εν είναι ότι οι άντρες κλείνουν το δρόμο προς τις υψηλόβαθμες θέσεις, για τη γυναίκα. Απλώς, αποτελώντας την πλειονότητα των καθήμενων γύρω από την τράπεζα όπου παίρνονται οι αποφάσεις, δεν τους απασχολεί η συμμετοχή ή όχι των γυναικών στις υψηλόβαθμες θέσεις.
Οι τάσεις, δε, να είναι ο φιλόδοξος εργαζόμενος διαθέσιμος σε βάση 24.7, κάθε άλλο μπορούν ν’ ανοίξουν το δρόμο στην ταλαντούχα φιλόδοξη γυναίκα που στοχεύει στις υψηλόβαθμες θέσεις του χώρου της.
Σε τελευταία έρευνα που διεξήχθη, το 60% των επαγγελματιών αντρών πιστεύουν ότι οι γυναίκες έχουν ίσες ευκαιρίες στον επαγγελματικό χώρο, άποψη που βρίσκει σύμφωνες μόνο το ένα τρίτο των γυναικών.
Η Ομοσπονδιακή Επίτροπος κατά των Διαφορών μεταξύ των Δύο Φύλων, Elizabeth Broderick, θα πει αναφορικά ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι γυναίκες υστερούν στο θέμα της φιλοδοξίας, από τους άντρες: “Εκείνο το οποίο επιθυμούν οι γυναίκες είναι να δημιουργήσουν μια καλή καριέρα και συνάμα να είναι σε θέση να φροντίσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Πιθανόν, η φιλοδοξία τους να μην είναι ακριβώς στο ίδιο καλούπι με εκείνη των αντρών. Και αυτό είναι εκείνο το οποίο επιβάλλεται να αλλάξει, όχι οι γυναίκες”.
Η ΩΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ίδια θα πει ότι οι περισσότερες εταιρίες προτιμούν τον εργαζόμενο 24/7, ο οποίος, εκτός από τη δουλειά του δεν έχει άλλες υποχρεώσεις. “Το σύστημα είναι εκείνο το οποίο επιβάλλεται να αλλάξει, αφού σχεδιάστηκε έχοντας κατά νου μόνο τους άντρες.
Η άποψή της είναι ότι ‘ανέκαθεν ήταν ενάντια στις υποχρεώσεις της γυναίκας, στις πραγματικές ανάγκες που έπρεπε να ικανοποιήσει, σήμερα όμως φανερά είναι και κατά του άντρα οικογενειάρχη ο οποίος επιθυμεί να έχει ενεργό ρόλο ως πατέρας αλλά και να φροντίσει τους ηλικιωμένους γονείς του, μια ανάγκη η οποία διαρκώς διευρύνεται όπως πληθαίνει ο αριθμός των ηλικιωμένων της χώρας”.
Η ωμή πραγματικότητα είναι ότι οι γυναίκες παρότι αποτελούν το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας, μόνο το 18% είναι σε ηγετικές θέσεις στις 200 κορυφαίες εταιρίες που έχουν καταγραφεί στο Χρηματιστήριο. Στις περισσότερες από τις εταιρίες αυτές δεν υπάρχουν γυναίκες σε υψηλόβαθμες θέσεις.
Ας μην εκληφθεί, εντούτοις, ότι οι απόψεις των αντρών, αναφορικά με το θέμα της επαγγελματικής πορείας της γυναίκας είναι πανομοιότυπες.
Ο πρόεδρος του οργανισμού Screen Australia και πρώην διευθύνων σύμβουλος της IBM, Glen Boreham, δεν δέχεται, θα πει, επ’ ουδενί λόγω, ότι οι γυναίκες στερούνται φιλοδοξίας.
“Απλώς, πρόκειται για απόψεις της παλιάς φρουράς των αντρών. Εκείνης που πιστεύει ότι ο ιδανικός εργαζόμενος είναι εκείνος ο οποίος δεν έχει παιδιά, δεν έχει γονείς οι οποίοι χρειάζονται κάποια φροντίδα και ο μοναδικός σκοπός της ζωής του, είναι η δουλειά του. Αυτή η κατηγορία των αντρών αν δεν δουν τον εργαζόμενο να είναι στη δουλειά του από τις 8 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα, σκέφτονται ότι ‘τεμπελιάζει’. Εκείνος δε που εργάζεται σε ευέλικτα ωράρια, άσχετα αν είναι άντρας ή γυναίκα, εκλαμβάνεται ότι δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. Πρόκειται για ένα σύστημα που σίγουρα δεν ευνοεί τη γυναίκα”.
Το ερώτημα που προβάλει είναι ‘πώς μπορεί να βρεθεί τρόπος να εξισορροπήσει η γυναίκα τις υποχρεώσεις της μεταξύ επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων. Πώς μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή, ώστε η προσήλωση στο ένα να μην αποβαίνει σε βάρος του άλλου.
Η οφθαλμοφανής απάντηση είναι μόνο με την αλλαγή νοοτροπίας και συστήματος, σε τελευταία ανάλυση, Η σύγχρονη τεχνολογία, επιτρέπει στους εργαζόμενους να έχουν ευέλικτα ωράρια και να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Επίσης οι ρόλοι των δύο φύλων να εξισωθούν σε μεγαλύτερο βαθμό, ώστε οι οικογενειακές υποχρεώσεις να μην είναι μονόπλευρες. Έχουν γίνει αρκετά βήματα -είναι γεγονός- προς αυτήν την κατεύθυνση, δεν φαίνεται όμως να είναι αρκετά.
Κάτι που έχουμε θίξει επανειλημμένα είναι το εργασιακό περιβάλλον να γίνει φιλικότερο προς την εργαζόμενη μητέρα.
Μόνον έτσι θα μπορέσει να απελευθερωθεί από τα ταμπού του παρελθόντος που της εμποδίζουν το δρόμο προς την επαγγελματική ανέλιξη.
Εκτιμήσεις του είδους “δεν είναι ψηλά γιατί στερείται φιλοδοξίας”, όχι μόνον την αδικούν αλλά είναι και ανυπόστατες.
