Δεν απολογούμαι για τα «καρφιά» που έβαλα στον πρωθυπουργό, Tony Abbott, στην πρώτη συνέντευξη Τύπου με τα μεταναστευτικά μέσα ενημέρωσης, προχθές Τρίτη στη Μελβούρνη. Ο ίδιος τα χαρακτήρισε «προκλήσεις» -πολύ σωστά- διότι στόχος μου ήταν να τον προκαλέσω να απαντήσει σε κάποια βασικά ερωτήματα, που απασχολούν τον μέσο μετανάστη της Αυστραλίας τον οποίον εκπροσωπούμε στις συναντήσεις με τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας.
Κατ’ αρχήν, ήθελα να μηνύσω στον πρωθυπουργό, ότι η άποψή του για τον πολυπολιτισμό είναι αφομοιωτική και, ως εκ τούτου, απαράδεκτη από τον μεταναστευτικό πληθυσμό της χώρας.
Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κ. Αbbott δήλωνε, πριν τις εθνικές εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, ότι αποδέχθηκε τον πολυπολιτισμό ως πολιτική, διότι τον βοήθησε να αντιληφθεί ότι οι μετανάστες που έρχονται στην Αυστραλία πρέπει να αφομοιώνονται στην αυστραλιανή κοινωνία, αντί να προσπαθούν να την αλλάξουν.
Ο κ. Abbott εκλαμβάνει -εντελώς λανθασμένα- τον πολυπολιτισμό ως πολιτική αφομοίωσης των μεταναστών στην αυστραλιανή κοινωνία, όχι ως πολιτική διατήρησης της πολιτισμικής ταυτότητας των μη Αγγλοσαξόνων ξένων, που επιλέγουν την Αυστραλία ως τόπο μόνιμης εγκατάστασής τους. Ως πολιτική, που μεταμορφώνει τους «ξένους», τους “outsiders” σε “insiders” -βλέπε σε Αυστραλούς.
Η άποψη του πρωθυπουργού για τον πολυπολιτισμό είναι, κατά τη γνώμη μας, και αντιφατική. Συμφωνεί, ο κ. Abbott, ότι ο πολυπολιτισμός είναι «δύναμη» οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική, εφόσον η «δύναμη» αυτή δεν τείνει ή, καλύτερα, δεν απειλεί «ν’ αλλάξει» την αγγλοσαξονική ταυτότητα της αυστραλιανής κοινωνίας.
Και δεν είναι, δυστυχώς, το μόνο μέλος της εθνικής κυβέρνησης που παρερμηνεύει τον πολυπολιτισμό. Ο υπουργός Mετανάστευσης, Scott Morrison, αποφεύγει, κατά δήλωσή του, ακόμη και να χρησιμοποιεί τον όρο πολυπολιτισμός. Σε ομιλία του στο Menzies Centre for Australian Studies, στις 23 Ιανουαρίου 2013, στο Kings College του Λονδίνου είπε, μεταξύ άλλων: «Προσωπικά, διστάζω πάντα να χρησιμοποιώ τον όρο πολυπολιτισμός, διότι σημαίνει πολλά πράγματα για διάφορους ανθρώπους και αυξάνει τον κίνδυνο διαίρεσης και πόλωσης».
Διαιρετικός και πολωτικός ο πολυπολιτισμός και για τον κ. Morrison, επειδή ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως από αδιάφορους συμπολίτες. Προς χάριν της κοινωνικής ενότητας και της αρμονικής συμβίωσής μας, οφείλουμε να τον χρησιμοποιούμε ως μέσον αφομοίωσης των μη Αγγλοσαξόνων ή να τον καταργήσουμε ως πολιτική.
Υπάρχουν και άλλοι στον κυβερνητικό χώρο, που αφορίζουν τον πολυπολιτισμό και στηρίζουν σιωπηρά την απόφαση της κυβέρνησης να τον υποβαθμίσει από πολιτική σε «ειδική ευθύνη» της υφυπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, Concetta Fierravanti-Wells.
Ουσιαστικά, ο πολυπολιτισμός υποβαθμίστηκε σε πάρεργο της βοηθού του υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, Kevin Andrews, με περιορισμένους πόρους και περιορισμένα μέσα. Δεν αρκεί η διάθεση της ιταλικής καταγωγής γερουσιαστή να υπηρετήσει τις μεταναστευτικές κοινότητες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, λείπουν οι πόροι και τα μέσα που θα είχε ως υπουργός Πολυπολιτισμού.
Ο θησαυροφύλακας, Joe Hocκey, ανακοίνωσε το Μάιο μείωση των παροχών σε μεταναστευτικές οργανώσεις κατά 30 εκ. δολάρια, δηλαδή σημαντικό ψαλίδισμα υπηρεσιών σε μη αγγλόφωνους μετανάστες.
Υπενθυμίζουμε, ότι οι πρώην Εργατικές κυβερνήσεις Gillard και Rudd είχαν δημιουργήσει υπουργείο Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων, με επικεφαλής τη δημοφιλέστατη γερουσιαστή, Kate Lundy, το οποίον υπηρέτησε αποτελεσματικά τις μεταναστευτικές κοινότητες της Αυστραλίας.
Εάν ο κ. Abbott πίστευε στη δύναμη του πολυπολιτισμού θα είχε αντιγράψει τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Και είναι στο χέρι του να το κάνει, διότι αυτός κατευθύνει την κυβερνητική πολιτική. Φάνηκε από την ευχέρεια, με την οποία ο πρωθυπουργός αντάλλαξε τις αλλαγές του Άρθρου 18C του Νόμου περί Ρατσιστικών Διακρίσεων με τις αλλαγές των τρομονόμων της χώρας.
Διότι η απόσυρση των αλλαγών του Άρθρου 18 C δεν ήταν «υποχώρηση» της κυβέρνησης για την «προστασία» της συνοχής και της ενότητας της αυστραλιανής κοινωνίας, μήτε «τεκμήριο» της δέσμευσης της κυβέρνησης Abbott να στηρίζει τον πολυπολιτισμό. Η απόσυρση των αλλαγών είναι «το καρότο» που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση για να επικαλύψει το «ραβδί», τη σκλήρυνση των τρομονόμων.
Η δήλωση του πρωθυπουργού την Τρίτη, ότι αποσύροντας τις αλλαγές του Άρθρου 18C η κυβέρνηση «διόρθωσε» το λάθος που είχε διαπράξει, προεκλογικά και μετεκλογικά, ανταγωνιζόμενη τις μεταναστευτικές κοινότητες και μη μετανάστες πολίτες της Αυστραλίας που αντιτάσσονται στην αποδυνάμωση των νόμων κατά του ρατσισμού.
«Δεν συμβαίνει συχνά, κυβερνήσεις και πρωθυπουργοί να ομολογούν ότι έκαναν λάθος. Εμείς είχαμε το θάρρος να ομολογήσουμε ότι κάναμε λάθος και εγώ, ως πρωθυπουργός, αποφάσισα την απόσυρση της αλλαγής εξαιτίας της δυσφορίας, που είχε προκαλέσει στο μεταναστευτικό πληθυσμό της χώρας» μας είπε ο πρωθυπουργός την Τρίτη.
Η δική μας εκτίμηση είναι, ότι ο πρωθυπουργός διόρθωσε κατά το ήμισυ το λάθος της κυβέρνησης. Θα συμφωνούσαμε μαζί του, αν ταυτόχρονα με τις αλλαγές του Άρθρου 18C είχε αποσύρει από την κυβέρνηση τον γενικό εισαγγελέα, γερουσιαστή George Brandis, ο οποίος έχει χάσει την εμπιστοσύνη μεγάλης μερίδας εχεφρόνων πολιτών.
Δεν νοείται «διόρθωση» λάθους ενόσω παραμένει στην κυβέρνηση το μέλος της, που τον παρελθόντα Απρίλιο δήλωνε εμφατικά στη Γερουσία: “People do have a right to be bigots” (οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να είναι ρατσιστές).
Α, και κάτι άλλο. Πρωθυπουργοί, που πιστεύουν στην ανάγκη να «διορθώσουν» λάθος τους ή λάθος της κυβέρνησής τους δεν ζητούν «την έγκριση» του Andrew Bolt -του συντηρητικού δημοσιογράφου, που «ενέπνευσε» την εκστρατεία αποδυνάμωσης των Νόμων κατά του ρατσισμού και των ρατσιστών- πριν διορθώσουν το λάθος τους.
Εκτιμάμε, ότι οι αλλαγές του Άρθρου 18C θα επανέλθουν- χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα περάσουν από το κοινοβούλιο. Θα επανέλθουν διότι μέλη της συντηρητικής παράταξης, για παράδειγμα ο γερουσιαστής από τη Νότια Αυστραλία Cory Bernardi, πιστεύουν ότι «οι αλλαγές αντανακλούν βασικές αξίες του Λίμπεραλ Πάρτι».
