ΤΗ στιγμή που στην Αμφίπολη ο ελληνικός λαός πανηγυρίζει, εμείς εδώ στην Αυστραλία έχουμε αρχίσει πάλι να τρωγόμαστε μεταξύ μας.
ΑΙΤΙΑ του νέου παροικιακού… σπαραγμού είναι η πολυσυζητημένη επίσκεψη των δύο χρυσαυγιτών βουλευτών στην Αυστραλία τον Οκτώβριο.
ΔΕΝ ξέρω τι λέτε εσείς, ξενιτεμένοι αδελφοί κάθε πολιτικής και θρησκευτικής απόχρωσης, αλλά νομίζω ότι ξεπερνά τα όρια της γελοιότητας να μαλώνουμε εμείς εδώ για δύο καρικατούρες, που εκπροσωπούν την… αφρόκρεμα της νεοελληνικής διανόησης.
ΑΝ είχαμε την τύχη να ζούμε σε ένα κωμικό σύμπαν, όλα αυτά θα είχαν τη θέση και την πλάκα τους και εγώ θα ήμουν ο πρώτος που θα πήγαινα στο αεροδρόμιο να τους υποδεχτώ, φορώντας μια… γαλανόλευκη φουστανέλα.
ΕΛΑ, όμως, που ο κόσμος μας είναι «σοβαρός», εντελώς μπερδεμένος και πλήρως αποσυντονισμένος, με τους τζιχαντιστές της ISIS, και τέτοια αστεία, όπως ο ερχομός των χρυσαυγιτών στρατηγών (που ο… σοφός λαός μας ανέδειξε βουλευτές), μπορούν να παρεξηγηθούν.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ, που λέτε (όσο μπορούσα), να βγάλω μια άκρη από τις πρώτες αψιμαχίες που άρχισαν να λαμβάνουν χώρα στα μέσα κοινωνικής αποβλάκωσης, αλλά δεν τα κατάφερα.
ΗΤΑΝ τόσο προχωρημένος και φιλοσοφημένος σε επιχειρήματα και νοήματα ο «διάλογος» μεταξύ των φιλοχρυσαυγιτών συμπαροίκων και όσων πολεμούν την αγουροξυπνημένη… χρυσή ελπίδα του νεοελληνικού Έθνους στο facebook, που ξεπερνούσε τη νοημοσύνη και τις γνώσεις μου.
ΔΕΝ μπορείς, ρε παιδί μου, να παρακολουθήσεις τον ειρμό της σκέψης τους αν δεν είναι το μυαλό σου εντελώς σούπα. Δεν βγάζεις άκρη, τελικά, ούτε για το τι θέλουν ούτε το τι ακριβώς πρεσβεύουν.
ΑΛΛΟΙ από αυτούς, για παράδειγμα, είναι παγανιστές, άλλοι γνήσιοι χριστιανοί, άλλοι κάνουν θυσίες στους Δώδεκα Θεούς και άλλοι επικαλούνται τον Εωσφόρο στις προσευχές τους.
ΑΚΟΜΑ πιο μπερδεμένες και βαθιά διχασμένες είναι οι πολιτικές τους πεποιθήσεις, αφού άλλοι θέλουν να αναβιώσουν την αρχαία Ελλάδα και άλλοι τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
ΕΝΑΣ μεγάλος αριθμός από αυτούς πίνουν νερό στο όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλοι στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ.
ΤΩΡΑ, το πώς βρέθηκαν στη χώρα που ζει ο… εξυπνότερος και ο πιο εύθραυστος λαός του πλανήτη μισό εκατομμύριο άτομα να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή, είναι μια άλλη μεγάλη (και περίπλοκη) ιστορία που έχει τις ρίζες της στο συγχυσμένο και γκρίζο παρελθόν μας.
ΤΟ γεγονός και μόνο ότι ασχολούμαστε, συζητάμε και δίνουμε τόση δημοσιότητα σε μια οργάνωση της πλάκας (όπως η Χρυσή Αυγή) που αποτελείται από φαιδρούς και διανοητικά καθυστερημένους ανθρώπους, δείχνει και το γενικότερο επίπεδο, όχι μόνο των Μέσων Ενημέρωσης, αλλά και ολόκληρου του λαού.
ΑΝ δείχνει κάτι η συμπεριφορά μας, απέναντι στη συμπύκνωση της ηλιθιότητας, είναι ότι η οικονομική χρεοκοπία είναι η κορυφή του παγόβουνου της κρίσης.
ΟΠΟΙΟΣ νομίζει ότι υπερβάλω και έχει χρόνο διαθέσιμο για λίγη (κακόγουστη εντάξει…) πλάκα, ας σερφάρει στο facebook και ας ρίξει μια ματιά στον «ποιοτικό διάλογο» που γίνεται…
ΑΣ συνεχίσουμε, όμως, με ένα άλλο θέμα, που τηρουμένων των αναλογιών, σχετίζεται με το πιο πάνω.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ στη διάλεξη που έδωσε προχθές το βράδυ στην αίθουσα των Ιθακήσιων, ο συμπάροικος νομικός, ποιητής και συγγραφέας, Κωνσταντίνος Καλυμνιός, για τον Ιωάννη Μεταξά.
Η διάλεξη από τον Ντιν Καλύμνιο, ήταν -χωρίς αμφιβολία- μια από τις καλύτερες που έχουν δοθεί φέτος στο πλαίσιο των Σεμιναρίων Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού, που οργανώνει η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
ΠΡΙΝ πω δυο κουβέντες για τη διάλεξη οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν η πρώτη φορά που ακούω τον Ντιν και με εντυπωσίασαν οι γνώσεις του, το ταλέντο του, και το χιούμορ του.
ΘΑ του πρότεινα, μάλιστα, να επαναλάβει τη διάλεξη στα ελληνικά και εγώ αναλαμβάνω να καλέσω όλους τους εθνικόφρονες, βασιλόφρονες και χρυσαυγίτες συμπάροικους να την παρακολουθήσουν.
Ο Μεταξάς, που καταγόταν από μια οικογένεια που είχε τις ρίζες της στο Βυζάντιο, υπήρξε μια καραμπινάτη περίπτωση συγχυσμένου φασίστα πατριώτη, με περιορισμένη νοημοσύνη και απύθμενες φιλοδοξίες.
Ο Ντιν που είχε μελετήσει ό,τι έχει γραφτεί γι’ αυτόν, από αντιπάλους και φίλους και έχει εμβαθύνει στο χαρακτήρα, τις φιλοδοξίες και τα «πιστεύω του», τον περιέγραψε ως ρουφιάνο, ανασφαλή, μισογύνη και φασίστα της κακιάς ώρας.
ΩΣ έναν εγωπαθή «πατριώτη» που, ενώ γνώριζε ότι ο ελληνικός λαός δεν θέλει να τον βλέπει ούτε ζωγραφιστό, ήθελε σώνει και καλά να τον… σώσει, για να καταφέρει με τον τρόπο αυτό να καβαλήσει το άτι της ιστορίας.
ΗΤΑΝ θαυμαστής της Γερμανίας και του πειθαρχικού λαού της και η ιδεολογία του πήγαζε από το γερμανικό ρομαντισμό που λάτρευε τα «γυμνασμένα» κάλλη της ελληνικής αρχαιότητας.
ΕΙΧΕ, δηλαδή, παρόμοια μούρλια για την αρχαία Ελλάδα που είχε ο ναζισμός του Αδόλφου και των σημερινών χρυσαυγιτών, που ακούν το όνομα του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή του Πλάτωνα και σταυροκοπιούνται.
ΟΛΟΙ οι πιο πάνω φασιστοειδείς τύποι για κάποιο λόγο λατρεύουν τη μιλιταριστική αρχαία Σπάρτη και μισούν την Αθηναϊκή Δημοκρατία που άφηνε να κυκλοφορούν ελεύθεροι οι γκέι της εποχής εκείνης.
ΕΚΤΟΣ όλων των άλλων, ο Μεταξάς λάτρευε και τη μοναρχία και δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μπορούσε να υπάρχει Ελλάδα χωρίς να έχει βασιλιά.
ΣΤΟΝ τότε βασιλιά Γεώργιο (τον Β’) όφειλε και την πρωθυπουργία του, που εξελίχθηκε σε διδακτορία από τον Αύγουστο του 1936 έως τον Οκτώβριο του 1940.
ΤΟ «Όχι» το είπε γιατί η γενικότερη κατάσταση δεν του επέτρεπε να πει «Ναι», όπως είχε κάνει κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν ήταν ακόμα ανώτατος αξιωματικός του ελληνικού στρατού.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι ήταν πιο κομπλεξικός και από αυτόν ακόμα τον Γεώργιο Παπαδόπουλο που έβαλε την Ελλάδα 7 χρόνια στο γύψο.
ΤΟ γεγονός και μόνο ότι οι περισσότεροι δικτάτορες της πατρίδας μας είχαν το ίδιο ύψος και μυαλό μιλάει από μόνο του για το τι σόι άνθρωποι ήταν.
ΜΗΝ ξεχνάμε, ότι κυβέρνησαν τη χώρα, επί σειρά ετών, τόσοι ηλίθιοι (πατριώτες) αξιωματικοί του στρατού που το πληρώνουμε ακόμα.
ΣΤΗ συνέχεια, θα γράψω δυο κουβέντες για ένα θέμα που είχα ασχοληθεί πριν τρία-τέσσερα χρόνια. Πρόκειται για το τεράστιο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που σχεδίαζαν να αναγείρουν στην Ασπροβάλτα οι ομογενείς από την Αμερική.
Η original ιδέα ήταν του γλύπτη Τάσου Παπαδόπουλου, που την άκουσαν οι Ελληνοαμερικανικοί, που είναι πιο… κονομημένοι και πολύ πιο πατριώτες από εμάς, και έτσι προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν το άγαλμα.
ΗΤΑΝ η εποχή που οι ακατονόμαστοι γέμιζαν τα Σκόπια με αγάλματα του υιοθετημένου στρατηλάτη και οι δικοί μας πατριώτες ήθελαν να λαξεύσουν την προτομή του Αλεξάνδρου στα Κερδύλια Όρη.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το αρχικό σχέδιο, το ύψος του αγάλματος θα ήταν 80 μέτρα και το πλάτος 57.
Η όλη ιστορία ήλθε πάλι στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες όταν στην Αμφίπολη ανακαλύφθηκε ο μεγάλος τάφος.
ΝΑ προσθέσουμε εδώ ότι γύρω από τον Τύμβο Καστά, όπου συνεχίζονται οι αρχαιολογικές ανασκαφές, έχει στηθεί ένα μεγάλο πανηγύρι και οι μικροπωλητές με πρώτους όσους πωλούν σουβλάκια κάνουν χρυσές δουλειές.
ΠΑΝΗΓΥΡΙ, βέβαια, χωρίς μουσική δεν γίνεται οπότε τα σκυλάδικα τραγούδια δίνουν και παίρνουν…
ΣΙΓΑ μην ξεχάσουμε για λίγα αρχαία και τον πολιτισμό μας. Έτσι και βρεθεί εκεί και ο τάφος του Αλεξάνδρου τότε θα δείτε και τα νυχτομάγαζα που θα στηθούν γύρω για να φιλοξενούν τους ακατονόμαστους θα έρχονται να προσκυνήσουν τον… προγονό τους.
ΑΥΤΑ τα λίγα για σήμερα και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.
