Ότι η φτώχεια χτυπά ηχηρά και την πόρτα της Αυστραλίας, μας το επιβεβαιώνουν οι τελευταίες έρευνες με συγκεκριμένα, αδιαφιλονίκητα στοιχεία.
Ένας στους πέντε Αυστραλούς δεν είναι σε θέση να αποταμιεύσει απολύτως τίποτε μετά την πληρωμή των απαραίτητων προς το ζην.
Τρία τέταρτα εκείνων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αναγκάζονται να καταφεύγουν στις αποταμιεύσεις τους προκειμένου να καλύψουν έκτακτα έξοδα.
Δύο στους πέντε ό,τι λίγα εξοικονομήσουν τα τοποθετούν στην πιστωτική τους κάρτα, ενώ ένας στους έξι Αυστραλούς για να επιβιώσει βάζει ενέχυρα τα υπάρχοντά του.
Οι πιο απρόοπτες δαπάνες είναι ιατρικής φύσης, ακολουθούν δε οι επιδιορθώσεις του αυτοκινήτου ή άμεσες ανάγκες του σπιτιού.
Η έρευνα, να σημειωθεί, έγινε από την Εθνική Τράπεζα Αυστραλίας, η οποία σε συνεργασία με τον οργανισμό Good Shepherd Microfinance, θα ανοίξουν τις πόρτες δανειοδότησης σε άτομα τα οποία βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση προκειμένου να τους βοηθήσουν να αποφύγουν τους αισχροκερδείς καρχαρίες οι οποίοι δανείζουν, χρεώνοντας υπέρογκους τόκους που φθάνουν και μέχρι το 160%.
Σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους 20 νέους ηλικίας 18-24 χρόνων, ομολόγησαν ότι καταφεύγουν στον τρόπο αυτόν δανεισμού όταν βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. Το ποσοστό σε εκείνους που είναι άνω των 50, είναι ένας στους 200.
Εντοπίστηκε, επίσης, ότι οι ασθένειες και το διαζύγιο είναι οι πιο συνήθεις λόγοι οικονομικού αδιεξόδου, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του Good Shepherd Microfinance, Adam Mooney.
Ας μη φανταστεί, εντούτοις, κανείς ότι η συνεργασία των δύο φορέων για διευκόλυνση εκείνων που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα επιβίωσης, αναφέρεται σε σοβαρά ποσά ή είναι άνευ όρων.
Ενδεικτικά να πούμε ότι ο οργανισμός Good Shepherd δανείζει χωρίς τόκο από $300 μέχρι $1.200 σε άτομα που πληρούν τις προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων είναι να έχουν στην κατοχή τους κάρτα σύνταξης, να μένουν στο σπίτι τους και να είναι σε θέση να αποδείξουν ότι θα αποπληρώσουν το ποσό που θα δανειστούν τους επόμενους 12 με 18 μήνες.
ΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΗΛΙΚΕΣ
Εν τω μεταξύ, με την αλματώδη αύξηση του αριθμού των υπερηλίκων αναμένεται να επιδεινωθεί το πρόβλημα εκείνων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Εκτιμάται ότι αν οι πολιτειακές και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν επιληφθούν έγκαιρα του προβλήματος, σύντομα θα αναρριχηθεί σε ύψη που θα είναι εκτός ελέγχου.
Η Catherine Brown, διευθύνουσα σύμβουλος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος του Δήμου Μελβούρνης, θα πει ότι ο οργανισμός της έχει εξετάσει διεξοδικά το θέμα της γήρανσης του πληθυσμού και των αστέγων. Πιο συγκεκριμένα, το 2013, ξεκίνησε μία έρευνα με κεντρικό θέμα το πρόβλημα της φτώχειας που αντιμετωπίζουν πολλοί Αυστραλοί, με έμφαση στις ηλικιωμένες γυναίκες.
Η εν λόγω έρευνα συμπεριλάμβανε οκτώ κατηγορίες οικογενειών, όπως νέα ζευγάρια, οικογένειες με παιδιά, μονογονικές οικογένειες, νέους ανύπαντρους άντρες, νέες ανύπαντρες γυναίκες, ηλικιωμένα ζευγάρια, ηλικιωμένους μόνους άντρες και μόνες γυναίκες, εντοπίζοντας πόσο διάστημα αυτές οι συγκεκριμένες ομάδες ζούσαν στη φτώχεια.
Αποκαλύπτεται ότι το 82% αφορούσε ηλικιωμένους, με τις γυναίκες, ηλικίας άνω των 65, να καλύπτουν το 36%, οι δε άντρες της ίδιας ηλικιακής ομάδας το 29,5%.
Αυτό μεταφράζεται σε 533.000 γυναίκες που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, γεγονός το οποίο η επικεφαλής του ιδρύματος θα χαρακτηρίσει «ανησυχητικό».
Η ίδια θα πει ότι η έλλειψη στέγης ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα και αν η κυβέρνηση επενδύσει σε προσιτές κατοικίες, θα αυξήσει τη δυνατότητα μη κυβερνητικών οργανισμών να χτίσουν χαμηλού κόστους κατοικίες, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σ’ ένα μεγάλο αριθμό αυτών των ατόμων να διαφύγουν τη φτώχεια.
Το ίδιο ίδρυμα το οποίο χρηματοδότησε το Women’s Property Initiative, εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο ίδρυσης κτηματομεσιτικής υπηρεσίας με στόχο να βοηθήσει υπερήλικα άτομα να έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη κατοικία.
Ένα άλλο θέμα το οποίο ενδιαφέρει πάρα πολύ την κ. Brown, είναι να βοηθήσει μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες να βρουν εργασία.
«Οι μεγαλύτερες γυναίκες είναι ένα φανταστικό δυναμικό, δυστυχώς, όμως, δεν έχουν φωνή. Επειδή είναι αξιοπρεπείς και προτιμούν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, τούς είναι δύσκολο να παραδεχτούν ότι χρειάζονται βοήθεια» θα υπογραμμίσει.
ΜΟΝΕΣ, ΧΩΡΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗ
Η επικεφαλής του Προγράμματος Women’s Property Initiative, Jeanette Large, θα πει ότι έχει δει πολλές γυναίκες να ζητούν βοήθεια, οι περισσότερες των οποίων είναι χωρίς σύντροφο.
«Είναι γεγονός ότι πάρα πολλές γυναίκες, όταν είναι νέες υπολογίζουν ότι η οικογένεια θα τις στηρίξει όταν γεράσουν, αυτό, όμως, δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα. Μερικές έχουν χωρίσει, άλλες είναι χήρες ή, για οποιονδήποτε λόγο, έχουν αποφασίσει να μην παντρευτούν, ενώ δεν είναι λίγες εκείνες που δεν έχουν επαφή με την οικογένεια» θα πει.
Η ίδια πιστεύει ότι όσον αφορά τις ηλικιωμένες γυναίκες, η Αυστραλία αντιμετωπίζει μια, άνευ προηγουμένου, κρίση, ένα πρόβλημα γιγαντιαίων διαστάσεων το οποίο μέχρι τώρα είχε αγνοηθεί από την κυβέρνηση και από οργανισμούς στήριξης.
Μόλις πριν δύο χρόνια ο προαναφερόμενος οργανισμός διοργάνωσε διάσκεψη με κεντρικό θέμα το στεγαστικό. Τότε, μόλις και έκανε την εμφάνισή του το πρόβλημα. Από τότε, έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις, η οικονομική όμως στήριξη παραμένει στάσιμη.
Το πρόβλημα όσο μεγεθύνεται και γίνεται αισθητό στην ευρύτερη κοινωνία,, αναμφίβολα, θα απασχολήσει και τις κυβερνήσεις. Σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς οργανισμούς και ηγετικά φιλανθρωπικά ιδρύματα, το βέβαιο είναι ότι έχουν τη δυνατότητα το πρόβλημα να αναχαιτιστεί ικανοποιητικά. Θα το παρακολουθήσουμε.
