Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων τα περνούσα στις «παράγκες στο Καβούρι» -περιουσία του Ορφανοτροφείου που δέσποζε στην κορφή του λόφου. Εκεί με φιλοξενούσαν οι θείοι και τα ξαδέλφια μου- οι γονείς μου τότε δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα για διακοπές.
Οι παράγκες ήταν χτισμένες σε ένα κατάφυτο δάσος που έβγαζε στην παραλία: το περίφημο λιμανάκι της Βουλιαγμένης όπου κυριολεκτικά ο κήπος «έμπαινε» στη θάλασσα. Εκεί μεγάλωσα, εκεί έμαθα μπάνιο, εκεί έχτισα πύργους στην άμμο. Εκεί ένιωσα πώς μπορεί να χωρέσει κοτζάμ «Ήλιος Ηλιάτορας» μέσα σε ένα τόσο δα πλαστικό κουβαδάκι. Και κανένας ποτέ δεν μου είπε «τα κουβαδάκια σου και σ’ άλλη παραλία».
Με κλειστή τη Βουλή και ασθμαίνοντα τα θερινά τμήματα, η κυβέρνηση περνάει κρυφίως και υπούλως -κοινώς, στη ζούλα- ένα νομοσχέδιο-κακούργημα.
Η αφίσα που κυκλοφόρησε το πανελλήνιο δίκτυο «Ακτές Ώρα Μηδέν» σε απλά ελληνικά αποκωδικοποιεί τις παραμέτρους μιας τερατώδους κρατικής αυθαιρεσίας. Μας εξηγεί τι είναι και πού αποσκοπεί το διαβόητο νομοσχέδιο:
– Καταργεί την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σε πολλές παραλίες. Σε μια εξαθλιωμένη χώρα, όπου ελάχιστα αγαθά μπορούμε πλέον να απολαύσουμε, όλοι εμείς οι φορολογούμενοι δεν θα δικαιούμαστε να κάνουμε ούτε μια βουτιά στη θάλασσα: Κάποιοι μας λένε πολύ απλά «τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Οι παραλίες μας θα γίνουν «μπάτε σκύλοι, αλέστε», βορά στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Επιτρέπεται η πρόσβαση, επιτρέπεται το χτίσιμο, επιτρέπεται το ξεσάλωμα. Επιτρέπεται να κάνουν ό,τι γουστάρουν πάνω στο πτώμα ενός δημόσιου αγαθού. Όσο για μας; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Το νομοσχέδιο παραχωρεί στα ιδιωτικά συμφέροντα θάλασσες, λίμνες, νησίδες, υφάλους και σκόπελους. Δεν σας αρέσει, πατριωτάκια; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Καταστρέφει ανεπανόρθωτα τις ομορφιές του ελληνικού τοπίου -όσες μας περίσσεψαν, τέλος πάντων- και φυσικά τα αρχαιολογικά και βυζαντινά μνημεία. Δεν σας κάθεται καλά; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
– Επιτρέπει μπαζώματα για την εξυπηρέτηση, λέει, «στρατηγικών τουριστικών επενδύσεων». Νομιμοποιεί αυθαίρετες ξενοδοχειακές μονάδες και κάνει τα στραβά μάτια σε «περίεργες» -ίνα μη τι χείρον είπω- επενδύσεις. Διαφωνείτε πως έτσι θα πραγματοποιηθεί το «success story»; «Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη παραλία».
