ΣΤΗΝ τηλεόραση, συνήθως, οι ειδήσεις «παίζουν» από 10 δευτερόλεπτα μέχρι ένα λεπτό οι πιο… σοβαρές.
ΟΙ «ειδικοί», που σχολιάζουν τα πάντα και που χωρίς την… άποψή τους τίποτα πια δεν προχωράει και δεν υιοθετείται από… το mainstream, μας έχουν πείσει ότι οι άνθρωποι σήμερα δεν διαθέτουν το χρόνο πού διέθεταν κάποτε για να ενημερώνονται.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι μεγάλα άρθρα (όπως αυτό που διαβάζετε) δεν «περπατούν» στις μέρες και σε λίγα χρόνια θα αφανιστούν όπως οι δεινόσαυροι, που στο τελευταίο στάδιο της παρουσίας τους στον πλανήτη ήταν χρήσιμοι μόνο στον εαυτό τους.
ΤΟ ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε, για να «συμφωνήσουμε» (επιτέλους) με τους «ειδικούς», είναι που διαθέτουν σήμερα οι άνθρωποι το χρόνο τους;
Ή για να δώσω και λίγο σασπένς στο θέμα επαναδιατυπώνω την ερώτηση: ποιοι και γιατί μας «έκλεψαν» το χρόνο που μας λείπει;
Ο καθένας ενδεχομένως έχει τη δική του απάντηση, που λίγο πολύ συνοψίζεται στο συμπέρασμα, ότι η ζωή στον τεχνολογικό πολιτισμό μας έχει τις δικές της (χρονοβόρες) απαιτήσεις.
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι η τεχνολογία (στην καθημερινή της χρήση) είναι το κατ’ εξοχήν «φαστφουντάδικο» που δεν σου αφήνει μεγάλα περιθώρια εμβάθυνσης σε ένα θέμα, αφού σημασία πια δεν έχει να είσαι καλά ενημερωμένος αλλά, δικτυωμένος και… in!
ΜΕ μια κουβέντα: πού να βρεις χρόνο πια να παρακολουθήσεις τι συμβαίνει στον κόσμο, όταν πρέπει να… ενημερώσεις το facebook για τις «δραστηριότητές» σου», να επικοινωνήσεις με τους… φίλους σου και να σου μείνει χρόνος να δεις το «Τhe Ωoice», το «Australian Idol», το «So you think you can dance», το «My kitchen rules» και τόσες άλλες σειρές, που ξεκίνησαν από την Αμερική για να μεταλαμπαδεύσουν την κουλτούρα της αυτοκρατορίας σε ολόκληρο τον κόσμο.
ΓΝΩΡΙΖΩ ένα άτομο που σε ένα μπλοκ μεγάλου σχήματος που κρατάει σημειώσεις, έχει αφιερώσει μια ολόκληρη σελίδα καταγράφοντας (για να τα θυμάται) passwords, pin numbers, user names και διάφορους κωδικούς.
ΚΑΙ αυτή είναι η αρχή… Σκεφτείτε τι θα γίνεται σε μια δεκαετία που για λόγους… ασφαλείας θα είσαι υποχρεωμένος να αλλάζεις passwords και pin numbers, πιο συχνά απ’ ό,τι αλλάζεις πουκάμισα.
ΗΔΗ, πολλές τράπεζες και ιντερνετικές εταιρίες συμβουλεύουν τους πελάτες τους να αλλάζουν τακτικά κωδικούς, προκειμένου να… προστατεύσουν τα προσωπικά τους δεδομένα, αν δεν θέλουν να αποκτήσει πρόσβαση στον τραπεζικό τους λογαριασμό και η… κουτσή Μαρία.
ΤΟΝ ίδιο καιρό, βέβαια, διατρέχεις τον κίνδυνο να σε ληστέψουν στο δρόμο και να χρησιμοποιήσουν οι δράστες τα passwords και τα pin numbers που θα βρουν στην τσέπη σου…
ΑΥΤΟΙ που ενδιαφέρονται γνωρίζουν ότι κάπου στις τσέπες ή τα πορτοφόλια κάποιων ότι, εκτός από τις πιστωτικές κάρτες, υπάρχει και ο κωδικοποιημένος θησαυρός.
ΣΥΝΕΠΩΣ και για να μη μακρηγορούμε επειδή έχουμε και άλλα να πούμε, αν ο χρόνος, όπως λένε, είναι χρήμα, αυτοί που «έκλεψαν» το δικό μας χρόνο είχαν τους λόγους τους.
ΟΣΟ το χρήμα παραμένει η πιο σταθερή (και ακλόνητη αξία) και η τεχνολογία το ανακυκλώνει με μεγαλύτερη ταχύτητα, η καλή ενημέρωση μόνο προβλήματα δημιουργεί στην παγκοσμιοποιημένη ελεύθερη αγορά.
ΑΣ επιστρέψουμε, όμως, στο θέμα, με την ελπίδα ότι ο «πρόλογος» δημιούργησε το κατάλληλο κλίμα, για να γίνουν πιο κατανοητά όσα ακολουθήσουν.
ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ, γράψαμε ότι οι ειδήσεις στην τηλεόραση και, ιδιαίτερα, στα εμπορικά κανάλια με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση (που υπάρχουν βέβαια, όχι να μας ενημερώνουν καλά, αλλά να κερδίζουν όσα περισσότερα μπορούν από τις διαφημίσεις) οι ειδήσεις διαρκούν από 10 δευτερόλεπτα μέχρι ένα λεπτό.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ, με λίγα λόγια, σαν «γέμισμα» μέχρι να ακολουθήσουν οι… διαφημίσεις.
Η συγκεκριμένη είδηση στην τηλεόραση της SBS, στην οποία θα αναφερθούμε πιο κάτω, διήρκεσε πάνω από τρία λεπτά (μια… αιωνιότητα δηλαδή!) και αναφέρονταν στο νέο αμερικάνικο «κίνημα», που επεκτείνεται όπως η φωτιά στα δάση σε εποχές ανομβρίας και έχει να κάνει με την οπλοφορία σε δημόσιους χώρους.
ΠΑΡ’ όλα αυτά, κανείς δεν καταπιάστηκε με την πρωτάκουστη αυτή είδηση και πουθενά δεν διάβασα ένα σχόλιο στα αθλοκρατούμενα αυστραλιανά Μέσα Ενημέρωσης.
ΣΕ Πολιτείες, όπως το Τέξας για παράδειγμα, με πλούσια καουμπόικη προϊστορία στην οπλοκατοχή και οπλοχρησία, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών άρχισε να κυκλοφορεί στους δρόμους και να πηγαίνει σε εστιατόρια, σουπερμάρκετ, μπαρ και καφετέριες οπλισμένος!
ΚΑΙ εδώ δεν μιλάμε ότι βγαίνουν έξω με τα περίστροφά τους, αλλά… με πολεμικά όπλα που κουβαλούν στις πλάτες τους!
ΟΣΟΙ είδαν την είδηση την περασμένη εβδομάδα θα είδαν ομάδες ανθρώπων καταμεσής σε δρόμους μεγαλουπόλεων με τα… οπλοπολυβόλα στις πλάτες!
ΣΕ μια τέτοια παρέα υπήρχαν και δυο νεαρές κοπέλες με ταγεράκια, που αντί της παραδοσιακής τσάντας, είχαν κρεμάσει στον ώμο τους… καλάσνικοφ!
ΚΑΙ ο λόγος που το κάνουν, όπως δήλωσαν, είναι για να αισθάνονται πιο… ασφαλείς.
ΚΑΙ μιας και η οπλοφορία σε δημόσιους χώρους δεν απαγορεύεται, στο Τέξας (όπως και σε πολλές άλλες Πολιτείες) όταν πάνε σ’ ένα εστιατόριο να φάνε ή στον κινηματογράφο να δουν μια ταινία, παίρνουν μαζί «για καλό και για κακό» και το… πολυβόλο τους για να αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια!
ΑΠΟ ποιους κινδυνεύουν δεν εξήγησαν ούτε, βέβαια, πόσο ασφαλείς θα είναι έτσι και πιουν δυο ποτήρια παραπάνω και μαλώσουν (όπως συχνά συμβαίνει) με άλλους που θα έχουν φέρει τα… μπαζούκας τους!
ΕΧΕΙ «βγάλει μαλλιά η γλώσσα» του έρμου του Ομπάμα την τελευταία πενταετία να πείσει τον αμερικανικό λαό να εγκαταλείψει τη βάρβαρη και θανατηφόρα αυτή παράδοση, αλλά μόνος του τα λέει και μόνος του τα ακούει.
ΧΘΕΣ μετά ένα ακόμα πολύνεκρο επεισόδιο δήλωσε (μήπως τους φέρει στα ίσα τους) ότι η Αμερική είναι η μόνη χώρα στον αναπτυγμένο κόσμο που έχει πολύνεκρα επεισόδια κάθε βδομάδα!
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, η Αμερική είναι η χώρα που έχει πάθει ψύχωση με την τρομοκρατία και θεωρεί τους τρομοκράτες της αλ Κάιντα και της Μπόκο Χαράμ (για παράδειγμα) ως εχθρούς της ανθρωπότητας και του πολιτισμού της.
ΚΑΤΑ τη γνώμη μου, η ανθρωπότητα και ο πολιτισμός κινδυνεύει περισσότερο από την εξάπλωση (μαζί με το «American Idol») της βίαιης αμερικανικής κουλτούρας, παρά από τους… τρελαμένους Ταλιμπάν.
ΚΑΙ αυτό το λέω, γιατί οι μεν Ταλιμπάν τρομοκρατούν και σκοτώνουν για τη Σαρία και όποια άλλη μαλακία πιστεύουν, οι δε Αμερικανοί σκοτώνουν για να σκοτώνουν και όχι γιατί θέλουν να αλλάξουν κάτι.
ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ από γενικευμένο μίσος κατά ολόκληρης της κοινωνίας χωρίς κανείς από αυτούς να προτείνει κάτι.
ΑΡΚΕΙ να μην άρεσε σε κάποιον το χάμπουργκερ ή το παγωτό που του σέρβιραν και να επιστρέψει (αν δεν το έχει… μαζί του!) με το πολυβόλο του και να σκοτώσει στα τυφλά όποιον βρει μπροστά του!
ΟΙ εκτελέσεις αθώων τα τελευταία χρόνια είναι τόσες πολλές που δεν αφήνουν περιθώρια παρεξηγήσεων και παρερμηνειών. Οι τύποι έχουν σαλτάρει μαζικά…
ΠΑΡ’ όλα αυτά κανείς ακόμα στην Αμερική δεν μιλάει για την εσωτερική τρομοκρατία. Αυτά για σήμερα και γεια χαρά.