Εξαιρετικά επίκαιρο το βιβλίο «Dangerous Allies» («Επικίνδυνοι Σύμμαχοι») του πρώην πρωθυπουργού, Malcolm Fraser, για τη «στρατηγική εξάρτηση» της Αυστραλίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και τους κινδύνους που εγκυμονεί η εξάρτηση από την υπερδύναμη πέραν του Ατλαντικού, η οποία μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου και τις γεωπολιτικές αλλαγές που συντελούνται στην περιοχή μας και αλλαχού δεν θα μπορέσει να μας υπερασπίσει, σε περίπτωση απειλής μας από τον αναπτυσσόμενο «δράκο», την Κίνα.
Λέμε εξαιρετικά επίκαιρο, διότι κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από τη συντηρητική παράταξη ανανεώνεται το δόγμα απόλυτης σύνταξης με τη μεγάλη σύμμαχο. Η αμερικανική δύναμη στη Βόρεια Αυστραλία ενισχύθηκε αριθμητικά, οι κοινές ασκήσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις πληθαίνουν και η κυβέρνηση Abbott δηλώνει «πρόθυμη» να συμπράξει με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους συμμάχους της Ουάσιγκτον, κατά της Μουσουλμανικής Πολιτείας, που μακελεύει τους τους Κούρδους Πεσμεργά και τους Γιαντζίδι στα ορεινά του Βόρειου Ιράκ.
Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, βιώνουμε περίοδο αγωνίας όμοια εκείνης που βιώσαμε παραμονή της αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ. Η μεγάλη σύμμαχος διέταξε, τότε, και εμείς «προθυμοποιηθήκαμε» να στείλουμε δυνάμεις για την ανατροπή του τυραννικού καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν που, εκτός των άλλων, είχε και βιολογικό οπλοστάσιο στραμμένο προς τη Δύση.
Ο Tony Abbott δήλωσε προχθές στη Βουλή, ότι επί του παρόντος «επιτελούμε ανθρωπιστικό έργο» στο Βόρειο Ιράκ. Όμως, ο ρόλος μας θα αλλάξει αν το ζητήσουν οι Αμερικανοί σύμμαχοι, που πολεμούν, ήδη, τους τζιχαντιστές της Μουσουλμανικής Πολιτείας, με την έγκριση του υπουργικού συμβουλίου και την ομόφωνη γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έτσι δουλεύουν οι ετεροβαρείς συμμαχίες και συμφωνίες. Έτσι λειτουργεί η στρατηγική εξάρτηση. Ο ισχυρός κάθε συμμαχίας διατάσσει και οι εξαρτώμενοι εκτελούν, εν προκειμένω διατάσσει η Αμερική και η Αυστραλία εκτελεί για να μένει κάτω από την «ασπίδα» προστασίας των ΗΠΑ.
Σημειώνω, ότι με τον ίδιο τρόπο θα ενεργούσε και Εργατική κυβέρνηση της χώρας, διότι οι σύγχρονοι Εργατικοί και Φιλελεύθεροι ηγέτες ταυτίζονται απόλυτα στο θέμα της εξάρτησης από τις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με ανάλυση του βιβλίου από τον Mark Beeson, Καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής στο Murdoch University, o «αιρετικός» πρώην πρωθυπουργός επικεντρώνει στις σχέσεις της Αυστραλίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, τις οποίες χαρακτηρίζει «στρατηγική εξάρτησης» – της Αυστραλίας από τις ΗΠΑ. To βιβλίο είναι σαφής απόκλιση από την πολιτική του Robert Menzis για δημιουργία μόνιμων σχέσεων «μεγάλους και ισχυρούς φίλους» .
Σε αντίθεση με τον «γενάρχη» του Λίμπεραλ Πάρτι, ο Malcolm Fraser πιστεύει, ότι η Αυστραλία του μέλλοντος οφείλει να απαγκιστρωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και «να καλλιεργήσει» σχέσεις με διάφορες χώρες της περιοχής μας.
Ο Fraser εκτιμά, λέει ο καθηγητής Beeson, ότι η στρατηγική εξάρτηση της Αυστραλίας από τη Μεγάλη Βρετανία, κατά τα πρώτα χρόνια της μετα-αποικιακής περιόδου και της περιόδου του ψυχρού πολέμου ήταν αναγκαία και κατανοητή. Σήμερα η στρατηγική εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι ευθύνη και κίνδυνος. Αιρετική άποψη, για το αυστραλιανό κατεστημένο, η οποία θέτει σε αμφισβήτηση την εξωτερική πολιτική της Αυστραλίας και τις πολιτικές ηγεσίες που τη σχεδιάζουν και την υλοποιούν.
Ο Fraser σχολιάζει, ότι ο Menzis είχε «παρανοήσει» τη σημασία της Βρετανίας για την Αυστραλία και ο John Howard επέτεινε την «παρανόηση» προσδένοντας σφιχτά την Αυστραλία στο αμερικανικό άρμα με την κατάταξη της χώρας στη «συμμαχία των προθύμων» εισβολέων το Ιράκ – σε βάρος των σχέσεών μας με τους γείτονές μας.
Ο εικονοκλάστης Fraser επαινεί τον πρώην αρχηγό του Εργατικού Κόμματος, Doc Evatt, και τον πρώην Εργατικό πρωθυπουργό, Gough Whitlam, για τις προσπάθειές τους να ασκήσουν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, αλλά ψέγει τους σύγχρονους ηγέτες του Εργατικού Κόμματος για την προσήλωσή τους στην κατεστημένη πολιτική της ταύτισης με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Η νυν κυβέρνηση Abbott, που προτίθεται να συμμετάσχει σε νέα «συμμαχία προθύμων» κατά των τζιχαντιστών της Μουσουλμανικής Πολιτείας και η νυν αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον Bill Shorten, θα διαφωνήσουν κάθετα με τις απόψεις του κ. Fraser για ευνόητους λόγους.
Ο Fraser επικρίνει και την εμπλοκή της Αυστραλίας στον πόλεμο του Βιετνάμ, στο πλευρό των Αμερικανών συμμάχων. Ο βετεράνος πολιτικός -που στήριξε τη συμμετοχή της Αυστραλίας στον πόλεμο- εκτιμά ότι το Βιετνάμ ήταν «ολοκληρωτική αποτυχία» και αποδίδει την αποστολή αυστραλιανών δυνάμεων στην «αμέλεια των Αμερικανών να ενημερώσουν την Αυστραλία για την πραγματική κατάσταση» (που επικρατούσε στην ασιατική χώρα) ή σε «εξαπάτηση» της Αυστραλίας από τη μεγάλη σύμμαχο, προκειμένου να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στον πόλεμο. Το σλόγκαν «All the way with LBJ», που ξεστόμισε ο πρωθυπουργός Ηarold Holt, κατά την επίσκεψη στην Αυστραλία του Αμερικανού προέδρου, Lyndon Baines Johnson, είναι αποδεικτικό της πίστης των συντηρητικών μεταπολεμικών κυβερνήσεων της Αυστραλίας, ότι μόνο οι ΗΠΑ μπορούσαν να αναχαιτίσουν τον κομμουνισμό και τις αναπτυσσόμενη Κίνα.
Κατά τον Malcolm Fraser, το συμφέρον της Αυστραλίας επιβάλλει την αναθεώρηση της πολιτικής εξάρτησης από την Ουάσιγκτον. Επιβάλλει το σχεδιασμό και την άσκηση «ανεξάρτητης» πολιτικής, πολιτικής ίσων αποστάσεων, θα λέγαμε, που δεν θα άγει και θα φέρει την Αυστραλία σε συγκρούσεις και πολέμους υπεράσπισης των γεωπολιτικών συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών ή οιασδήποτε άλλης δύναμης.
Όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε από την πολιτική εξάρτησης, τόσο πιο γρήγορα θα θωρακίσουμε τα νώτα μας.
Δυστυχώς ο κ. Fraser βοά εν τη ερήμω. Η συντηρητική αυστραλιανή κοινωνία, είδωλο της οποίας είναι η πολιτική ηγεσία της χώρας, δεν θα στέρξει να στηρίξει τέτοια, δραματική αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής. Μην μας διαφεύγει, ότι το συντηρητικό στοιχείο αρνείται αν στηρίξει τον απογαλακτισμό της Αυστραλία από τη «μαμά» Αγγλία.
