ΑΝ αυτή είναι «η πρώτη σας φορά» που διαβάζετε τη στήλη, δείξτε λίγη κατανόηση…
Η σημερινή μέρα (λόγω πολλών απρόοπτων συμβάντων) είναι μια από αυτές που δεν μπορώ να «συνεργαστώ» με το μυαλό μου.
ΕΧΕΙ σας λέω κατεβάσει… ρολά ο εγκέφαλος και δεν δέχεται να εκτελέσει καμιά εντολή και να επικοινωνήσει με το περιβάλλον.
ΟΧΙ, βέβαια, ότι «επικοινωνεί» άψογα τον υπόλοιπο καιρό, αλλά τέλος πάντων (έστω με το ζόρι) ανταποκρίνεται στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του.
«ΗΤΑΝ, δηλαδή, στραβό το κλίμα το έφαγε και ο γάιδαρος και ήλθε και έδεσε το πράγμα» όπως λέγανε και στο χωριό μου.
ΑΣ αρχίσουμε, όμως, σιγά-σιγά και βλέπουμε… Άλλωστε, «τρώγοντας σου έρχεται και η όρεξη».
ΕΙΠΑ λοιπόν να αρχίσω σήμερα από τη σελίδα της αλληλογραφίας, που πάντα αποτελούσε για τη στήλη αστείρευτη πηγή έμπνευσης.
ΕΛΑ, όμως, που ότι ήταν να ειπωθεί το είπε στην προχθεσινή επιστολή του ο κύριος Κυριάκος (Βαβάκης).
ΕΤΣΙ μάλιστα και συνεχίσει ο κύριος Κυριάκος να κριτικάρει τους επιστολογράφους, με βλέπω σύντομα στο ταμείο ανεργίας.
ΓΙΑ πρώτη φορά θα τον συγχωρήσω, θυμίζοντάς του παράλληλα, ότι μου «κλέβει» την μπουκιά από το στόμα…
ΜΕ την Κυπριακή Κοινότητα δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθώ, αφού «μπήκε (επιτέλους) το νερό στο αυλάκι».
ΜΕΤΑ τον καθαρισμό (προς χάρη των… καπνιστών) του γκαράζ από τα σκουπίδια και του ψυγείου από τις μπαγιάτικες σεφταλιές, το μέλλον της Κοινότητας διαγράφεται λαμπρό.
ΚΑΙ μιας και ασχοληθήκαμε με την Κυπριακή Κοινότητα, ας πούμε δυο κουβέντες και για την Κύπρο που διέρχεται τη δική της κρίση.
ΤΑ νέα από τη μεγαλόνησο κάθε άλλο παρά καλά είναι. Και εδώ δεν αναφέρομαι στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του «Κυπριακού», που απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχιστούν και τα επόμενα 40 χρόνια, αλλά στα κοιτάσματα του φυσικού αερίου.
ΠΑΝΩ που οι Κύπριοι αδελφοί μας, ονειρεύονταν κάνοντας σχέδια ότι θα πουλήσουν το γκάζι που βρήκαν στη διψασμένη για ενέργεια Κίνα, μπήκε στη μέση ο Πούτιν και τους στραπατσάρισε τις προσδοκίες.
Η συμφωνία που υπέγραψε ο Βλαδίμηρος, με τους πρώην συντρόφους του, πλησιάζει το μισό τρισεκατομμύριο με τις σημερινές τιμές, που σημαίνει ότι για τα επόμενα 100 χρόνια, δεν θα χρειαστεί να εισάγουν οι Κινέζοι γκάζι από πουθενά αλλού.
ΑΠ’ Ο,ΤΙ φαίνεται, η μόνη χώρα που θα απομείνει να αγοράζει κυπριακό αέριο θα είναι η Ελλάδα, με την προϋπόθεση ότι δεν θα βρει στη δική της ΑΟΖ.
Η συμφωνία του Πούτιν με τους Κινέζους δεν χάλασε μόνο τα σχέδια της Κύπρου, αλλά και των ΗΠΑ, που ηγήθηκαν της εκστρατείας για να επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας.
ΚΑΙ η συμφωνία-μαμούθ υπογράφτηκε αμέσως μετά τον αμερικανικό τσαμπουκά, να απαγγείλει κατηγορίες εις βάρος πέντε αξιωματικών του Λαϊκού Στρατού, κατηγορώντας τους ότι έκλεβαν ηλεκτρονικά μυστικά από αμερικανικές εταιρίες.
ΝΑΙ, οι Αμερικανοί, που κατασκόπευαν ηλεκτρονικά ολόκληρο τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας, (όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο Έντουαρντ Σνόουντεν) κατηγορούν τους Κινέζους για κατασκοπεία…
ΕΔΩ και αν ταιριάζει η ρήση που λέει «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα».
ΤΙΣ δύο τελευταίες εβδομάδες πήγα δύο φορές στο Ελληνικό Προξενείο. Την πρώτη για να διεκπεραιώσω (μιας και μένω εκεί κοντά) την υπόθεση ενός συναδέλφου που κατοικεί στα άνετα και χλιδάτα ανατολικά προάστια και τη δεύτερη για να ανανεώσω το ελληνικό μου διαβατήριο που είχε λήξει.
ΛΟΙΠΟΝ, επειδή στο παρελθόν έχω ασκήσει έντονη κριτική και έχω γράψει πολλά και διάφορα για τη δυσλειτουργικότητα του Προξενείου που είχε ως αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται πολλοί συμπάροικοι, σήμερα, εκ των πραγμάτων οφείλω να πω μόνο καλές κουβέντες.
ΤΗΝ πρώτη φορά με εξυπηρέτησε ο (παλιός) φίλος Δημήτρης Τσιλίκης, και τη δεύτερη (για την ανανέωση του διαβατηρίου) ο Ηλίας Τσώνης, τον οποίο και δεν γνώριζα.
ΚΑΙ οι δύο ήταν φιλικοί, χαμογελαστοί, εξυπηρετικοί, συγκεκριμένοι και γρήγοροι, όχι μόνο μαζί μου, αλλά και με τους υπόλοιπους συμπαροικους που ήταν εκεί. Μπράβο τους!
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι άψογη (και αστραπιαία!) ήταν η εξυπηρέτηση και από το Δήμο Τρίπολης, ο οποίος και απέστειλε ηλεκτρονικά το πιστοποιητικό γέννησής μου μέσα σε λίγες ώρες από τη στιγμή που ο Δ. Τσιλίκης το ζήτησε για λογαριασμό μου.
ΚΑΤΑ τη διάρκεια, όμως, της δεύτερης επίσκεψής μου, συνέβη και ένα περιστατικό που θύμιζε τις παλιές «καλές» εποχές.
ΕΚΕΙ που περιμέναμε (πέντε-έξι άτομα όλα και όλα) κάποιος χτυπούσε για 15 δευτερόλεπτα με τόση δύναμη τη γυάλινη εξώπορτα, που όλοι νομίσαμε ότι θα την σπάσει…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ταράχθηκε ο αρμόδιος υπάλληλος που την άνοιξε, ο οποίος στη συνέχεια εκνευρισμένος δικαιολογημένα τον ρώτησε γιατί χτυπάει;
«ΧΤΥΠΑΩ για να ανοίξετε» απάντησε στον υπάλληλο και στη συνέχεια άρχισε να βρίζει στα αγγλικά.
ΜΑ αν περίμενες κύριε δέκα δευτερόλεπτα, θα ανοίγαμε» του είπε ο υπάλληλος, αλλά ο συμπάροικος (δεύτερης γενιάς και γνωστός μου!) το χαβά του.
ΟΤΑΝ με είδε και παρά την ταραχή του με χαιρέτησε και αφού πέρασαν λίγα λεπτά και ψιλοηρέμησε τον ρώτησα γιατί χτυπούσε την πόρτα;
ΜΕ πλησίασε και χαμηλόφωνα (για να μην ακούν οι υπόλοιποι) μου είπε ότι είχε εκνευριστεί γιατί έκανε πριν έλθει… 40 τηλεφωνήματα χωρίς να του απαντήσουν!
ΜΟΥ είπε και άλλα πολλά που δεν γράφονται φεύγοντας, για να επιστρέψει μετά από 45 λεπτά να παραλάβει το «χαρτί» που ζητούσε.
ΕΠ’ ευκαιρία του περιστατικού να επαναλάβω ότι αν και το Προξενείο, διαθέτει (λόγω της κρίσης) λιγότερους υπαλλήλους απ’ όσους απαιτούνται να διεκπεραιώσουν το φόρτο της δουλειάς, οι εναπομείναντες κάνουν ό,τι μπορούν για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ δείξτε κατανόηση και μην δυσκολεύετε ακόμα περισσότερο το έργο τους. Εργαζόμενοι είναι και αυτοί, όπως όλοι μας και έχουν τις αντοχές τους.
Ο εκνευρισμός, πέρα από ψυχοφθόρος (για όλους) δεν είναι και καθόλου αποδοτικός. Πάμε πιο κάτω:
ΑΝΤΕ τώρα να φύγεις κυνηγημένος «με την ψυχή στο στόμα» από το Αφγανιστάν ή το Πακιστάν για να γλιτώσεις από τους Ταλιμπάν και να πέσεις στα χέρια του Άμποτ και του Σκοτ Μόρισον
ΤΕΛΙΚΑ, η αυστραλιανή κυβέρνηση χορήγησε καμιά δεκαριά προσωρινές άδειες παραμονής σε πρόσφυγες με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα μπορούν πλέον να ζουν «ελεύθεροι» στο… Ναουρού!
ΕΝΑ μικρό ξερονήσι δηλαδή, στη μέση του Ινδικού Ωκεανού! Και όπως είπε ο Άμποτ, αν βρίσκουν μικρό το Ναουρού μπορούν να πάνε στην… Καμπότζη από τη στιγμή που θα υπογραφεί η σχετική συμφωνία.
ΑΠΟ τις χώρες σας φύγατε για να σώσετε το κεφάλι σας, λένε στους έρμους τους πρόσφυγες και όχι για να ζήσετε στην… καλύτερη οικονομία του πλανήτη.
ΚΑΙ σε όσους δεν αρέσει το Ναουρού και η Καμπότζη μπορούν να εγκατασταθούν στην… Παπούα Νέα Γουινέα, που τα κουνούπια και τα υπόλοιπα ζώα της ζούγκλας είναι πιο… επικίνδυνα από τους Ταλιμπάν!
Η πυροσβεστική υπηρεσία προκειμένου να σβήσει τη φωτιά ρίχνει πάνω στη βιασύνη της και κανένα φράκτη!
ΤΟ πιο πάνω «επιχείρημα» χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός μας για να δικαιολογήσει τις αντικοινωνικές περικοπές του τελευταίου προϋπολογισμού, που ως συνήθως πλήττει τους οικονομικά πιο αδύναμους.
ΣΥΜΦΩΝΑ με τον Άμποτ, η οικονομία της χώρας κινδυνεύει, όπως ένα σπίτι από την πυρκαγιά, και ο προϋπολογισμός λειτούργησε ως πυροσβεστικό όχημα, ρίχνοντας τους φράχτες κοινωνικής προστασίας των πιο αδύναμων!
ΝΟΜΙΖΩ ότι θα πρέπει ήδη να έχουμε αντιληφθεί ότι στην Αυστραλία του μέλλοντος δεν έχουν θέση οι κυνηγημένοι πρόσφυγες, οι ανήμποροι και οι οικονομικά αδύναμοι.
Η συντηρητική κυβέρνηση Άμποτ, όπως έγραψε και την περασμένη βδομάδα στη στήλη του ο συνάδελφος Κώστας Νικολόπουλος, εφαρμόζει τη θεωρία του Δαρβίνου, όπως την διατύπωσε ο τελευταίος στο βιβλίο του που πραγματευόταν την εξέλιξη των ειδών.
ΟΠΩΣ εξελίσσεται η Αυστραλία σε λίγα χρόνια θέση θα έχουν μόνο όσοι διαθέτουν χοντρά πορτοφόλια. Όλοι οι υπόλοιποι θα φυτοζωούμε στο κοινωνικό περιθώριο.
Η μεγάλη ακρίβεια σε τρόφιμα, ενοίκια, υγεία, παιδεία, δημόσια μέσα μεταφοράς και λοιπά, είναι η αιτία που αρκετοί συμπατριώτες μας, που έφθασαν στην Αυστραλία μετά την κρίση επιστρέφουν στην Ελλάδα.
ΓΙ’ αυτούς είναι ευκολότερη η επιβίωση στην χρεοκοπημένη Ελλάδα της κρίσης παρά στην… καλύτερη οικονομία του πλανήτη!
ΑΥΤΑ για σήμερα, να είστε όλοι καλά και θα τα πούμε από εβδομάδα. Γεια χαρά.
