπάρχουν, απλώς δεν μακροημερεύουν, επειδή οι πελατειακές επιδιώξεις των κομμάτων δεν τις αφήνουν να καρποφορήσουν».
«ΟΙ δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε» γράφουν στον πρόλογό τους οι συγγραφείς, «είναι στενά συνυφασμένες με τα χαρακτηριστικά της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης στη χώρα, τις πελατειακές σχέσεις και την αγωνία περί πολιτικού κόστους, τη γραφειοκρατία που εμποδίζει την παροχή υπηρεσιών στον πολίτη και την υγιή επιχειρηματικότητα, τις ρητές και άρρητες αντιστάσεις πληθώρας πολιτικών στελεχών…».
ΜΕ άλλα λόγια, αγαπητοί αναγνώστες, τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) μπορούσαν, αλλά συνειδητά δεν ήθελαν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα.
ΟΠΩΣ έχουμε γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, μια από τις κυριότερες αιτίες της χρεοκοπίας της χώρας έχει τις ρίζες της στην απίστευτη και δαπανηρή γραφειοκρατία της δημόσιας διοίκησης.
ΑΝ κοντά σε όλα αυτά προσθέσετε ότι όσες μεταρρυθμίσεις έγιναν την τελευταία τετραετία της κρίσης, έγιναν μετά από τις αφόρητες πιέσεις της τρόικας.
ΕΤΣΙ και οι δανειστές δεν μας «εκβίαζαν» να προβούμε σε ορισμένες αλλαγές για να πάρουμε τις δόσεις, δεν θα είχε γίνει απολύτως τίποτα.
ΠΟΛΥ φοβάμαι μάλιστα, πως όταν επιστρέψουμε στις «αγορές» και την… ανάπτυξη και μπορούμε να δανειζόμαστε, θα καταργήσουμε και τις μεταρρυθμίσεις που μας επέβαλε η… μισητή τρόικα και θα επιστρέψουμε στα δικά μας. Γεια χαρά.
