Και να σκεφτείτε πως έψαχνα για μερική απασχόληση (παρτ τάιμ ). Λέω στον εαυτό μου, τελείως εμπιστευτικά, “Κωστάκη νέος είσαι ακόμη, στο άνθος της τρίτης ηλικίας είσαι και σε αυτή την ηλικία (την τρίτη) όπου θέλεις τοποθετείς το άνθος. Μία δουλίτσα, με μερική απασχόληση, τα σαββατοκύριακα, θα βγάζεις ένα έξτρα χαρτζιλίκι, στο άνετο, και θα δουλεύεις όσες ώρες θέλεις”.

Ξέχασα να σας πω πως όλα ξεκίνησαν από το δημοσίευμα της εφημερίδας «Νέος Κόσμος» με τίτλο «Ένα νέο επάγγελμα: Σύζυγοι προς ενοικίαση!»
Βάζω κι εγώ μία αγγελία στην ίδια εφημερίδα (θα την δείτε στη σελίδα με τις μικρές αγγελίες), πολύ έξυπνη, λίγο μπερδεμένη, δυνατή σε έκφραση και με τις σχετικές προειδοποιήσεις προς αποφυγήν παρεξηγήσεων.

Η εφημερίδα έγραφε πως ξεκίνησε, στην Ελλάδα, από ένα άνεργο υδραυλικό 44 ετών. Εδώ ήταν που σκόνταψα λιγάκι και δυσκολεύτηκα. Επειδή εγώ τα έχω περάσει τα 44 και τα 54. Αριθμητική θα κάνουμε τώρα; Όταν λέει «Σύζυγοι προς ενοικίαση» δεν καθορίζει ηλικία. Έπειτα οι σύζυγοι καθώς και αι σύζυγοι ξεκινούν από 18 ετών (στην Ευρωπαϊκή Ένωση) μέχρι 108. Σε άλλες χώρες και περιοχές του πλανήτη μας, κυμαίνονται αναλόγως (θα σας εξηγήσω άλλη φορά). Εάν διαβάσατε το σοβαρό δημοσίευμα θα προσέξατε πως το νέο επάγγελμα, ξεκίνησε από την Ιταλία το 2007 (άτιμα παιδιά) και έχει εξαπλωθεί σε πολλές χώρες του κόσμου όπως Καναδά, Αυστραλία και Κίνα. Μόλις είδα Αυστραλία είπα το περιβόητο εκείνο …

«Μέσα είσαι Κώστα.» Ετοίμασα την μικρή αγγελία, αληθινή και ρεαλιστική, έβαλα και το αστρολογικό σήμα του ζωδίου μου στην άκρη για τις κυρίες που παρακολουθούν τις αστρολογικές επιδράσεις ή αρέσκονται σε κάποια συγκεκριμένα ζώδια. Πολλές κυρίες αρέσκονται σε κάτι τέτοια. Τι να σας πω, το δικό μου ζώδιο (παρά τη μετριοφροσύνη που με διακατέχει) αρέσει στις γυναίκες πάρα πολύ. Οι εξήντα πέντε πρώτες κυρίες που τηλεφώνησαν, από 168 συνολικά τηλεφωνήματα που έλαβα, με ρώτησαν: Μα είστε αλήθεια Ζυγός; Μα αυτό είναι θαύμα. Βέβαια, εγώ είχα εξηγήσει, στην τέλεια περιγραφή που είχα κάνει, τα πάντα:
«Κύριος ώριμος, ευειδής, σχετικού αναστήματος (υποκειμενικό) με χιούμορ, με γκρίζους κροτάφους (κάποτε) με επιδερμίδα σε άριστη κατάσταση, μάτια λαμπερά, γνώστης ξένων και εντοπίων γλωσσών, παλαιάς συντηρητικής μόδας όσον αφορά την εμφάνιση, με ακριβά γούστα, αριστοκρατικό ύφος και συνήθειες πλουσίου, γνώστης των κανόνων καλής συμπεριφοράς, πρώην κάτοχος μαύρης ζώνης (το πρώην με καλύπτει)…

Αφού έβαλα στην αγγελία και καμιά πενηνταριά άλλα προτερήματα που έχω, κατέληξα με το κλασσικό… «για περισσότερες πληροφορίες και για πιθανή συνάντηση, τηλεφωνήστε 03 9646… ώρες γραφείου». Έβαλα το «πιθανή συνάντηση» γιατί σκέφτηκα πως μπορεί να μη μου αρέσει η φωνή της και ώρες γραφείου για να μην πιστέψει η κάθε κυρία πως μπορεί να τηλεφωνήσει όποτε θέλει. Ποίοι είμαστε. Έχουμε και κάποιο όνομα, κυρία μου. Ένα όνομα που έχει ξεπεράσει τα όρια της Μελβούρνης και έχει ακουμπήσει στον τοίχο του Μουσείου στο Μπέντιγκο. Χάλασε ο κόσμος και ο Νέος Κόσμος. Τόσα τηλεφωνήματα μόνο στη γιορτή μου παίρνω. Η πρώτη κυρία που τηλεφώνησε μου είπε το όνομά της και στη συνέχεια, χωρίς περιστροφές, μου την… έριξε:

-Έχετε καθόλου γνώση από ποίηση; Τι λέτε κυρία μου. Το στοιχείο μου. Να σας ρίξω επί τόπου δύο στίχους, Έλληνος ή ξένου ποιητή και να είναι και οι δύο δικοί σας. Αφιερωμένοι σε σας εννοώ. Η γυναίκα μου εξήγησε πως ο… μακαρίτης έγραφε ποίηση και τα έστελνε στο Νέο Κόσμο και ο αρχισυντάκτης έκανε το… καλό και τα δημοσίευε. Πριν τα στείλει στην εφημερίδα της τα διάβαζε και εκείνη μόνο που δεν έκλαιγε. « Έχω επιθυμήσει ν’ ακούσω λίγο ποίηση την ώρα που βλέπω το Σήριαλ στην τηλεόραση. Συγκίνηση από το γυαλί της τηλεόρασης στο μάτι μου και από τη φωνή σας στο αυτί μου, θα έρθει και θα δέσει. Θα θυμηθώ τον Ορέστη μου. Μπορεί να λιώσω από συγκίνηση και να με πιάσει τρέμουλο.» Της ορκίστηκα πως συγκινούμαι βαθιά όταν πιάνει τις γυναίκες τρέμουλο. Της είπα την τιμή για τρις ώρες, την βενζίνη έξτρα και αν μείνω υπερωρίες την επιβάρυνση που θα έχει. Η πρώτη μου δουλειά. Μερική απασχόληση. Και να σκεφτείτε πως στην Ελλάδα ενοικιάζουν συζύγους, τις περισσότερες φορές, για «ανδρικές, βαριές δουλειές» με άλλα λόγια να κόβει ξύλα για το τζάκι, να φτιάξει τα κεραμίδια ή να κουβαλήσει… τσιμεντόλιθους. Το κύμα της μετριοφροσύνης μ’ έπνιξε και αναφώνησα σεμνά… «Ποίος είσαι Κώστα;».

Έφτασα στην ώρα μου. Με καλωσόρισε και σα να μου φάνηκε ότι ψιθύρισε «τι παίδαρος Θεέ μου» Στην αρχή πίστεψα πως το έλεγε για τον πρωταγωνιστή του σήριαλ που κράταγε αγκαλιά την ξανθιά που έκλαιγε. Μετά όμως κατάλαβα πως το έλεγε για μένα. Ευγενική και φιλόξενη. Με ρώτησε αν θέλω γλυκό κουταλιού, βανίλια υποβρύχιο ή σοκολατάκι. Την κοίταξα, τη ρώτησα μήπως της βρίσκεται λίγο ουζάκι την ξανακοίταξα ασκαρδαμυκτί, άνοιξα το φερμουάρ της… τσάντας μου και έβγαλα τη… μεγάλη συλλογή ποιημάτων.