ΟΣΟΙ μέχρι τώρα, κόντρα σε όλες τις ενδείξεις, αμφισβητούσαν ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, οφείλουν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους.
ΤΑ αποτελέσματα των εκλογών για το Ευρωκοινοβούλιο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για δεύτερες σκέψεις.
ΣΤΗΝ κοινή διαπίστωση ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που ευθύνεται για την εξευτελιστική χρεοκοπία θέλει ριζική ανανέωση, οι ευφυείς Έλληνες ψηφοφόροι ψήφισαν μαζικά τον… 92χρονο Μανώλη Γλέζο!
ΤΟΥΣ περισσότερους σταυρούς απ’ όλους τους υποψήφιους πήρε ο κύριος Μανώλης, ο οποίος 8 χρόνια πριν αφήσει έναν αιώνα πίσω του, είναι υποχρεωμένος να ταξιδεύει κάθε τόσο στις Βρυξέλλες για να λαμβάνει μέρος στις συνεδριάσεις της Ευρωβουλής.
ΤΗ στιγμή, δηλαδή, που η μεγάλη πλειοψηφία των συνομηλίκων του, έχουν αποδημήσει στον άλλο κόσμο και οι λίγοι που έχουν απομείνει δεν θυμούνται ούτε το όνομά τους, ο Γλέζος θα δίνει αγώνες για τη… Νέα Ελλάδα, που ευαγγελίζεται ο Τσίπρας και ο Σαμαράς.
Η απάντηση γιατί ο Γλέζος πήρε τους περισσότερους σταυρούς απ’ όσους εκλέχτηκαν στο Ευρωκοινοβούλιο, είναι γιατί ήταν ο πιο γνωστός.
ΣΤΑ 72 χρόνια που πέρασαν από την ημέρα που μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν τη ναζιστική σημαία με τον αγκυλωτό από την Ακρόπολη, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην έχει ακούσει το όνομά του.
ΕΔΩ ψήφισαν ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές και ηθοποιούς που έβλεπαν στην τηλεόραση, δεν θα ψήφιζαν τον Γλέζο, το σύμβολο των αγώνων κατά της χιτλερικής και… μερκελικής κατοχής;
ΜΑ έτσι, θα ισχυριστούν ορισμένοι εξυπνάκηδες, δεν πρόκειται να ανανεωθεί ποτέ το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
ΒΕΒΑΙΩΣ και δεν πρόκειται να ανανεωθεί, αφού κανείς κατά βάθος δεν θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Ούτε οι πολιτικοί ούτε οι ψηφοφόροι…
ΚΑΙ έχουν δίκιο οι άνθρωποι. Διακόσια χρόνια τιτάνιων προσπαθειών χρειάστηκαν για να αποκτήσουμε το κράτος που έχουμε…
ΔΕΝ τα κλωτσάς όλα αυτά για μια ψευτοχρεοκοπία, που στο κάτω-κάτω της γραφής ήταν λογιστική και αφορούσε έναν αριθμό χαρτονομισμάτων και όχι θέματα ουσίας.
ΑΣ υποθέσουμε, έτσι για να βρισκόμαστε σε δουλειά και να έχουμε κάτι να λέμε, ότι μειώναμε στο ένα τρίτο τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και καταργούσαμε, εν μία νυκτί, τη γραφειοκρατία.
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι τα προβλήματα που θα δημιουργούσαν οι πιο πάνω μεταρρυθμίσεις, σε έναν λαό που έχει θεσμοθετήσει το δημοσιοϋπαλληλικό άραγμα μέχρι αγκύλωσης και έχει εθιστεί στην ταλαιπωρία, θα ήταν πολύ περισσότερα από τα ευεργετήματα.
ΚΑΙ ερωτώ: τι θα έκαναν οι 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν μάθει να πηγαίνουν στη δουλειά τους προκειμένου να αράζουν και να… ξεκουράζονται;
ΚΑΙ ακόμα: τι θα έκανε ένας ολόκληρος λαός, που έχει (όπως οι ναρκομανείς) εθιστεί στο να τρέχει καθημερινά, για βεβαιώσεις, σφραγίδες, ενημερώσεις, πιστοποιητικά και χαρτιά;
ΠΩΣ θα περνούσαν τις μέρες και τις ώρες τους τόσοι άνθρωποι; Η έλλειψη ταλαιπωρίας, κύριοι, δημιουργεί πιο πολύπλοκα ψυχολογικά προβλήματα από την ταλαιπωρία που, ναι μεν, σου ανάβει τα «λαμπάκια», αλλά τον ίδιο καιρό κρατά το νευρικό σου σύστημα σε εγρήγορση και σου δίνει το ερέθισμα «να βρίσεις θεούς και δαίμονες» και να αποφορτιστείς ψυχολογικά.
ΜΕ δύο λόγια, ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, δεν θα μπορούσε παρά να ψηφίσει τους ανθρώπους που πραγματικά τον αντιπροσωπεύουν. Και, τελικά, αυτό έπραξε και πάρα πολύ καλά έκανε!
ΣΙΓΑ μη ψήφιζε νέους και αδιάφθορους ανθρώπους με ευρωπαϊκό όραμα…
ΣΤΟ κάτω-κάτω, πρόθεσή μας ποτέ δεν ήταν (και δεν είναι) να γίνει η Ελλάδα μια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά να γίνει η υπόλοιπη Ευρώπη σαν την πατρίδα μας.
ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΝΤΑΣ οι Ευρωπαίοι ότι, ακόμα και με την οικονομική κρίση, συνεχίζουμε να ζούμε καλύτερα από αυτούς δεν θα αργήσουν να μας μιμηθούν.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ο 92χρονος Μανώλης Γλέζος, είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του ότι οι Έλληνες δεν ζουν μόνο καλά, αλλά και μακροημερεύουν…
ΜΠΟΡΕΙ για τους λιγότερο έξυπνους λαούς, οι χρεοκοπίες να είναι καταστροφικές, για εμάς όμως ήταν μια ανακουφιστική ανάσα χαλάρωσης και δίαιτας από τα δανεικά…
ΜΙΑ ευκαιρία, δηλαδή, παρατεταμένων διακοπών για αποτοξίνωση, μέχρι οι τοκογλύφοι των «αγορών», μη έχοντας τι να κάνουν τα επενδυτικά τους κεφάλαια, αρχίσουν πάλι να μας δανείζουν…
ΑΥΤΟ που θέλω να πω είναι, ότι αν πρέπει βρε αδελφέ να έχουμε μια έννοια, αυτή επιβάλλεται να έχει να κάνει με το πώς θα ξεκοκαλίζουμε τα νέα δάνεια και τις καινούργιες ευρωπαϊκές… αναπτυξιακές επιχορηγήσεις.
ΑΣ αλλάξουμε, όμως, θέμα και ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στην παροικία μας, που λόγω γονιδιακής κληρονομιάς, είναι η πιο έξυπνη παροικία της πολυεθνικής Αυστραλίας.
ΕΠΕΙΔΗ τον τελευταίο καιρό λέγονται πολλά και διάφορα για τους Ολύμπιους Θεούς μας και ότι δήθεν ορισμένοι εξ αυτών έχουν αποφασίσει να μεταναστεύσουν (λόγω κρίσης) στην Αυστραλία, είμαι υποχρεωμένος να ξεκαθαρίσω το θέμα ώστε να ξέρουμε τι λέμε.
ΛΟΙΠΟΝ, ο Ποσειδώνας ένας από τους πιο δύσκολους και οξύθυμους Θεούς της ελληνικής αρχαιότητας, δεν έρχεται στην Αυστραλία, γιατί δεν μπορούσε να βρει απασχόληση στην Ελλάδα, αλλά επειδή προσκλήθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Μόρελαντ.
ΤΩΡΑ γιατί η Κοινότητα Μόρελαντ κάλεσε τον συγκεκριμένο καβγατζή Θεό, που δεν εγκαταλείπει την τρίαινά του ούτε στον ύπνο του, όπως δεν εγκατέλειπαν τα κουμπούρια τους οι καουμπόηδες της αμερικανικής άγριας Δύσης, δεν ξέρω και ούτε θα κάνω υποθέσεις για να μη παρεξηγηθώ…
ΘΕΛΩ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είχαν τους λόγους τους και κάτι περισσότερο από μένα ξέρουν για τα θέματα αυτά.
ΠΡΙΝ αναφερθώ στα όσα διαδραματίζονται και στις αντιρρήσεις που υπάρχουν για την παρουσία του οπλοφόρου Θεού μας στις θάλασσες του Νότου από ντόπιους αρχαίους θεούς, να πω δυο κουβέντες για την προϊστορία της ιστορίας.
ΤΟΣΟ ο πρόεδρος της Κοινότητας, Σάββας Αθανασιάδης, όσο και ο βοηθός ταμία, Γιάννης Χαϊτίδης, που μίλησαν στα Μέσα Ενημέρωσης, δεν ανέφεραν τίνος ήταν η φοβερή αυτή ιδέα με αποτέλεσμα όλοι εμείς να μη μάθουμε ποτέ ποιος είδε το… όραμα.
ΚΑΙ από τη στιγμή που το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας έκανε κτήμα του τη… λαμπρή αυτή ιδέα, ζήτησε από το Δήμο Μόρελαντ και τον συμπατριώτη μας δήμαρχο, Λάμπρο Ταπεινό, να δώσουν τη συγκατάθεσή τους για να εγκατασταθεί ο Ποσειδώνας (με την τρίαινά του) σε μια λιμνούλα που βρίσκεται σε πάρκο του Κόμπουργκ.
ΤΟ Δημοτικό Συμβούλιο (πλην ενός) είπε κατ’ αρχήν το ναι, διατηρώντας το δικαίωμα να εξετάσει το όλο σχέδιο της εγκατάστασης του Ποσειδώνα πριν δώσει την τελική απάντηση.
ΓΙΑ λόγους πολυπολιτισμικής πολιτικής ορθότητας και λόγω του ότι στο Μόρελαντ κατοικούν πολλοί ψηφοφόροι ελληνικής καταγωγής, ο Δήμος μάλλον θα δώσει τελικά τη συγκατάθεσή του και ο ελληνισμός της Μελβούρνης θα βρεθεί και πάλι στο στόχαστρο όλων αυτών που… λανθασμένα πιστεύουν ότι είμαστε εθνικιστές και κολλημένα ψώνια.
ΘΑ θυμόσαστε τι χαμός έγινε με την τοποθέτηση της προτομής του Λεωνίδα στο Μπράνσγουικ και το πρώτου μαραθωνοδρόμου ολυμπιονίκη Σπύρου Λούη στο Μπέργουικ.
ΟΙ οικολόγοι και οι λοιποί ειρηνόφιλοι του Μπράνσγουικ, ακόμα επιμένουν ότι πρέπει να στείλουμε τον… μιλιταριστή Λεωνίδα στην Σπάρτη και τον έρμο το Λούη στον Μαραθώνα.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τι έχει να γίνει τώρα, απ’ όλους αυτούς, όταν ο τρίμετρος Ποσειδώνας εμφανιστεί στο Κόμπουργκ απειλώντας με την τρίαινά του ακόμα και τους… παπαγάλους του πάρκου.
ΑΝ και διατρέχω τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ από τους αρχαιόπληκτους υπερπατριώτες και να κατηγορηθώ και πάλι ως ανθέλληνας, θα τολμήσω να πω ότι είμαι κατά της εγκατάστασης του Ποσειδώνα μας στο Μόρελαντ.
ΚΑΙ είμαι πέρα για πέρα κατά της ιδέας, προκειμένου να υπερασπιστώ την αξιοπρέπεια και το ένδοξο παρελθόν του τσαμπουκά Ολύμπιου θεού.
ΔΕΝ επιτρέπεται, κύριοι, να περιορίσετε ένα Θεό που διαφέντευε για χιλιετίες τις θάλασσες του πλανήτη να γίνει προστάτης και να ασχοληθεί με τα λιμνάζοντα ύδατα μιας μικρής λιμνούλας που ούτε βατράχια δεν μπορούν να ζήσουν…
ΑΣΕ που θα μαραζώσει από τη μοναξιά. Ρωτήστε τον… μιλιταριστή Λεωνίδα και τον Σπύρο Λούη να δείτε τι τραβάνε, όχι μόνο από τα πουλιά που τους χρησιμοποιούν για… τουαλέτα, αλλά και από τους βάνδαλους.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ να πάτε μια μέρα να κάνετε… θυσία (σε μπάρμπεκιου εκδοχή) στο πάρκο του Κόμπουργκ και να δείτε πάνω στην θρυλική τρίαινα του Ποσειδώνα απλωμένα… εσώρουχα!
ΑΣΕ που θα τους τρελάνουμε τους υπόλοιπους συμπολίτες μας με τα αγάλματά μας και τα μνημεία μας. Μην ξεχνάμε ότι με πρωτοβουλία της Λημνιακής Κοινότητας θα αναγερθεί μνημείο και στο Άλμπερτ Παρκ… Γεια χαρά.
