Στην αρχαία Ελλάδα ο Άρης, ήταν ο θεός του πολέμου. Στη σύγχρονη ποδοσφαιρική Βικτώρια, ο Άρης μπορεί -κάλλιστα- να χαρακτηριστεί ο θεός των θαυμάτων ή ακόμα και του φονιά των γιγάντων, όπως χαρακτηρίστηκε από τα αγγλόφωνα μέσα ενημέρωσης. Η μέχρι χθες άγνωστη και άσημη ομάδα από το Σάουθ Σπρίνγκβεϊλ ανάγκασε όλη την ποδοσφαιρική κοινωνία της Αυστραλίας να μιλάει γι’ αυτή. Η ελληνική ομάδα που έχει στο τιμόνι της τον Βασίλη Λαμπρόπουλο και τον Κώστα Ταγκαλάκη, κατάφερε να πετάξει στο καλάθι των αχρήστων όλα τα προγνωστικά και να μετουσιώσει σε πράξη το… «έντεκα αυτοί, έντεκα και εμείς».

Ο Άρης, έζησε μια μαγική χρονιά. Η ομάδα έφτασε μέχρι τις 16 κορυφαίες του Κυπέλλου Αυστραλίας και στον τελικό του Κυπέλλου Βικτώριας. Η μαγεία του παραμυθιού, όμως, δεν σταματάει εδώ. Η έγκυρη αγγλόφωνη εφημερίδα “Herald Sun”, αναγκάστηκε δύο φορές να κατέβει στις εγκαταστάσεις του συλλόγου για να καλύψει το ρεπορτάζ της ομάδας και να αφιερώσει δύο σελίδες σε ισάριθμες εκδόσεις της. Το συνδρομητικό κανάλι FOXTEL, μετέφερε πλάνα από αγώνες του Άρη, σε όλη την Αυστραλία και, μέσα σε λίγο μόλις διάστημα, τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν επάνω στη μικρή ομάδα ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών από το Σπρίνγκβεϊλ.
Οι παίκτες, η διοίκηση και οι προπονητές του συλλόγου, ζούσαν το δικό τους παραμύθι. Ένα παραμύθι που είχε και δράκο, αλλά από το μέρος των καλών. Ο λόγος για τον κεντρικό αμυντικό της ομάδας, τον Άρη Δράκο, ένα παιδί που έχει το ποδόσφαιρο ως χόμπι. Ο ίδιος, όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του, δεν είναι full time ποδοσφαιριστής και κάπου ανάμεσα στις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις του, προσπαθεί να ξεκλέψει χρόνο για το ποδόσφαιρο.

Η πορεία προς το όνειρο ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014 όταν ο Άρης φιλοξενήθηκε στο Pascoe Vale από την τοπική ομάδα για τον 4ο γύρο του Ντόκερτι Καπ. Οι γηπεδούχοι, ομάδα του Nάσιοναλ Λιγκ, ήταν το φαβορί στα χαρτιά, όμως ο Άντι Σκλένταρ, επιθετικός του Άρη, είχε αντίθετη γνώμη και με γκολ που πέτυχε στο 65′ του αγώνα, έδινε στην ομάδα του νίκη-πρόκριση και έγραφε την εισαγωγή του παραμυθιού του Άρη.

Επόμενος αντίπαλος για την ομάδα του Βασίλη Λαμπρόπουλου ήταν η Κερνλί που ηττήθηκε με 3-1, ενώ την ίδια τύχη είχε και η Φόκνερ, η οποία γνώρισε την ήττα με 1-0.
Η κλήρωση στα προημιτελικά του Ντόκερτι Καπ έφερε αντίπαλο του Άρη την ομάδα του Χιουμ, η οποία αγωνίζεται στο Νάσιοναλ Λιγκ. Αρκετοί πίστεψαν ότι κάπου εκεί το τρένο του Άρη, θα έφτανε στον τερματικό του σταθμό. Οι κιτρινόμαυροι, όμως, αγωνιζόμενοι με ψυχή και πάθος, πέτυχαν δύο τέρματα στο πρώτο εικοσάλεπτο με τον Αλί Χαμίντ και, στην ουσία, έκαναν σμπαράλια την τακτική του προπονητή της Χιουμ. Στις καθυστερήσεις του αγώνα, ο Ντάμιαν Ιακόνης έκανε το 3-0 και έδωσε διαστάσεις θριάμβου στη νίκη της ομάδας του. Μια νίκη που έφερνε τον Άρη στα ημιτελικά του Ντόκερτι Καπ, αλλά και στην ελίτ των 32 κορυφαίων ομάδων της Αυστραλίας. Το όνειρο μόλις άρχιζε…

Στην ημιτελική φάση του Ντόκερτι Καπ ο Άρης θα συναντούσε ακόμα μια ομάδα από το Νάσιοναλ Λιγκ, αλλά αυτή τη φορά από την πρώτη κατηγορία, το Σαιντ Άλμπανς. Ο αγώνας διεξήχθη στο Ολύμπικ Βίλατζ και η εξέλιξη της βραδιάς έμελλε να αναδείξει έναν μεγάλο πρωταγωνιστή. Ο Άρης ευτύχησε να προηγηθεί νωρίς, μόλις στο πρώτο δεκάλεπτο της αναμέτρησης με τον Άλαν, όμως η κροάτικη ομάδα ισοφάρισε 20 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα με τον Κούλεν. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση, αλλά ούτε εκεί οι δύο ομάδες μπόρεσαν να λύσουν τις διαφορές τους με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, οι δύο ομάδες εκτέλεσαν συνολικά 22 πέναλτι για να προκύψει ο νικητής με τον νεαρό τερματοφύλακα του Άρη, Τζόρνταν Γκίφκινς, να ανακηρύσσεται σε πρόσωπο της βραδιάς. Στο τελευταίο πέναλτι του Σαιντ Άλμπανς, ο 17χρονος γκολκίπερ του Άρη, κατάφερε να αποκρούσει το πέναλτι του Μπάρεσιτς, ενώ, ταυτόχρονα, ευστόχησε στο τελευταίο πέναλτι της ομάδας του και της χάρισε την πρόκριση στον μεγάλο τελικό του Ντόκερτι Καπ, επισφραγίζοντας με τον καλύτερο τρόπο, μια βραδιά που σίγουρα δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή του.
Ο Τζόρνταν Γκίφκινς, είναι ένα αμούστακο παλικάρι, μόλις 17 ετών και πήρε θέση κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, όταν ο βασικός τερματοφύλακας του Άρη, Ράνι Ντόβισα, αναγκάστηκε να ταξιδέψει στην Αμερική για να παραβρεθεί στο γάμο πολύ στενού οικογενειακού του προσώπου. Ο νεαρός άρπαξε την ευκαιρία και υπερασπίστηκε την εστία της ομάδας του μέχρι την επιστροφή του προκατόχου του.

Η μέρα που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Άρη είναι η 29 Ιουλίου 2014. Η ομάδα του Σπρίνγκβεϊλ φόρεσε το καλό της κοστούμι και υποδέχτηκε την ομάδα του Σάουθ Κάρντιφ από το Νιούκαστλ για τη φάση των «32» του κυπέλλου Αυστραλίας. Κάμερες του FOXTEL, δημοσιογράφοι ραδιοφωνικών σταθμών και εκπρόσωποι εφημερίδων ήρθαν στο γήπεδο του Παγκύπριου για να δουν από κοντά τι σόι ομάδα είναι αυτός ο Άρης. Χίλια πεντακόσια άτομα στο γήπεδο, γιορτινή ατμόσφαιρα και καλές καιρικές συνθήκες, συνέθεταν ένα άψογο σκηνικό για να διεξαχθεί ποδοσφαιρικός αγώνας.

Το ματς δεν ξεκίνησε καλά για τους κιτρινόμαυρους, αφού η Σάουθ Κάρντιφ προηγήθηκε από νωρίς με 1-0, όμως, ο Φλορέας με κεφαλιά κατάφερε να ισοφαρίσει στο 25′ για την ομάδα του. Η Σάουθ Κάρτνιφ πέρασε και πάλι μπροστά στο σκορ λίγο πριν την εκπνοή του ημιχρόνου, κάνοντας το 2-1 με τον Γουάλας. Στο δεύτερο μέρος, ο Άρης βγήκε πιο συγκεντρωμένος στον αγωνιστικό χώρο και στο 78′ ο Δημητρακόπουλος έστειλε την μπάλα στα δίχτυα των αντιπάλων για να γίνει το 2-2. Στα λεπτά που απέμεναν, καμία από τις δύο ομάδες δεν μπόρεσε να σκοράρει και έτσι το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί, έμελλε να είναι η μεγάλη βραδιά ενός άλλου τερματοφύλακα, του Ράνι Ντόβισα. Ο Άρης ήταν μπροστά στη διαδικασία των πέναλτι με 4-3 και ο Τζόνσον, επιθετικός της Κάρντιφ, εκτελούσε το πέναλτι για την ομάδα του, το οποίο απέκρουσε ο τερματοφύλακας του Άρη και στα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα πνιγόταν στις αγκαλιές των συμπαικτών του. Ήταν απίστευτο, όμως πέρα για πέρα αληθινό. Ο Άρης του Σπρίνγκβεϊλ, έβαζε το όνομά του ανάμεσα στις κορυφαίες 16 ομάδες της Αυστραλίας. Η ομάδα των ερασιτεχνών, με μέσο όρο μισθών $200 σε κάθε παίκτη, ήταν εκεί που παραδοσιακές ομάδες του Βικτωριανού ποδοσφαίρου δεν μπορούσαν να πατήσουν.

Τα παρασκήνια της βραδιάς πολλά και ενδιαφέροντα. Από την υπόσχεση του Ντιάκο πριν το ματς, ότι μπορεί να παίξει μόνο τριάντα λεπτά αλλά να δώσει το 100% της αντοχής του, μέχρι το λόγο του Λαμπρόπουλου προς τους παίκτες μετά τη λήξη του αγώνα ο οποίος είπε: «Αυτό που κάνατε σήμερα είναι ένα ωραίο παραμύθι, ένα παραμύθι που θα το λέτε μετά από χρόνια στα παιδιά και στα εγγόνια σας».

Η κληρωτίδα έβγαλε ταξίδι στο Κουίνσλαντ για την ομάδα του Άρη, αφού την έφερε αντιμέτωπη με την Παλμ Μπιτς η οποία είχε κατακτήσει τα πάντα στο πρωτάθλημα της Πολιτείας της, όμως πριν από το Κουίνσλαντ, οι κιτρινόμαυροι έπρεπε να κάνουν μια στάση από το Λέικσαϊντ για να αντιμετωπίσουν την Μέλμπουρν Νάιτς, ομάδα του Νάσιοναλ Λιγκ, στον τελικό του Ντόκερτι Καπ της Βικτώριας.

Ο Άρης εμφανίστηκε πολύ πειθαρχημένος σε εκείνο το ματς, δίνοντας περισσότερο έμφαση στην αμυντική λειτουργία της ομάδας και προσπαθώντας να απειλήσει με αντεπιθέσεις. Σε αρκετά σημεία του αγώνα, οι «κιτρινόμαυροι» είχαν την κατοχή της μπάλας ενώ είχαν και την πρώτη καλή ευκαιρία του τελικού, όταν ο Αλί Χαμίντ, δεν μπόρεσε να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα από κοντινή απόσταση μέσα στη μικρή περιοχή. Επίσης, στα μέσα του δεύτερου ημιχρόνου ο διαιτητής αρνήθηκε καταφανέστατο πέναλτι υπέρ του Άρη, σε χέρι που έκανε μέσα στην περιοχή αμυντικός των Μέλμπουρν Νάιτς. Η κανονική διάρκεια του αγώνα έληξε 0-0 και το ματς οδηγήθηκε στην παράταση, όμως εκεί δεν χαμογέλασε ο Άρης αυτή τη φορά, καθώς η τύχη του γύρισε την πλάτη. Οι Νάιτς πέτυχαν το νικητήριο γκολ στις καθυστερήσεις της παράτασης και ήταν οι νικητές του τελικού, όμως για τον φίλαθλο κόσμο, οι ηθικοί νικητές της βραδιάς, ήταν οι παίχτες του Άρη, οι οποίοι κοίταξαν στα μάτια μια παραδοσιακή δύναμη του ποδοσφαίρου της Βικτώριας, αλλά λύγισαν στις λεπτομέρειες.

Ο επίλογος της περιπλάνησης του Άρη στο Ντόκερτι Καπ, γράφτηκε στο Κουίνσλαντ. Η ομάδα του Σπρίνγκβεϊλ αγωνίστηκε στο υπερσύγχρονο CBU Super Stadium, κόντρα στην Παλμ Μπιτς για τη φάση των 16 του κυπέλλου Αυστραλίας. Η αντίπαλος της ελληνικής ομάδας ήταν η κορυφαία στην Πολιτεία του Κουίνσλαντ, αφού κατέκτησε το πρωτάθλημα με μόλις 3 ήττες παθητικό και πέτυχε 73 τέρματα στους 24 αγώνες που έδωσε για το πολιτειακό πρωτάθλημα.

Ο Άρης μπήκε με τη γνωστή του φιλοσοφία στο ματς. Δυνατή άμυνα και αντεπιθέσεις. Οι «κιτρινόμαυροι» έκαναν κατάθεση ψυχής στον αγωνιστικό χώρο, όμως ένα τραγικό λάθος του διαιτητή Μιτρόφσκι στο 83′, όταν ανακάλυψε φάουλ εις βάρος του Άρη, ήταν αρκετό για να στερήσει άλλη μια βραδιά θριάμβου για την ελληνική ομάδα.

Με τη λήξη του αγώνα κατεβασμένα κεφάλια, αλλά όχι δάκρυα, έτσι και αλλιώς δεν χωράνε δάκρυα γι’ αυτή την ομάδα που απέδειξε ότι ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ. Η κληρονομιά που αφήνει η πορεία της ομάδας στο κύπελλο Αυστραλίας, αρκετά βαριά και η διαχείριση της επιτυχίας ακόμα πιο δύσκολη. Η επόμενη ημέρα όμως, μόνο αισιοδοξία μπορεί να φέρει για το σωματείο του Άρη καθώς οι διοικούντες του συλλόγου αναφέρουν ότι ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον αρκετοί γονείς να εγγράψουν τα παιδιά τους στις ακαδημίες της ομάδας για την νέα σεζόν.

Τα φώτα της ράμπας έσβησαν απότομα, όπως απότομα άναψαν, αλλά η αυλαία δεν έπεσε για το μικρό σωματείο από το Σπρίνγκβεϊλ.