ΑΠΟ την πρώτη μέρα της ίδρυσής της, η μια διαμάχη διαδεχόταν την άλλη, ενώ κάθε δεκαετία (το αργότερο!) γινόταν και ένας εμφύλιος, στον οποίο και λάμβαναν μέρος σχεδόν και οι 200 Έλληνες που ζούσαν τότε στη Μελβούρνη.

ΔΙΝΟΝΤΑΝ άγριες μάχες για το πού θα τοποθετηθούν τα εικονίσματα των δωρητών, από πού θα αγοραστούν (και πόσο) τα κεριά και από ποιο Πατριαρχείο θα ζητήσουν ιερέα.

ΟΙ ιερείς αποτελούσαν μόνιμα τον πυρήνα των κοινοτικών διαφωνιών και συρράξεων που διαρκούσαν μήνες και χρόνια.

ΟΙ ηγέτες της Κοινότητας, που την εποχή εκείνη ασχολούνταν κυρίως με την εκκλησία που είχαν κάνει, ήταν οι καλύτεροι πελάτες των εδώ δικαστηρίων.

ΟΤΑΝ δεν τελείτο λειτουργία ή κάποιο μυστήριο στον Ευαγγελισμό, οι τότε πιστοί συμπάροικοι πήγαιναν στο δικαστήριο και παρακολουθούσαν τις δίκες που δεν έλειπαν από το… εορτολόγιό τους.

ΟΙ μεγαλύτερες μάχες δίνονταν, βέβαια, για την εξουσία. Δηλαδή, για το ποιος θα επικρατήσει στο Διοικητικό Συμβούλιο, και εδώ τον πρώτο λόγο τον είχαν οι καταγόμενοι από την Ιθάκη και την Σάμο.

ΣΕ ντέρμπι -που παρακολουθούσαν με αγωνία και τεντωμένα τα νεύρα οι λίγοι τότε συμπάροικοι-, ήταν οι εκλογικές αναμετρήσεις μεταξύ Ιθακησίων και Σαμίων.

Ο Αντώνης Λεκατσάς ήταν για χρόνια ο στρατάρχης των Θιακών, που έπιναν νερό στο όνομά του, ενώ από το αντίπαλο στρατόπεδο πέρασαν ο Γρηγόρης Ματορίκος, ο Αλέξανδρος Μανιάκης και άλλοι.

ΓΙΑ να μη μακρηγορώ, γιατί πρέπει να σας μείνει χρόνος να διαβάσετε και το επίσημο αφιέρωμα, ο ένας τα είχε με τον άλλο και όλοι μαζί μάλωναν για τους ιερείς.

ΑΝ μελετήσει κανείς τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Δ.Σ. θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι την Κοινότητα την ίδρυσαν για να μαλώνουν μεταξύ τους.

ΣΤΗΝ ουσία, βέβαια, δεν είναι έτσι, γιατί η Κοινότητα ιδρύθηκε για να εκπληρώνει τις θρησκευτικές ανάγκες των συμπατριωτών μας.

ΟΙ ενδοκοινοτικές διαμάχες συνεχίσθηκαν μέχρι που την ηγεσία της Κοινότητας πέρασε στη δεύτερη γενιά, η οποία και δεν είναι εξασκημένη στις εμφύλιες πολεμικές τέχνες.

ΜΕ δυο κουβέντες, η τελευταία κόντρα (πριν μια εξαετία) ήταν αυτή της παράταξης της οποίας ηγήθηκαν οι αδελφοί Μάρκου και ο σημερινός πρόεδρος Βασίλης Παπαστεργιάδης, και της παραδοσιακής παράταξης που, για μια εικοσαετία, στο τιμόνι της ήταν ο Γιώργος Φουντάς.

ΑΥΤΗ ήταν και η τελευταία φορά που η Κοινότητα οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Έκτοτε, η κατάσταση ηρέμησε και η Κοινότητα απέκτησε το δικό της Πολιτιστικό Κέντρο. Αυτά τα λίγα για την Κοινότητα και πάμε πιο κάτω.

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ πριν δύο εβδομάδες τον πρόλογο της επιστολής του… κόκκινου Πάνου (Σταματόπουλου) και την πατριωτική του αναφορά στους αρχαίους θεούς μας, που «δεν θα μπορούσαν να διαλέξουν άλλη χώρα για να ζήσουν», έγραψα το εξής:

«ΔΕΝ πειράζει με ποια φιλοσοφία συμφωνούμε, ποια ιδεολογία πιστεύουμε ή σε ποιο κόμμα ανήκουμε. Στο βάθος-βάθος είμαστε Ελληνάρες, που θρησκεία, ιδεολογία, Μέγας Αλέξανδρος, Κολοκοτρώνης, Μεταξάς, χούντα, Βυζάντιο, αρχαίοι Έλληνες, Αιγαίο και καλικάντζαροι είναι μια σούπα στο μυαλό μας».

ΣΤΗΝ… απαντητική του επιστολή ο… κόκκινος Πάνος, αφού διάβασε (και κατανόησε) την πιο πάνω παράγραφο, έγραψε απαντώντας και για λογαριασμό των αναγνωστών:

«ΒΓΑΛΑΤΕ κανένα συμπέρασμα για ποια σούπα μιλάει; Ούτε εγώ». Μα εδώ βρίσκεται το πρόβλημα, ρε συ Πάνο. Όταν το μυαλό σου είναι σούπα, ούτε καταλαβαίνεις τι διαβάζεις ούτε συμπέρασμα μπορείς να βγάλεις…

ΣΤΟ θέμα της σούπας επανέρχομαι επ’ ευκαιρία της άγριας δολοφονίας δύο 25χρονων, από δύο 19χρονους στα… άγια χώματα της Καλαμάτας, όταν είδα το… μενού της νεοελληνικής σούπας (που είχαν στο μυαλό τους) χαραγμένο στο καλά γυμνασμένα (και με αναβολικά «χτισμένα»!) κορμιά τους.

ΤΙ ήθελες και δεν έβλεπες (σε τατουάζ) πάνω στα κορμιά των θυμάτων που ήταν πέρα για πέρα Ελληναράδες και θαυμαστές των αρχαίων Σπαρτιατών που φημίζονταν για τη ρώμη και τον πατριωτισμό τους.

ΑΠΟ εθνικιστικά συνθήματα (που αναβίωσαν τα τελευταία χρόνια οι υπερπατριώτες χρυσαυγίτες) μέχρι τον Μέγα Αλέξανδρο, το σύμβολο του Ιπποκράτη, το αστέρι της Βεργίνας, στίχους του εθνικού μας ύμνου, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, το λάβαρο του Βυζαντίου και, βεβαίως, το κορυφαίο ναζιστικό σύμβολο», τη σβάστικα…

Ο αδελφός, μάλιστα, ενός εκ των θυμάτων, δήλωσε, με περηφάνια, ότι η οικογένειά τους είναι αριστερή και ότι ο αδελφός του, ναι μεν είχε «περίεργα» τατουάζ, αλλά και αυτός αριστερός ήταν…

ΑΠΛΩΣ δεν είχε προλάβει να κάνει και ένα τατουάζ με τον Λένιν και τον Στάλιν στο στήθος του. Μα θα μπορούσε (θα ρωτήσετε) να συνυπάρξει πάνω στο ίδιο κορμί, ο αγκυλωτός σταυρός με τον Λένιν και τον Στάλιν;

ΚΑΙ η απάντηση, αγαπητέ Πάνο, είναι: γιατί όχι; Όταν το μυαλό του είναι σούπα, όλα χωρούν, ταιριάζουν και χωνεύονται…

ΚΑΙ, δυστυχώς, σούπα είναι σήμερα το μυαλό εκατομμυρίων Ελλήνων. Γι’ αυτό, άλλωστε, η πατρίδα μας βρίσκεται σε αυτό το χάλι και είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια στις θεωρίες συνωμοσίας.

ΓΙΑ τους ίδιους λόγους συνεχίζει να κάνει θαύματα στο Όκλι ο άγιος Εφραίμ και να κυβερνούν τη χώρα οι ίδιοι πολιτικοί που την χρεοκόπησαν και την έκαναν ρεζίλι των Βαλκάνιων σκύλων…

ΚΑΠΟΥ εδώ κοντά βρίσκεται και η απάντηση γιατί το κόμμα του… κόκκινου Πάνου (το ΚουΚουΕ) είναι το μόνο Κομμουνιστικό Κόμμα του πλανήτη που ακόμα ανάβει κερί στον Στάλιν και ονειρεύεται την νεκρανάσταση της Σοβιετικής Ένωσης.

ΤΩΡΑ θα μου πείτε γιατί οι χρυσαυγίτες να ονειρεύονται την αναβίωση του Βυζαντίου και της αρχαίας Σπάρτης και να μην περιμένουν οι οπαδοί του ΚΚΕ την ανάσταση της Σοβιετικής Ένωσης και του Ζαχαριάδη. Πάμε πιο κάτω:

Η πιο κάτω είδηση είναι πέρα για πέρα ελεγμένη και μου τη διηγήθηκε ένας αυτόπτης μάρτυρας.

ΣΤΗΝ καφετέρια ενός μεγάλου χωριού των Σερρών, που βρίσκεται κοντά στην Αμφίπολη όπου συνεχίζονται οι ανασκαφές του αρχαίου Μακεδονικού τάφου, οι συζητήσεις τις τελευταίες εβδομάδες έχουν ως θέμα τους τι θα βρεθεί μέσα στον τεράστιο τάφο.

Ο καθένας -ως συνήθως- κάνει τι δική του πρόβλεψη, οπότε σε κάποια στιγμή πετάγεται ένας τύπος και λέει» «Ε, ρε και να βρεθεί ο… Αλέκος, φορώντας ένα κασκόλ του ΠΑΟΚ! Από εγκεφαλικό θα πάνε όλοι οι Σκοπιανοί…»!

Ο… Αλέκος, βέβαια, είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, που πάρα πολλοί έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι έχει θαφτεί εκεί δίπλα στη Ρωξάνη του.

ΚΑΙ πριν τελειώσω να σας πω και το τελευταίο νέο από το Μακεδονικό μέτωπο: με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, (ναι τον βορειοελλαδίτη Ζορό!!) συναντήθηκε προχθές ο συμπάροικος πρόεδρος της Ένωσης Θεσσαλονικέων, Παύλος Μαυρουδής, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος στην ιστοσελίδα του στο facebook. Γεια χαρά.