ΜΕΡΟΣ της απάντησης, γιατί η Αμερική είναι όπως είναι, βρίσκεται στο… σαλόνι σας.
ΜΙΑ ματιά να ρίξετε στην τηλεόρασή σας (οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας) θα το διαπιστώσετε.
ΟΙ εμπορικοί -κυρίως- σταθμοί, που τώρα διαθέτουν τρία-τέσσερα κανάλια ο καθένας, προβάλουν σχεδόν αποκλειστικά (κάθε βράδυ!) αμερικανικές ταινίες και σειρές.
ΤΗ μερίδα του λέοντος έχουν ταινίες και σειρές με θέμα τη… δικαιοσύνη, την αλήθεια, το νόμο και την τάξη, την τιμιότητα, την παλικαριά και την αυτοθυσία για το κοινωνικό καλό…
ΟΛΑ αυτά, δηλαδή, που συνθέτουν τον αμερικανικό ψυχισμό από την προτεσταντική εισβολή στην Άγρια Δύση μέχρι σήμερα.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ των πιο πάνω θεαμάτων είναι κάθε λογής μπάτσοι και σερίφηδες και συμπρωταγωνιστές, οι κουμπούρες, κάθε διαμετρήματος και βεληνεκούς.
ΟΙ «κακοί» λαμβάνουν μέρος στις χολιγουντιανές παραγωγές για έναν και μόνο λόγο: να θυσιαστούν, προκειμένου να αποκατασταθεί η ηθική τάξη και να τονιστεί η παντοδυναμία των «καλών».
ΤΟ αίμα που χύνεται για να δώσει σασπένς στους θανάσιμους κινδύνους που διατρέχει το «καλό» για να επιτελέσει το καθήκον του, λειτουργεί ως καθαρτικό της κοινωνίας.
ΜΕΤΑ το τσουνάμι των μπατσοταινιών, ακολουθούν διάφορες παραλλαγές τους, με το ίδιο πάντα μοτίβο και πρωταγωνιστές ευφυείς ντετέκτιβ, που λύνουν τους γρίφους που τους βάζουν οι δαιμόνιοι κατά συρροή φονιάδες, προικισμένοι αξιωματούχοι της δικαιοσύνης και… απλοί άνθρωποι, που χωρίς να το επιδιώκουν «βγάζουν το φίδι από την τρύπα» και γίνονται λαϊκοί ήρωες…
ΤΗΝ τελευταία εικοσαετία, οι «τρομοκράτες» (από κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής που, για διπλωματικούς λόγους, δεν κατονομάζεται) απάλλαξαν τους παραδοσιακούς «κακούς» από τους μίζερους χολιγουντιανούς ρόλους.
ΓΙΑΤΙ, εδώ που τα λέμε, άλλη πειστικότητα (ως αδίστακτος «κακός»!) έχει ένας Άραβας «τρομοκράτης» και άλλη ένα απόβρασμα του υποκόσμου που διακινεί ναρκωτικά και ξεπλένει τα υπέρογκα κέρδη χαρτοπαίζοντας στο Λας Βέγκας.
ΠΙΣΩ από τον πρώτο κρύβεται ένας ιδεολογικός (και επικίνδυνος) αντίπαλος του αμερικάνικου τρόπου ζωής και της… Δημοκρατίας και πίσω από το δεύτερο, ένα κωλόπαιδο που θέλει να παρακάμψει το αμερικάνικο όνειρο και να πλουτίσει με ανήθικες και παράνομες πράξεις.
ΣΤΑ ενδιάμεσα προβάλλονται και πολλές άλλες ταινίες και σειρές, με ένστολους πρωταγωνιστές, που, άλλοτε, ως πεζοναύτες σώζουν την Αμερική (και τους συμμάχους της) από τον άξονα του «κακού» και, άλλοτε, ως ιπτάμενοι πιλότοι σώζουν τον πλανήτη γη από τους εξωγενείς εισβολείς…
ΜΕΓΑΛΟ ρεπερτόριο έχουν και οι ταινίες με πρωταγωνιστές ορκισμένους πατριώτες των μυστικών υπηρεσιών, με πυροσβέστες που περιφρονούν τις φλόγες, με σεισμολόγους που σώζουν πόλεις από καταστροφές και κάθε είδους βαρεμένους που σκοτώνουν από καρχαρίες και άλλα τέρατα των ωκεανών, μέχρι κυνηγούς βρικολάκων και κάθε είδους (ορατών και αόρατων) φαντασμάτων στης στεριάς.
ΕΚΕΙ που δεν έχει εισβάλει ακόμα η φαντασία των σεναριογράφων και σκηνοθετών του Χόλιγουντ είναι οι… κρεβατοκάμαρες.
ΑΓΝΩΣΤΕΣ παραμένουν ακόμα οι σεξουαλικές προτιμήσεις των παντρεμένων (και μη) στρέιτ ή γκέι ζευγαριών, αφού παραμένει ταμπού για τις κάμερες να παραβιάσουν τα κλινοσκεπάσματα…
ΚΑΙ αυτό, παρά το γεγονός ότι η Αμερική δεν είναι μόνο η χώρα που ανακάλυψε τα φαστφουντάδικα, αλλά και η χώρα που έκανε κτήμα του πλανήτη τις τσόντες.
Η πιο πάνω παραδοξότητα οφείλεται στον πουριτανισμό, το κατ’ εξοχήν κατάλοιπο της made in USA θρησκοληψίας και, βεβαίως, στην καθολική υποκρισία που όρια δεν έχει.
Ο πιο πάνω «πρόλογος» γράφτηκε, όχι μόνο ως άσκηση εργασίας για να ερμηνεύσουμε γιατί η Αμερική είναι όπως είναι, αλλά για να αντιληθούμε, παράλληλα, γιατί η αμερικανική κουλτούρα, όχι μόνο των θεαμάτων, αλλά και της μόδας, της μουσικής, της αστυνόμευσης, της γεύσης, της ασφάλειας, της αισθητικής της διπλωματίας και λοιπά έχει τόσο μεγάλη απήχηση σε όλο τον πλανήτη.
ΕΧΟΝΤΑΣ όλα τα πιο πάνω (και πολλά άλλα) στο μυαλό και κουρασμένος από την εμβάθυνσή μου στη μελέτη για τις ρίζες του ελληνικού εθνικισμού, είπα να κάνω ένα «διάλειμμα» και να παρακολουθήσω ένα ακόμα αμερικανικό κινηματογραφικό… Σεμινάριο.
ΤΟ τηλεοπτικό μενού του ABC και του SBS δεν είχε τίποτα της προκοπής που να μου φτιάχνει την όρεξη, οπότε και είπα να δοκιμάσω ένα ακόμα εξωτικό τηλεοπτικό «πιάτο» από τη δοκιμασμένη χολιγουντιανή κουζίνα.
ΕΙΧΑ πολλές επιλογές αλλά κατέληξα για «ορεκτικό» στην ταινία «Crew» και ως κυρίως «πιάτο» στην ταινία «Battle: Los Angeles».
ΤΟ γεγονός ότι και οι δύο προβάλλονταν την ίδια ώρα σε διαφορετικά κανάλια δεν με ενόχλησε καθόλου, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που παρακολουθώ δύο και τρεις «σοβαρές» ταινίες μαζί.
Η πρώτη αναφερόταν σε έναν… respectable criminal και η δεύτερη σε έναν ήρωα πεζοναύτη, που έπινε νερό στο όνομα της πατρίδας του και ο οποίος πήγε να βοηθήσει ένα φίλο του υπολοχαγό που πολεμούσε για την διώξει από το Los Angeles τους εισβολείς που το είχαν αποικήσει.
ΕΝΩ το «στόρι» της πρώτης ταινίας ήταν, τέλος πάντων, ξεκάθαρο, η δεύτερη ταινία μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον γιατί δεν κατονόμαζε τους εισβολείς.
ΕΙΝΑΙ δυνατόν (λέω) να εισέβαλαν στην πόλη των Αγγέλων άνθρωποι που δεν γνώριζαν τη δύναμη της Αμερικής;
ΟΙ τρελαμένοι της ISIS ακόμα δεν καθάρισαν με τη Συρία και το Ιράκ, είναι δυνατόν να εισέβαλαν στο Los Angeles για να ιδρύσουν καινούργιο Χαλιφάτο στην Καλιφόρνια; Αποκλείεται…
ΜΕΤΑ από σχεδόν μιας ώρας τηλεθέαση -γιατί στο ενδιάμεσο έβλεπα και τον… αξιοσέβαστο εγκληματία-, είδα τους εισβολείς που προέρχονταν από ένα μακρινό πλανήτη που οι πολεμιστές του έμοιαζαν με νταλίκες…
ΑΠ’ ό,τι κατάλαβα, στο Los Angeles εισέβαλαν, χωρίς να γνωρίζουν οι έρμοι ότι δίπλα βρισκόταν το… Χόλιγουντ που έχει κατατροπώσει και στο παρελθόν, εκατοντάδες εξωγήινες εισβολές, σώζοντας, όχι μόνο την Αμερική, αλλά και την ανθρωπότητα από τα τέρατα αυτά.
ΟΙ εξωγήινοι, όπως κατάλαβα στο τέλος της ταινίας, μοιάζουν πάρα πολύ με τους… Εβραίους στην κακία.
Η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι ότι οι μεν εξωγήινοι, από τη στιγμή που ξυπνούν και πριν πιουν τον καφέ τους κάνουν διάφορα σχέδια για το πως θα αφανίσουν το ανθρώπινο είδος, η δε Εβραίοι σκέφτονται πώς θα καταστρέψουν την… Ελλάδα και τους Έλληνες.
ΠΗΓΑ για ύπνο πριν τελειώσουν οι ταινίες με τη σιγουριά ότι ο Αμερικανός πεζοναύτης θα έσωνε τη χώρα του από τα τέρατα του σύμπαντος και ο… αξιοσέβαστος εγκληματίας θα μετανοούσε και πρόσφερε εθελοντική εργασία σε καμιά φιλανθρωπική οργάνωση…
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι, το Χόλιγουντ αναπαριστά έως ένα βαθμό τα όσα συμβαίνουν στην αμερικάνικη κοινωνία, κάνοντας ένα ακόμα φανταστικό άλμα στο μέλλον, η δε κοινωνία αντιγράφει (σε πάρα πολλά) το Χόλιγουντ για να μη μείνει πίσω.
ΤΑ τραβηγμένα, μάλιστα, σενάρια ορισμένων ταινιών λειτουργούν και ως προφητείες για τα μελλούμενα, οπότε και έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας.
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι ο κινηματογράφος και -πολύ περισσότερο- η τηλεόραση, είναι μεγάλα σχολεία που διαμορφώνουν πρότυπα και συνειδήσεις.
ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίο ότι σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν έχουμε σχεδόν κάθε βδομάδα τόσα μαζικά φονικά. Γεια χαρά.
