Ο Μιχάλης Γκανάς παρ’ ότι ασχολείται δεκαετίες με την ποίηση, δεν είναι τόσο γνωστός ανά το πανελλήνιο γι’ αυτήν, αλλά, κυρίως, για τους στίχους του που έχουν γίνει τραγούδια και, μάλιστα, γνωστών μουσικοσυνθετών. Είναι ένας από εκείνους τους νεοέλληνες ποιητές που ασχολούνται και με παραπλήσια ή με παράλληλα είδη γραπτού λόγου. Και αυτό δεν είναι κάτι το ασύνηθες στη νεοελληνική λογοτεχνία. Η παρούσα έκδοση, κατά τη γνώμη μου, κρίνεται και σημαντική και αξιόλογη, μιας και αποτελεί μια συγκεντρωτική έκδοση που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, από τις εκδόσεις “Μελάνι” στην Αθήνα, υπό τον γενικό τίτλο “Ποιήματα 1978-2012”. Δεν είναι ο πρώτος Έλληνας ποιητής, συγκεντρωτική έκδοση του οποίου κυκλοφορεί. Θεωρώ αρκετά σημαντική τη συγκεντρωτική αυτή έκδοση των ποιημάτων του Μιχάλη Γκανά. Είναι, δηλαδή, ένας τόμος στον οποίο στεγάζονται και οι επτά ποιητικές συλλογές του Μιχάλη Γκανά, δίνοντας έτσι στο αναγνωστικό κοινό και τους φίλους της καλής ποίησης ολόκληρη την πτυχή και τη υφή του ποιητικού του έργου.

Οι επτά αυτές ποιητικές συλλογές του Μιχάλη Γκανά, είναι οι ακόλουθες (με τη σιερά που δημοσιεύονται στον τόμο, αλλά, φαντάζομαι, και με τη χρονολογική σειρά που εκδόθηκαν): “Ακάθιστος Δείπνος”, “Μαύρα Λιθάρια”, “Γυάλινα Γιάννενα”, “Παραλογή”, “Τα μικρά”, “Ο ύπνος του καπνιστή” και “Άψινθος”.

Όπως γράφει ανάμεσα στα άλλα, ο επίσης ποιητής, Θεοχάρης Παπαδόπουλος (σε σχετικό κριτικό κείμενό του στο Βακχικόν http://www.vakxikon.gr), “η πρώτη ποιητική περιλαμβάνει ποιήματα δυσνόητα, ενώ σε πολλά από αυτά συναντάμε μια κεκαλυμμένη κοινωνική διαμαρτυρία και έναν λανθάνοντα υπερρεαλισμό. Η δεύτερη ποιητική συλλογή ποιήματα, που δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές από την πρώτη συλλογή, εκτός του ότι τα μικρά καλά ποιήματα είναι αυτή τη φορά λίγο περισσότερα, ενώ υπάρχουν και δυο-τρία μεταμοντέρνα ποιήματα, τα πιο δυνατά της συγκεκριμένης συλλογής. Στην τρίτη συλλογή συναντάμε αρκετά ποιήματα πιο κατανοητά και γι’ αυτό τη θεωρούμε πιο όμορφη και πιο ώριμη από τις προηγούμενες. Στην τέταρτη συλλογή ο Μιχάλης Γκανάς μας δίνει ένα μόνο τεράστιο ποίημα, μια προσπάθεια σύνθεσης ενός έπους με πολλαπλούς συμβολισμούς και υπερρεαλιστικές αναφορές. Η πέμπτη ποιητική συλλογή, που φέρει τον τίτλο “Τα μικρά” περιλαμβάνει ολιγόστιχα ποιήματα, με αρκετά από αυτά περιέχουν έξυπνα νοήματα. Η έκτη ποιητική συλλογή είναι κατά τη γνώμη μας το ωριμότερο έργο του Μιχάλη Γκανά.

Εδώ, όπως και στην “Παραλογή”, έχουμε ένα τεράστιο ποίημα, όμως, αν διαβάσουμε ορισμένα αποσπάσματα διαπιστώνουμε ότι είναι σα να διαβάζουμε μικρότερα ολοκληρωμένα ποιήματα, μεστά νοήματος, χωρίς λεκτικούς ακροβατισμούς. Στο τεράστιο αυτό ποίημα θα συναντήσουμε στίχους, που έγιναν ρεφρέν έντεχνων τραγουδιών. Σε ορισμένα σημεία από το ποίημα περνάμε στον πεζό λόγο, όπου ο ποιητής μας διηγείται μια ιστορία σα να διαβάζουμε ένα όμορφο διήγημα και ξαφνικά περνάμε πάλι σε πιο ποιητικές φόρμες με ρυθμό και κάποιες φορές με μέτρο και ρίμα. Στην έβδομη συλλογή περιλαμβάνονται συμβολικά, κυρίως, με πλήθος αναφορές σε ποιητές, όπως στον Γιώργη Παυλόπουλο, ενώ οι αναφορές στην Αποκάλυψη του Ιωάννη προσδίδουν μια μυστικιστική υφή στα νοήματα”.