ΑΥΤΗ δεν είναι πατρίδα, αυτή είναι παγίδα…
ΚΑΙ τι παγίδα; Αριστοτεχνικά στημένη και με συναίσθημα πλημμυρισμένη…
ΣΤΗ γλυκιά μας πατρίδα αναφέρομαι, που ζουν οι απόγονοι του Αριστοτέλη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Πλάτωνα…
ΠΕΡΙ Ελλάδας ο λόγος που αποκαλεί πατρίδα του, ο… πιο έξυπνος και πιο περήφανος λαός του κόσμου…
Ο,ΤΙ και να κάνει η χώρα αυτή, όσο και να μας βασανίζει, εμείς ως γνήσια τέκνα της και λάτρεις του μαζικού μαζοχισμού θα την αγαπάμε…
ΑΝ και γνωρίζουμε ότι δεν θα καταφέρει να απαλλαγεί από το σύνδρομο του Κρόνου, θα την αγαπάμε για τη φτώχεια της, τον ήλιο της, τη μιζέρια της και τις αρχαιότητές της.
ΚΑΙ, προπαντός, θα την αγαπάμε, γιατί συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί, να μας βασανίζει και το… ένδοξό της παρελθόν να μας θυμίζει.
ΓΙΑ τους πιο πάνω λόγους και όχι μόνο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχουν αγανακτήσει πάρα πολλοί συμπάροικοι με τα νέα μέτρα της ελληνικής εφορίας.
ΣΥΓΝΩΜΗ, κυρίες και κύριοι, αλλά τι περιμένατε να κάνει μια χώρα, που προσπαθούν να την αφανίσουν από προσώπου γης οι υπόλοιπες 200 χώρες του πλανήτη;
ΚΑΙ μη μου πείτε ότι υπερβάλλω και ότι πρόκειται για παρατραβηγμένες θεωρίες συνωμοσίας, γιατί θα σας απαντήσω ότι μόλις πριν λίγες εβδομάδες έχει αποφανθεί επ’ αυτού ο ελληνικός λαός.
ΚΑΙ δεν είναι δυνατόν το 75% του… σοφού ελληνικού λαού να έκανε λάθος όταν σε σχετική έρευνα απάντησε ότι η ελληνική κρίση σχεδιάστηκε από τις οικονομικά ισχυρές χώρες και τους μεγαλοτραπεζίτες για να μας πάρουν τα… λεφτά.
ΜΕΤΑ από αυτή την ελεεινή συνωμοσία εναντίον μας, τι περιμένατε να κάνει η χώρα για να επιβιώσει και να συνεχίσει τη… λαμπρή ιστορική της πορεία;
ΠΩΣ θα κατάφερνε να εξασφαλίσει τα προς το ζην το ελληνικό κράτος και να συντηρηθεί η γραφειοκρατική (και πολιτική) συμμορία του που για δύο αιώνες υπάρχει κατατρώγοντας τις σάρκες του Έθνους;
ΑΝ δεν έστηναν το ξέφρενο φορολογικό πανηγύρι και δεν φορολογούσαν ακόμα και τις στρούγκες, που είχαν να δουν αμνοερίφια από την εποχή του λήσταρχου Γιαγκούλα, θα είχε καταρρεύσει ο κρατικός μηχανισμός και θα είχαν ήδη λεηλατήσει οι Σκοπιανοί τον τάφο της Αμφίπολης και θα είχαν… απαγάγει την (ωραία) Ρωξάνη.
ΚΑΙ τώρα όλοι οι Έλληνες, εντός και εκτός συνόρων, πρέπει να αποδείξουν (προσκομίζοντας τα σχετικά πιστοποιητικά) ότι δεν είναι… ελέφαντες.
ΑΠΟ τη στιγμή που γεννιέσαι Έλληνας… ελεφαντίζεις! Πάει και τελείωσε…
ΕΙΣΑΙ, ρε παιδί μου, ύποπτος φοροδιαφυγής. Τούτο τον καιρό κυνηγούν τους φορολογούμενους, όπως κυνηγούσε κάποτε το εθνικόφρων (δεξιό) Έθνος τους κομμουνιστές.
ΕΤΣΙ όπως εξελίσσεται, μάλιστα, η κατάσταση, δεν αποκλείεται να εξορίζονται οι φοροφυγάδες στα ξερονήσια όπως εξόριζαν για πολλές δεκαετίες τους κομουνιστοσυμμορίτες.
ΕΧΩ συναντήσει αρκετούς συμπαροίκους την τελευταία τετραετία που παραπονούνται για τους φόρους που καλούνται να πληρώσουν στη χρεοκοπημένη πατρίδα.
ΚΑΙ τα παράπονα έγιναν μαζική οργή μετά την καθιέρωση του Ενιαίου Φόρου Ιδιόκτητου Ακινήτου (ΕΝΦΙΑ).
Ο πιο πάνω (έξτρα) φόρος που πλήττει σχεδόν τους πάντες (ακόμα και αυτούς που κληρονόμησαν έναν τοίχο) καθιερώθηκε γιατί η ελληνική εφορία είναι πέρα για πέρα ανίκανη να μαζέψει τους φόρους που έχει επιβάλει μετά την οικονομική κρίση.
ΟΧΙ, βέβαια ότι τα κατάφερνε πριν την κρίση, αλλά τότε υπήρχαν ακόμα τα δανεικά που έκλειναν τις τρύπες και συνέβαλλαν ώστε η μόνιμη ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να περάσει απαρατήρητη.
ΤΩΡΑ, όμως, «που έφτασε ο κόμπος στο χτένι» το κακό χτύπησε εξίσου σκληρά και τον απόδημο ελληνισμό.
«ΕΧΩ στην κυριολεξία ένα καλύβι σε ένα παλιοχώραφο, που έχει να καλλιεργηθεί από τη δεκαετία του 1950 και μου ζητούν να πληρώσω 740 ευρώ φόρο» μου είπε ένας συμπάροικος από κάποιο χωριό του Πύργου Ηλείας.
ΚΑΙ συνέχισε ο άνθρωπος: «και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά μετά την κρίση πληρώνω και τους φόρους για το πατρικό σπιτάκι που κληρονόμησε η αδελφή μου στο χωριό, γιατί δεν τα βγάζει πέρα με την αγροτική σύνταξη του παίρνει».
ΗΤΑΝ τόσο απελπισμένος ο άνθρωπος που κατάληξε στην απόφαση να μην πληρώσει «και ας το πάρουν» όπως μου είπε.
ΣΕ παρόμοια θέση βρίσκονται και πάρα πολλοί άλλοι, που ζουν με τη μικρή σύνταξη που παίρνουν και δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους στην Ελλάδα.
Ο φόβος των περισσότερων, που δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν είναι ότι η Πολιτεία θα τους δεσμεύσει την περιουσία που έχουν εκεί, αλλά ότι θα ανοίξουν χοντρό νταραβέρι με την (πεινασμένη για έσοδα) ελληνική εφορία και θα έχουν προβλήματα σε περίπτωση που επισκεφτούν την πατρίδα.
ΝΑ ένα ακόμα καραμπινάτο παράδειγμα για το πώς λειτουργεί ο άσχετος και άθλιος κρατικός μηχανισμός της Ελλάδας, που όμοιό του δεν βρίσκεις σήμερα ούτε στις τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής.
ΟΙ Ρογοί είναι ένα μικρό χωριουδάκι κοντά στα Καλάβρυτα που σήμερα κατοικούν 20 άνθρωποι. Τα περισσότερα σπίτια έχουν εγκαταλειφθεί εντελώς και όσα συντηρούνται τα συντηρούν άτομα που μένουν στην Αθήνα ή το εξωτερικό.
ΜΕ τον ΕΝΦΙΑ η Εφορία υπολόγισε την αξία ενός ακατοίκητου σπιτιού 60 τετραγωνικών μέτρων συν το «οικόπεδο» (έναν μικρό κήπο) σε… 385.000 ευρώ!
ΣΥΜΦΩΝΑ με τα καθημερινά σχεδόν ρεπορτάζ των ελληνικών εφημερίδων οι αντικειμενικές αξίες πολλών σπιτιών σε διάφορα χωρά της ελληνικής επικράτειας αποβαίνουν τουλάχιστον δέκα φορές την πραγματική αντικειμενική τους αξία.
ΜΕΤΑ το τσουνάμι των διαμαρτυριών η σχετική νομοθεσία δεν έχει τεθεί ακόμα σε πλήρη ισχύ και κανείς δεν ξέρει πώς θα τελειώσει η τραγελαφική αυτή κατάσταση.
ΤΟ βέβαιο είναι ότι ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός, που είναι ανίκανος να μοιράσει άχυρο σε δυο γαϊδάρους, δεν μπορεί να δώσει λύση στο φορολογικό τραγέλαφο που έχει δημιουργήσει.
ΤΟ γεγονός και μόνο ότι η χώρα δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα λειτουργικό και δίκαιο φορολογικό σύστημα (παρά την κρίση) μιλάει από μόνο του για το σημερινό χάλι.
ΜΙΑ Ευρωπαϊκή (εντάξει…) χώρα που κάθε δίμηνο αλλάζει το φορολογικό της σύστημα δεν είναι χώρα, αλλά ένα ασκέρι επιτήδειων που προσπαθεί να επιβιώσει κάνοντας αρπαχτές.
ΚΑΙ στις αρπαχτές τη νύφη συνήθως την πληρώνουν οι φτωχοί, οι απόδημοι (που απουσιάζουν) και όσοι τέλος πάντων δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
ΟΣΟΙ έχουν λεφτά, έχουν και τις άκρες τους. Έχουν «γνωριμίες» στο γραφειοκρατικό μηχανισμό, βρίσκουν δικηγόρους, λογιστές και τράπεζες του εξωτερικού να καταχωνιάσουν τα αφορολόγητα.
ΚΑΙ άντε ας πούμε ότι βρήκαμε… λεφτά ή κάποιο τρόπο, τέλος πάντων, και ξεμπερδέψαμε με την ελληνική Εφορία. Με την αυστραλιανή που μας περιμένει με το δόκανο στη γωνία τι θα γίνει;
ΕΤΣΙ και προσπαθήσουμε να πληρώσουμε την ελληνική εφορία, θέλουμε δεν θέλουμε θα ανοίξουμε την όρεξη και της αυστραλιανής, που χρόνια τώρα μας την έχει στήσει υποψιαζόμενη ότι έχουμε περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα και δεν τα δηλώνουμε.
ΤΩΡΑ μας λένε οι λογιστές που «ξέρουν» (γιατί τα κονομάνε) είναι η «ευκαιρία» που έχει δοθεί σε εμάς τους εν δυνάμει φοροφυγάδες η… αμνηστία.
ΔΗΛΩΣΤΕ ΤΑ λοιπόν και σώστε τα, καταθέσεις, έσοδα, κινητά και ακίνητα. Η αυστραλιανή Εφορία παρακολουθεί όλα μας τα πάρε-δώσε με την πατρίδα και όταν έλθει η ώρα θα μας καλέσει (δαπανηρή!) σε απολογία.
ΚΑΙ εδώ δεν μιλάμε για ελληνική Εφορία που μπορεί να γλυτώσεις με λίγα πατριωτικά δάκρυα. Εδώ γλυτώνεις μόνο όταν πληρώνεις!
ΓΙ’ ΑΥΤΟ σας λέω ότι αυτή δεν είναι πατρίδα, αλλά παγίδα… Γεια χαρά.
